Ο Βοώτης ή Αρκτοφύλακας ακολουθεί τη μεγάλη Άρκτο στην καθημερινή τροχιά της γύρω από τον πολικό Αστέρα. Οι σημερινοί χάρτες προέρχονται από τον Hevelius, Πολωνό αστρονόμο του 17ου αιώνα, ο οποίος τοποθέτησε δύο σκύλους δίπλα στο Βοώτη και τον παρέστησε σαν κυνηγό που καταδιώκει την Μεγάλη Άρκτο. Μάλιστα σε μερικούς χάρτες του ο Hevelius τοποθέτησε το Βοώτη πάνω στο όρος Μαίναλο της Αρκαδίας.
Το πιο λαμπρό άστρο της ομάδας αυτής, ο Αρκτούρος, ονομάστηκε έτσι από τους Έλληνες και σημαίνει «φύλακας της Άρκτου». Στην Παλαιά Διαθήκη ο Αρκτούρος αναφέρεται πολύ συχνά αν και συγχέεται με την Μεγάλη Άρκτο λόγω της ομοιότητας των δύο ονομάτων. Σε πολύ αρχαίες εποχές απεικονίζονταν σαν ξίφος στο χέρι του κυνηγού ενώ από τους Άραβες ονομαζόταν Λογχοφόρος.
Στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη ο Αρκτούρος δύει βορειοδυτικά ακριβώς όταν η Αίγα και τα Ερίφια του Ηνίοχου ανατέλλουν βορειοανατολικά. Για το λόγο αυτό ο τρικυμιώδης χαρακτήρας των τελευταίων αποδόθηκε και στον Αρκτούρο.
Ο Δημοσθένης αναφέρει ότι κάποιο πλοίο που επρόκειτο να ταξιδέψει στην Κριμαία και να επιτρέψει, ασφαλίστηκε προς 22,5%, με την συμφωνία όμως ότι αν επέστρεφε μετά την ηλιακή ανατολή του Αρκτούρου, δηλαδή γύρω στα μέσα Σεπτεμβρίου, τα ασφάλιστρα θα αυξάνονταν κατά 30%. Ο Οράτιος σε γνωστή ωδή του εξυμνεί τον τυχερό εκείνο που δεν επηρεάζεται από την «άγρια δύναμη του δύοντα Αρκτούρου ή των ανατέλλοντων Ερίφων».
nea-acropoli-athens.gr/arthra/astrologia/780-mithoi-ton-asterismon-vootis