ΠτΔ: Ύψιστη Τιμή και Μέγα Χρέος η υπεράσπιση της αιματοβαμμένης Πατρίδας
ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΣE ΕΠΙΤΙΜΟ ΔΗΜΟΤΗ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΑΙΟΝΙΑΣ
Πολύκαστρο, 13.5.2018
Κύριε Δήμαρχε,
Αντιλαμβάνεσθε ποια αισθήματα με διακατέχουν, την ώρα που μου περιποιείτε αυτή την πολύ μεγάλη τιμή. Θα επαναλάβω -και μάλιστα μέσα σ’ αυτή την συγκυρία, τούτο ισχύει ακόμη περισσότερο- ότι η μεγάλη αυτή τιμή δεν αφορά το πρόσωπό μου. Είναι τιμή η οποία γίνεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και αυτή η τιμή, αυτομάτως, μετατρέπεται σε χρέος. Χρέος να συνειδητοποιώ τι σημαίνει να γίνεσαι Επίτιμος Δημότης του Δήμου Παιονίας. Ενός Τόπου ποτισμένου με αίμα, ενός Τόπου με μεγάλη Ιστορία. Με απλές λέξεις πρέπει να εμπνέομαι από τα διδάγματα του Τόπου σας. Πρέπει να φανώ άξιος αυτής της μεγάλης τιμής. Και για να φανώ άξιος θα πρέπει να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου και να υπηρετώ το δημόσιο συμφέρον, σύμφωνα με τα διδάγματα αυτού του Τόπου και, βεβαίως, σύμφωνα με την Ιστορία που έγραψαν οι Πρόγονοί μας.
Σας ευχαριστώ που μου δώσατε την δυνατότητα να βρίσκομαι σήμερα εδώ, 100 χρόνια μετά την Μάχη του Σκρα, στις 17 Μαΐου του 1918 Και μην με ευχαριστείτε εσείς. Γιατί όσο σκέφτομαι ότι έφθασα από την Αθήνα το πρωί, με όλα τα μέσα που μπορεί να έχει σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και συλλογίζομαι ότι το 1918, σε εκείνη την συγκυρία με τις τόσες δυσκολίες, ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν δίπλα στους στρατιώτες, την ώρα που έδιναν την μεγάλη μάχη, αναλογίζομαι ότι απλώς κάνω το ελάχιστο που θα μπορούσα να πράξω. Βρίσκομαι επίσης εδώ για να τιμήσω και τον δικό σας αγώνα, τον ακριτικό σας αγώνα.
Τόνισα στην ομιλία μου σήμερα, πριν από λίγο, ποια είναι τα διδάγματα που αντλούμε από εδώ και για την Εθνική μας Ενότητα και για την Ιστορία της Μακεδονίας, και για την υπεράσπιση των συνόρων μας. Θα μείνω λοιπόν σ’ ένα ζήτημα που μόλις θέσατε και εσείς. Είναι το ζήτημα του Προσφυγικού. Εμείς, οι Έλληνες, εδώ στην Ειδομένη, αποδείξαμε τι σημαίνει η Ελλάδα, τι σημαίνει να είσαι Έλληνας, πόσο πιστοί είμαστε στις αρχές και στις αξίες του Ελληνικού και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Αντίθετα, οι γείτονες ιθύνοντες της ΠΓΔΜ, έδειξαν, ακόμη και αυτή την στιγμή, την ώρα δηλαδή που «χτυπάνε την πόρτα» της Ευρώπης, ότι δεν είναι έτοιμοι για μια ευρωπαϊκή πορεία. Πρέπει να κάνουν πολλά βήματα, να αποκτήσουν αρχές και αξίες που είναι σύμφυτες με τον Πολιτισμό της Ευρώπης, για να μπορέσουν να διαβούν την πόρτα της Ευρώπης. Όμως, εδώ θέλω να τονίσω και κάτι άλλο. Ότι αυτός ο Τόπος υπενθυμίζει πολλά και προς ορισμένους Εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρώπη έχει Ιστορία, έχει Πολιτισμό, έχει Έννομη Τάξη. Το να είσαι Ευρωπαίος Πολίτης και Εταίρος δεν είναι μόνον θέμα δικαιωμάτων. Είναι και θέμα υποχρεώσεων. Και η πρώτιστη υποχρέωση είναι ο σεβασμός του Ανθρώπου υπό όρους Αλληλεγγύης.
Στο Προσφυγικό, η Ελλάδα μέσα σε μια κρίση βαθιά, μ’ έναν Λαό ο οποίος έχει υποστεί τόσα, έδειξε ότι εκπληρώνει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της απέναντι στον Άνθρωπο και ιδίως απέναντι σ’ εκείνον ο οποίος φεύγει από την φωτιά του πολέμου για να σώσει τη ζωή του. Εμείς, οι Έλληνες, ξέρουμε καλά τι σημαίνει πρόσφυγας. Ξέρουμε τι σημαίνει «ικέτης» ήδη από την Αρχαιότητα. Γι’ αυτό ξέρουμε να εκπληρώνουμε το χρέος μας απέναντι σ’ αυτόν. Αλλά πρέπει να πούμε στους γείτονές μας και, πολύ περισσότερο, στους Εταίρους μας ότι οφείλουν να εκπληρώσουν και το δικό τους χρέος.
Πριν από τρεις ημέρες βρισκόμουν ως ομιλητής στη Φλωρεντία, σε μια κορυφαία εκδήλωση του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου. Ήταν αφιερωμένη στην αρχή της Αλληλεγγύης. Κύριος ομιλητής, ήταν και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο κ. Γιουνκέρ, ο οποίος ανέδειξε αυτό ακριβώς: Ποιο είναι το χρέος μας, ιδίως στα θέματα του Ανθρωπισμού. Τόνισε δε ρητώς, ότι δεν είναι δυνατόν για όλη την Ευρώπη, η Ελλάδα και η Ιταλία να φέρουν όλο το βάρος του Προσφυγικού. Έχω πει, και το επαναλαμβάνω, ότι η αρχή της Αλληλεγγύης δεν είναι μια αφηρημένη αρχή, είναι ένας πλήρης κανόνας δικαίου. Συγκεκριμένες διατάξεις του ευρωπαϊκού δικαίου καθορίζουν τι σημαίνει Αλληλεγγύη και ιδίως στο θέμα του Προσφυγικού. Το άρθρο 80 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθορίζει τις υποχρεώσεις των κρατών-μελών ως προς την τήρηση της αρχής της Αλληλεγγύης στο Προσφυγικό. Αν δεν τηρούν αυτές τις υποχρεώσεις τους, πρέπει να υποστούν τις κυρώσεις που προβλέπονται. Δεν μπορεί σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των οικονομικών κανόνων και των οικονομικών υποχρεώσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση να υπάρχει η απαραίτητη επιτήρηση, να υπάρχουν κυρώσεις για την παραμικρή παραβίαση, αλλά όταν κρίνονται παραβιάσεις θεμελιωδών κανόνων Ανθρωπισμού και Αλληλεγγύης, τότε να υπάρχει από ανοχή ως αδιαφορία.
Κύριε Δήμαρχε φεύγω από τον Τόπο σας με πολλά εφόδια αλλά και πολλές υποχρεώσεις. Να είσθε βέβαιος ότι θα πράξω ό,τι μου αναλογεί προκειμένου να φανώ αντάξιος αυτής της εμπιστοσύνης σας.
