Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τον ναό του Επικούριου Απόλλωνος

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ
«ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ»
Αθήνα, 16.5.2016
Με ειλικρινή χαρά μετέχω στην σημερινή εκδήλωση παρουσίασης της «Διεθνούς Ένωσης των Φίλων του Ναού του Επικουρίου Απόλλωνος». Εκδήλωση η οποία συμπίπτει με τα 250 χρόνια από τότε, το 1765, που ο Γάλλος αρχιτέκτονας J. Bocher ταυτοποίησε τα ερείπια του Ναού αυτού, με οδηγό τον Παυσανία.
I. Εκ μέρους της Ελληνικής Πολιτείας εκφράζω θερμές ευχαριστίες για το έργο της «Διεθνούς Ένωσης των Φίλων του Ναού του Επικουρίου Απόλλωνος», το οποίο συνίσταται στην διεθνή προβολή, στην υποστήριξη της προστασίας και στην διαφύλαξη, συντήρηση και αποκατάσταση του μοναδικού αυτού Μνημείου του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού εν γένει. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν αυτή η μοναδικότητα, η οποία οδήγησε την UNESCO, το 1986, να συμπεριλάβει –και μάλιστα πρώτο από άλλα, ίσως πιο εμβληματικά Μνημεία- το Ναό του Επικουρίου Απόλλωνος στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
II. Την μοναδικότητα αυτή συνθέτουν, πρωτίστως, από τη μια πλευρά η αρχιτεκτονική και γλυπτική τελειότητα του Ναού του Επικουρίου Απόλλωνος, οι οποίες οφείλονται αντιστοίχως στον Ικτίνο του Παρθενώνα και στον Παιώνιο της Νίκης της Ολυμπίας. Και, από την άλλη, στην απαράμιλλη συνύπαρξη και των τριών ρυθμών, του δωρικού, του ιωνικού και του κορινθιακού. Ο δωρικός ρυθμός καθορίζει, ιδίως, την εξωτερική κιονοστοιχία. Ο ιωνικός ρυθμός αποτυπώνεται στους ημικίονες και στην ζωφόρο, η οποία από το 1815 βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο. Και ο κορινθιακός ρυθμός καθορίζει τα στοιχεία του μοναχικού κίονα στο εσωτερικού του Ναού που, όπως αρκετές γνώμες συγκλίνουν, αποτελεί μιαν ανεικονική παράσταση του Απόλλωνος. Ας σημειωθεί ότι αυτό το δείγμα κορινθιακού ρυθμού υπήρξε, μάλλον, και το πρότυπο για όλα τα επόμενα δείγματα του ρυθμού τούτου.
Κατά την επιτέλεση της αποστολής σας να είσθε βέβαιοι ότι υπερασπίζεσθε όχι μόνο την Αρχαία Ελληνική αλλά και την Ευρωπαϊκή και την Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά. Δοθέντος ότι συνιστά πλέον κοινό τόπο στην ιστορία του Πολιτισμού ότι το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα υπήρξε κοιτίδα και λίκνο του Ευρωπαϊκού και του Παγκόσμιου Πολιτισμού.