…Για να μην προκαλέσουν τους “φίλους και συμμάχους”. (στο τέλος του άρθρου η εμπλοκή της Θράκης)
Ενώ εμείς εξυφαίνουμε τον εκλογικό μικρόκοσμο μας, υπάρχουν σοβαρές διεθνείς εξελίξεις που οδηγούν στο συμπέρασμα επικείμενης στρατιωτικής “επέμβασης” στο Ιράν. Η συνταγή είναι ίδια και απαράλλαχτη:
Επεισόδια, καταγγελίες για νοθεία στις εκλογές, επικοινωνιακή λαίλαπα με τη χρήση μιας πανέμορφης δολοφονημένης ακτιβίστριας για να εγερθούν τα δυτικά αντανακλαστικά.
Όχι, δε συμφωνούμε καθόλου με την πολιτική των μουλάδων ιδιαίτερα σε μια χώρα με μεγάλη ιστορία και πολιτισμό. Η διαδικασία “επιδιόρθωσης” όμως των ανεπιθύμητων καθεστώτων θα ήταν επιθυμητή, εάν ξεκινούσε από τις μεγάλες γενοκτονίες και συνεχιζόμενα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, “εντός των τειχών” (Τουρκία, Κύπρος κλπ).
Η ιστορία λοιπόν της Σερβίας και της Κύπρου επαναλαμβάνονται με θέρετρο το Ιράν. Είχαμε αναφερθεί εκτενώς στο θέμα των S300 και πως προκαταλαμβάνονται οι εξελίξεις στη διεθνή σκακιέρα. Γράφαμε συγκεκριμένα στο άρθρο μας “Δεν τους χρειάζεστε πρόεδρε Μιλόσεβιτς, θα θεωρηθεί εχθρική ενέργεια”:
…ως προς τη Δύση, γεγονός που δεν αντανακλά τις πραγματικές προθέσεις σας πρόεδρε Μιλόσεβιτς και τις συμβάσεις συνεργασίας που έχουμε υπογράψει.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Μιλόσεβιτς καθυστέρησε την παραλαβή των Ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων. Λίγους μήνες μετά, η Σερβία ισοπεδωνόταν από τα συμμαχικά αεροσκάφη, χωρίς δυνατότητα αντίδρασης.
Ενώ για την Κύπρο:
Γιατί αναφερόμαστε σε αυτά χρονιάρες (προεκλογικές) ημέρες;
Για να υπενθυμίσουμε τις νουθεσίες, τις απειλές και τους εκβιασμούς εις βάρος ενός ανεξάρτητου κράτους (Κύπρος) ακριβώς για το ίδιο θέμα. Πρωταγωνιστές, οι απόγονοι του Αττίλα, οι “σύμμαχοι” μας στο ΝΑΤΟ, η σοσιαλιστική διεθνής, ο Πρωθυπουργός κύριος Σημίτης και ο (αναπληρωτής και μετέπειτα) Υπουργός Εξωτερικών κύριος Γιώργος Παπανδρέου.
Να υπενθυμίσουμε ότι τότε έμπαιναν οι βάσεις για το σχέδιο Ανάν το οποίο παρουσιάζετο ως “Αμερικάνικη πρωτοβουλία”. Ο πρόεδρος Κληρίδης δεν είχε κατά νου να κυρήξει πόλεμο στην Τουρκία αλλά να είναι σε θέση ισχύος έναντι αυτών των διαπραγματεύσεων όπως απορρέει από τις τότε δηλώσεις του: “Η υπόθεση των πυραύλων φαίνεται οτι ετεροχρονίζει την αμερικανική πρωτοβουλία η οποία – όπως δήλωσε ο πρόεδρος Κληρίδης-, αναμένεται να εκδηλωθεί τώρα, αρχές Απριλίου αντί το Μάρτιο” (Ελευθεροτυπία 20/1/97).
Ο Κυπριακός λαός ήταν απόλυτα εναρμονισμένος με την απόκτηση των πυραύλων ως φαίνεται στα ευρήματα δημοσκόπησης της ΚΑΠΑ Research σύμφωνα με τα οποία το 96% των ερωτηθέντων στην Κύπρο και το 75% στην Ελλάδα τονίζουν οτι Λευκωσία και Αθήνα πρέπει να επιμείνουν στην ενίσχυση των κυπριακών ενόπλων δυνάμεων με την εγκατάσταση των S-300. (κλικ στον τίτλο για να το διαβάσετε ολόκληρο).
Η προεργασία λοιπόν για το Ιράν φαίνεται να περνά στην τελική φάση, με αφορμή την περίπτωση του πλοίου Artic Sea:
Σκληρό παιχνίδι για πολύ γερά νεύρα ανάμεσα σε Ρωσία και Ισραήλ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Μεγάλες Δυτικές εφημερίδες, αλλά και ισραηλινές, όπως η Haaretz αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Βενιαμίν Νετανιάχου, πραγματοποίησε μυστικό ταξίδι στη Μόσχα, προκειμένου να ζητήσει να μην σταλούν σημαντικά οπλικά συστήματα στο Ιράν (αντιαεροπορικοί πύραυλοι S-300) – διαβάστε εδώ: Το μυστήριο της 12ωρης εξαφάνισης του πρωθυπουργού του Ισραήλ.
Σύμφωνα όμως με όσα ανέφεραν στο antinews προ ολίγου Ρώσοι δημοσιογράφοι, ο Πούτιν, όπως και το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας διέψευσαν τα περί επισκέψεως Νετανιάχου. Παράγοντες του Κρεμλίνου σημειώνουν ότι όλος ο θόρυβος που γίνεται στη Δύση, έχει να κάνει με την υπόθεση του πλοίου Arctic Sea, για το οποίο προ εβδομάδων γράφτηκε στον Δυτικό Τύπο ότι μετέφερε όπλα στο Ιράν και ότι η ισραηλινή «Μοσσάντ» κατάφερε να το σταματήσει στην Αφρική.
Η ρωσική εκδοχή όμως, σύμφωνα με όσα μας μεταδίδουν οι Ρώσοι συνάδελφοι είναι εντελώς διαφορετική. Εξηγούν ειδικότερα, ότι για πρώτη φορά οι ρωσικές αρχές λειτούργησαν πολύ οργανωμένα και κατάφεραν, με πολεμικά πλοία, να «πιάσουν» το Arctic Sea πολύ μακριά από τη χώρα, στα ύδατα της Αφρικής. Το πλοίο, μαζί με το πλήρωμά του οδηγήθηκαν στη Ρωσία. Σε αυτή την επιχείρηση, είναι πάρα πολύ πιθανόν ότι συνελήφθησαν και πράκτορες της ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας.
Ακόμα λοιπόν, και εάν επισκέφθηκε ο Νετανιάχου τη Μόσχα, μάλλον αυτό έγινε για να ζητήσει τους ισραηλινούς πράκτορες πίσω. Όλο το επικοινωνιακό σόου με το καράβι που δήθεν μετέφερε όπλα στο Ιράν το έστησαν οι ισραηλινοί. Στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν στη Δύση ένα «γεγονός» αντίστοιχο με εκείνο της δολοφονίας του Λιτβινένκο (σ.σ. ρώσος αντικαθεστωτικός, πρώην ΚαΓκεΜπίτης, για τον οποίο οι Δυτικοί λένε ότι τον δολοφόνησε το Κρεμλίνο) και της Άννας Πολιτκόφσκαγια, την ημέρα των γενεθλίων του Πούτιν. Στο ίδιο πλαίσιο, οι Δυτικοί έκαναν σημαία τους Ρώσο δημοσιογράφο, ο οποίος υποστηρίζει ότι τον κυνηγάει η ΚαΓκεΜπε, επειδή έχει στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι οι Ρώσοι έστειλαν όπλα στο Ιράν. Ο δημοσιογράφος αυτός βρίσκεται τώρα στην Αγγλία. Να σημειωθεί πως το Arctic Sea, προτού ξεκινήσει το ταξίδι του, φορτώθηκε στη Φινλανδία, ενώ πλέει με σημαία Μάλτας» (www.antinews.gr).
Γράφει λοιπόν η wall street journal, ουσιαστικά προτρέποντας τον Obama να αναλάβει δράση κοινή ή ακόμα και να υπερκεράσει το Ισραήλ στην “φυσική πίεση” προς το Ιράν:
Μια ισραηλινή αεροπορική επίθεση εναντίον των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων είναι αναπόφευκτη και αναμένεται οσονούπω, και μάλιστα με τη προτροπή του προέδρου Ομπάμα! Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται η έγκυρη Wall Street Journal. Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Ομπάμα δέχτηκε τη πρόταση των Ιρανών για συνομιλίες, παρά το γεγονός ότι η Τεχεράνη αρνείται να συμπεριλάβει στην ατζέντα και το ζήτημα της πυρηνικής της ανάπτυξης. Αυτή η κίνηση του Ομπάμα, ερμηνεύεται από τους Ισραηλινούς, ως χαλαρή στάση της Αμερικής, με αποτέλεσμα να πιστεύουν πως πρέπει πλέον να αναλάβουν δράση από μόνοι τους. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται η εφημερίδα. Όσο δηλαδή οι ΗΠΑ αρνούνται να σκληρύνουν τη στάση τους, τόσο το Ισραήλ εξετάζει τους δικούς του τρόπους αντίδρασης. Το Ισραήλ, έχει ήδη καταστήσει σαφή τη πρόθεσή του να πλήξει το Ιράν. Η απειλή αυτή έχει ως σκοπό να ταρακουνηθούν οι Αμερικανοί και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Ο Ομπάμα όμως δεν δείχνει να «τσιμπάει». Αντιθέτως έχει αφήσει το τιμόνι των εξελίξεων, στα χέρια του πρωθυπουργού Netanyahu. «Ο Ομπάμα δεν δείχνει να έχει καταλάβει πως συμφέρει στις ΗΠΑ να μη διαθέτει πυρηνικά το Ιράν, και πως αυτό δεν πρέπει να είναι θέμα που αφήνεται στους Ισραηλινούς για να το φροντίσουν», (www.antinews.gr).
Στην περίπτωση εμπλοκής, να θεωρούμε δεδομένο ότι η Τουρκία δεν θα τηρήσει το ρόλο που είχε στο Ιράκ, γεγονός που θα της προσδώσει κυρίαρχο ρόλο και δικαίωμα στην ευρύτερη περιοχή.
Παράλληλα, μεγάλο μέρος του μουσουλμανικού κόσμου δεν θα δαιμονοποιήσει την υποτιθέμενη επέμβαση, ακριβώς λόγω της παρουσίας Obama. Διαβάστε τι γράφαμε πολύ πριν την εκλογή του:
Οι λόγοι αναβολής της Ρήξης Αμερικής – Ρωσίας στον Καύκασο. Ο ρόλος του Ομπάμα.
Ο Μπαράκ Ομπάμα είναι ο μόνος Αμερικανός πολιτικός με μεγάλα ποσοστά δημοφιλίας στο Μουσουλμανικό και Ασιατικό κόσμο. Αυτό ενισχύει τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ στα εξής σημεία:
Ø Οι ακραίοι Ισλαμιστές τρέφουν άσβεστο μίσος για τη Ρωσία ως εθνική – θρησκευτική οντότητα. Από την εποχή του πολέμου στο Αφγανιστάν έως την Τσετσενία, ιστορικά δε, από την Οθωμανική αυτοκρατορία και τους Τσάρους. Δεν θα συμμαχούσαν ποτέ βεβαίως με την Αμερική του Μπους που αποτελεί κόκκινο πανί για τους απανταχού Ισλαμιστές.
Ø Χωρίς την Τουρκία, είναι αδύνατη οποιαδήποτε πολεμική επιχείρηση εναντίον της Ρωσίας. Από την Τουρκική επικράτεια θα περάσουν τόσο οι χερσαίες όσο και οι ναυτικές δυνάμεις, ενώ τα Τουρκικά αεροδρόμια είναι στο υπογάστριο της πρώην ΕΣΣΔ. Η παρουσία του Ομπάμα, στερεί στο ΑΚΡ τον ισλαμικό αντιαμερικανισμό και επιτρέπει στο στρατό να ξυπνήσει τα Αντιρωσικά αντανακλαστικά του λαού. Σε περίπτωση σύρραξης, πρέπει να θεωρείται βέβαια η ανατροπή της όποιας κυβέρνησης από τους στρατηγούς, εφαρμοσμένη τακτική και στο παρελθόν.
Ø Ο Ομπάμα δε φέρει πάνω του το στίγμα του προτεστάντη λευκού αποικιοκράτη, φιγούρα απεχθής στης αχανής ασιατικές υπερδυνάμεις. Πρεσβεύει την πολυφυλετική Αμερική, απαλλαγμένη από τα εγκλήματα της Ευρώπης του 18ου αιώνα με ιδεολογικό όπλο τη δημοκρατία και αυτοδιάθεση των λαών, εξασφαλισμένη απήχηση δηλαδή στους λαούς της Ασίας.
Ø Ο ΓαλλοΓερμανικός άξονας δε θα συνηγορήσει ποτέ σε μια τέτοια σύγρουση. Αυτός ήταν και ο λόγος της μη ένταξης της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ, γεγονός που στηλίτευσε και ο ίδιος ο Σαακασβίλι κατηγορώντας ευθέως τη Μέρκελ. Στο μεσοδιάστημα λοιπόν, αξιοποιείται στρατιωτικά και ιδεολογικά η λεγόμενη «νέα Ευρώπη» όπου τα αντιρωσικά ένστικτα είναι ισχυρά ενώ οι οικονομίες αδύναμες και εύκολα ελέγξιμες. Εξ ού και η σημασία ανάπτυξης της αντιπυραυλικής ασπίδας (σ.Ο. εναντίον του …Ιράν!) σε Πολωνία και Ουκρανία.
Ø Ιστορικά, οι Ευρωπαϊκές χώρες ταυτίζονται με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ όταν υπάρχουν δημοκρατικές κυβερνήσεις. Τρανταχτά παραδείγματα η αποχή από Ιράκ – Αφγανιστάν σε αντίθεση με τη συνέργεια σε Κόσοβο.
Ενδεικτικό για τις εξελίξεις θα είναι το κυβερνητικό σχήμα που θα επιλέξει ο Ομπάμα σε περίπτωση εκλογής του. Δεν περνά απαρατήρητη η πίεση που δέχεται για «αξιοποίηση» της Χίλαρυ Κλίντον σε θέση αντιπροέδρου και η διατήρηση της Κοντολίζα Ράις στο υπουργείο εξωτερικών. Η έμμεση απειλή της Κλίντον για τη σωματική ακεραιότητα του Ομπάμα, γεγονός που τον εξόργισε, είναι ενδεικτικό των πιέσεων αυτών. Όπως είναι αποδεδειγμένο ότι η λευκή προτεσταντική Αμερική δίνει ελάχιστη αξία στην ανθρώπινη ζωή τόσο των εχθρών όσο και των ίδιων των Αμερικάνων προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο στις περιοχές ενδιαφέροντος.
Εάν ο Ομπάμα καταφέρει και κυβερνήσει με ένα σχήμα δικής του επιλογής που θα του εξασφαλίζει απρόσκοπτη πληροφόρηση και ελαχιστοποίηση δυνατότητας εκβιασμού, η όποια πολεμική δραστηριότητα έγκειται στην ευθυκρισία του. Εάν ολισθήσει στο σφάλμα του προκατόχου του Μπιλ Κλίντον, είναι πολύ πιθανό να έχουμε δυσάρεστες εξελίξεις με απρόβλεπτες συνέπειες για την ανθρωπότητα.
————-
Γιατί πρέπει να ανησυχούμε;
Με βούλα Ομπάμα η μεθόδευση για τη Θράκη