Ο έντιμος Σάντερς σφυροκοπεί την Κλίντον… Θα τα καταφέρει να γλιτώσει την ανθρωπότητα από την παρουσία της;

«scientia potestas est» – Μπροστά στην προκριματική εκλογή της Νέας Υόρκης οι δυο υποψήφιοι για το χρίσμα των Δημοκρατικών ανεβάζουν τους τόνους και βάζουν στην άκρη την ευγένεια.
Μπροστά στην προκριματική εκλογή της Νέας Υόρκης οι δυο υποψήφιοι για το χρίσμα των Δημοκρατικών ανεβάζουν τους τόνους και βάζουν στην άκρη την ευγένεια.
Η Κλίντον και πολλά ΜΜΕ που την υποστηρίζουν επιτέθηκαν αυτή τη βδομάδα στον Σάντερς επιδιώκοντας να τον παρουσιάσουν σαν ελλιπώς ενημερωμένο σε μια σειρά από θέματα – από τη νομοθεσία που θα επέτρεπε την παρέμβαση που προτείνει στη Γουώλ Στρητ μέχρι την εξωτερική πολιτική.
Ο Σάντερς απάντησε σε υψηλούς τόνους και στο ίδιο γήπεδο, αμφισβητώντας με τη σειρά του την καταλληλότητα της Κλίντον για Πρόεδρο των ΗΠΑ, όχι όμως στη βάση των γνώσεων αλλά των επιλογών. Εστίασε στην υποστήριξη της Κλίντον στις συμφωνίες απελευθέρωσης του εμπορίου (περιλαμβανομένης αυτής με τον Παναμά), στην υποστήριξη της στον πόλεμο στο Ιράκ, στις σχέσεις της με τα λόμπι των πολυεθνικών.
Η Κλίντον φανερά αιφνιδιάστηκε από μια επίθεση που μπορεί να υπονομεύει τις πιθανότητες εκλογής της στην Προεδρία ακόμη και αν πάρει το χρίσμα και σήκωσε κι άλλο τους τόνους επισημαίνοντας ότι ο Σάντερς δεν έχει κάνει καθαρό αν θεωρεί ότι ανήκει στο Δημοκρατικό κόμμα.
Η κόντρα είναι στο όριο της ρήξης. Ο Σάντερς πιέζει την Κλίντον από τα αριστερά τόσο που πολύ αμφιβάλλουν αν οι υποστηρικτές του θα την ψηφίσουν τον Νοέμβριο. Οπότε η Κλίντον επιδιώκει να συσπειρώσει τους Δημοκρατικούς γύρω της εμφανίζοντας τον Σάντερς σαν αριστερό εισοδιστή και έτσι να περιορίσει τις πιθανές απώλειες από μια ρήξη.
Το φάντασμα που πλανιέται πάνω από το Δημοκρατικό κόμμα λέγεται Ράλφ Νέιντερ. Ο αριστερός υποψήφιος που πραγματοποίησε αυτόνομη κάθοδο το 2000 και το 2004 και συγκέντρωσε 3% και 4% αντίστοιχα. Τουλάχιστον το 2000 η αυτόνομη κάθοδος του Νέιντερ στοίχισε στους Δημοκρατικούς την Προεδρία, με το οριακό αποτέλεσμα της Φλόριντα υπέρ του Μπους.
Ο Σάντερς είχε στηρίξει τον Νέιντερ το 2000, αλλά οι Δημοκρατικοί με τον τότε υποψήφιο Αλ Γκορ είχαν πάρει το Βερμόντ που σημαίνει ότι δεν είχε ρίξει όλες τις δυνάμεις του ενάντια στον Γκορ. Το 2004 είχε διαφωνήσει με την νέα κάθοδο του Νέιντερ. Πολλοί από το επιτελείο του Σάντερς συμμετείχαν στην ομάδα του Νέιντερ και στις δυο εκλογές.
Οι συνειρμοί και οι φόβοι της Κλίντον είναι προφανείς. Από το επίσημο επιτελείο του Σάντερς κάθε τέτοια σκέψη διαψεύδεται. Ωστόσο υποστηρικτές του όπως η ηθοποιός Σούζαν Σάραντον εκφράζουν την άποψη ότι δεν θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την Κλίντον. Η Σάραντον είχε υποστηρίξει τον Νέιντερ το 2000 και το 2004.
Πρόκειται για την ευρωπαϊκοποίηση της αμερικανικής πολιτικής σκηνής. Ο Σάντερς εκφράζει μιαν αριστερά που αναγεννάται στις ΗΠΑ, συγκεντρώνει απρόβλεπτα μεγάλη αποδοχή και ουσιαστικά είναι άλλο κόμμα μέσα στο κόμμα των Δημοκρατικών. Αυτή λοιπόν η αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών, εφόσον δεν πλειοψηφήσει στο Συνέδριο, καλείται να αποφασίσει αν θα συμμαχήσει με το κέντρο για να εκλέξουν Πρόεδρο ή όχι. Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε στην Ευρώπη, πάντα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις μέσα στην αριστερά γι αυτό.
Από τη φύση της συγκυρίας, η προσωπική άποψη του Σάντερς θα είναι όχι απλώς βαρύνουσα αλλά απολύτως καθοριστική. Μέχρι σήμερα η στάση του είναι αυτή που υπαγορεύει το πολιτικό παιχνίδι. Διαβεβαιώνει ότι το Δημοκρατικό κόμμα θα κατέβει στις εκλογές ενωμένο με υποψήφιο τον ίδιο.
Υπάρχει ακόμη πιθανότητα να το πετύχει, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό στις 19 Απρίλη στη Νέα Υόρκη. Αν χάσει στη Νέα Υόρκη (έστω και με μια ψήφο) τα μαθηματικά στη συνέχεια δεν βγαίνουν. Οπότε θα μάθουμε ποιο είναι το plan B της εκστρατείας. Η προσωπική μας πρόβλεψη είναι ότι δεν σκοπεύει να γίνει ένας λίγο πιο πετυχημένος Ράλφ Νέιντερ αλλά να μείνει στην Ιστορία σαν ο άνθρωπος που έχτισε πανίσχυρη αριστερά μέσα στους Δημοκρατικούς. Ίσως ο πρώτος σοσιαλιστής (όχι σοσιαλδημοκράτης) Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.
Από το enter4news.gr