Του Μιχάλη Καλόπουλου
«Και ευχήθη ο Ιεφθάε ευχήν προς τον Κύριον, και είπεν, Εάν τωόντι παραδώσης τους υιούς Αμμών εις την χείρα μου, τότε ο, τι εξέλθη (πρωτο) εκ των θυρών του οίκου μου εις συνάντησίν μου, όταν επιστρέφω εν ειρήνη από των υιών Αμμών, θέλει είσθαι του Κυρίου, και θέλω προσφέρει αυτό εις ολοκαύτωμα. Τότε διέβη ο Ιεφθάε προς τους υιούς Αμμών διά να πολεμήση αυτούς• και παρέδωκεν αυτούς ο Κύριος εις την χείρα αυτού. Και ήλθεν ο Ιεφθάε προς τον οίκον αυτού• και ιδού, η θυγάτηρ αυτού εξήρχετο εις συνάντησιν αυτού μετά τυμπάνων και χορών• και αύτη ήτο
μονογενής• εκτός αυτής δεν είχεν ούτε υιόν ούτε θυγατέρα. Και ως είδεν αυτήν, διέσχισε τα ιμάτια αυτού και είπεν, Οίμοι θυγάτηρ μου• όλως κατελύπησάς με, και συ είσαι εκ των καταθλιβόντων με• διότι εγώ ήνοιξα το στόμα μου προς τον Κύριον, και δεν δύναμαι να λάβω οπίσω τον λόγον μου. Εκείνη δε είπε προς αυτόν, Πάτερ μου, εάν ήνοιξας το στόμα σου προς τον Κύριον, κάμε εις εμέ κατ’ εκείνο το οποίον εξήλθεν εκ του στόματός σου• αφού ο Κύριος έκαμεν εκδίκησιν εις σε από των εχθρών σου, από των υιών Αμμών. Και είπε προς τον πατέρα αυτής, Ας γείνη εις
εμέ το πράγμα τούτο• άφες με δύο μήνας, διά να υπάγω να περιέλθω τα όρη και να κλαύσω την παρθενίαν μου, εγώ και αι σύντροφοί μου. Ο δε είπεν, Υπαγε• και απέστειλεν αυτήν διά δύο μήνας, και υπήγεν αυτή μετά των συντρόφων αυτής και έκλαυσε την παρθενίαν αυτής επί τα όρη. Και εις το τέλος των δύο μηνών επέστρεψε προς τον πατέρα αυτής• και έκαμεν εις αυτήν κατά την ευχήν αυτού την οποίαν ευχήθη• (δηλαδή ο Ιερέας θυσίασε και ολοκαύτωσε την κόρη του στον Ναό!) και αυτή δεν εγνώρισεν άνδρα. Και έγεινεν έθος εις τον Ισραήλ, να υπάγωσιν αι θυγατέρες του
Ισραήλ από χρόνου εις χρόνον, να θρηνώσι την θυγατέρα του Ιεφθάε του Γαλααδίτου, τέσσαρας ημέρας κατ’ έτος». Κριταί 11.30-40.
Ο θεός της Βίβλου Γιαχβέ (ή έστω το ιερατείο) όχι μόνο δεν σταμάτησε την τελετουργική σφαγή και ολοκαύτωση της κόρης, αλλά δεχόταν ευχαρίστως τις ετήσιες τιμές μνήμης αυτής της ανθρωποθυσίας!
Μάλιστα ο Ιεφθάε αναφέρεται και στον κατάλογο αξιομνημόνευτων ηρώων της Καινής Διαθήκης (Προς Εβραίους επιστολή 11.32.)