Ο πρώτος εγκλωβισμός ήρθε στο Μακεδονικό κι ο δεύτερος με την αναθεώρηση του συντάγματος. Επιλέγοντας την οδό της «μη λύσης» και του «μη διαλόγου» και στα δύο θέματα – το ένα μείζονος εθνικής σημασίας και το δεύτερο κορυφαίο θεσμικό ζήτημα -, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε δύο δεδομένα: Αφ΄ενός την ομηρία του ανάμεσα στις αντίρροπες δυνάμεις του κόμματός του και, αφ’ ετέρου, την σαφή πλέον στράτευσή του στην οδό της ολοκληρωτικής πόλωσης και του «αντιΣΥΡΙΖΑ» μετώπου, με όποιο κόστος κι εάν συνεπάγεται αυτό.
Ειδικά στην συζήτηση που ανοίγει για την συνταγματική αναθεώρηση, και δη με πρωτοβουλία της επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής Φώφης Γεννηματά, έδειξε πλήρως την στόχευση, την τακτική και τις συμμαχίες του.
Σύμφωνα με τα όσα είπε η εκπρόσωπος της ΝΔ η θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη – όπως την διατύπωσε τηλεφωνικά στην Φώφη Γεννηματά – συμπυκνώνεται στο ότι η συνταγματική αναθεώρηση «δεν είναι του παρόντος» καθώς «απαιτούνται ευρείες συναινέσεις που δεν διαμορφώνονται με ευθύνη του κ. Τσίπρα». Κατά τις πληροφορίες, μάλιστα, η επικοινωνία του προέδρου της ΝΔ με την επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής έγινε σε αρκουντως νευρικούς τόνους, με τον κ. Μητσοτάκη να κινείται στην γραμμή ότι ουδείς διάλογος μπορεί να υπαρξει με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Πρόκειται για μια γραμμή απολύτως ταυτόσημη με εκείνη του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος κατακεραύνωσε την Φώφη Γεννηματά για την πρωτοβουλία της, τόσο γιατί δεν συμβουλεύτηκε τον ίδιον, όσο και διότι – όπως έγραψε στο άρθρο του στα ΝΕΑ – «δεν υπάρχει πολιτικό και θεσμικό περιβάλλον κατάλληλο» για να προχωρήσει σήμερα ο διάλογος για την αναθεώρηση του συντάγματος.
Σχολιάζοντας την στάση του προέδρου της ΝΔ, ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης έγραψε στο twitter ¨οτι ο Κυριάκος Μητσοιτάκης λειτουργεί «ως “ουρά” του Βαγγέλη Βενιζέλου. Με το πρωτοφανές επιχείρημα ότι δεν είναι ώριμες οι συνθήκες, γιατί… έχουμε κυβέρνηση Τσίπρα. Διχαστικός φανατισμός, μικροπολιτική και διαιώνιση της άθλιας ρύθμισης περί ευθύνης υπουργών».
Την Παρασκευή, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος προχώρησε ένα βήμα παραπάνω καταλογίζοντας στην ΝΔ πρόθεση να κρυφτεί πίσω από τις συνταγματικές διατάξεις περί της ευθύνης υπουργών. «Ο βασικός λόγος», είπε, «για τη στάση που τηρεί η ΝΔ σε ό, τι αφορά τη Συνταγματική Αναθεώρηση είναι ότι αποτελεί ένα κόμμα ταυτόσημο της Ελλάδας του χθες… Και επίσης είναι ένα κόμμα που η ηγεσία του, αισθάνεται εκτεθειμένη από τις αποκαλύψεις και την δικαστική έρευνα σε σωρεία υποθέσεων. Και άρα εκ των πραγμάτων διακατέχεται από φόβο μήπως τυχόν και κάποια στιγμή – δια της Συνταγματικής Αναθεώρησης – πάψει να προσφέρει προστασία στα στελέχη του, το νομικό τερατούργημα που ονομάζεται νόμος περί ευθύνης υπουργών. Αυτό, λοιπόν, πρέπει να απαντήσει σήμερα ο κύριος Μητσοτάκης: Θα δώσει με την στάση του παράταση ζωής στην προστασία των Υπουργών από τον δικαστικό έλεγχο; Θα γίνει για άλλη μια φορά πρωταγωνιστής στην νομιμοφανή συγκάλυψη σκανδάλων ή θα ακούσει το δίκαιο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για ίση ποινική μεταχείριση όλων των πολιτών ανεξαρτήτως της θέσης και της πολιτικής ισχύος τους;»
Τα ερωτήματα αυτά ενοχλούν, κατά τις πληροφορίες, και πολλά στελέχη της ίδιας της ΝΔ. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με την επιλογή της μετωπικής και στείρας αντιπολίτευσης, δεν πετυχαίνει τίποτα περισσότερο από το να συσπειρώνει την… ήδη συσπειρωμένη σκληρή βάση του κόμματος και να δείχνει μια προσωπική πολιτική ανασφάλεια. Και παραπλεύρως, να ρισκάρει την πλήρη απώλεια του προφίλ της σοβαρής και θεσμικής κεντροδεξιάς παράταξης, τορπιλίζοντας μια σημαντική ευκαιρία για, αποδεδειγμένα αναγκαίες, αλλαγές στο σύνταγμα.
Ενδεικτικό επί όλων αυτών, άλλωστε είναι και το σημερινό άρθρο ενός μη ενεργού νεοδημοκράτη, αλλά και σίγουρα μη φιλοκυβερνητικού πολιτικού, του Στέφανου Μάνου. Ο οποίος, μεταξύ άλλων, έγραψε στην ιστοσελίδα liberal.gr: «Το γεγονός ότι δεν θα συζητούσα με την κυβέρνηση δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν πρέπει να γίνει Συνταγματική Αναθεώρηση. Ασφαλώς πρέπει να γίνει. Με τη διαδικασία που προβλέπει το Σύνταγμα […] Ο ρόλος μιας αντιπολίτευσης, γεμάτης αυτοπεποίθησης, θα ήταν να πιέζει αενάως την κυβέρνηση να παρουσιάσει με σαφήνεια τον κατάλογο των άρθρων του Συντάγματος την αναθεώρηση των οποίων θα ζητήσει. Ούτε συναντήσεις, ούτε συζητήσεις με την κυβέρνηση. Και επιτέλους, ας αφήσουν στην αντιπολίτευση τους μεταξύ τους καυγάδες».
tvxs.gr