Η καταστρατήγηση κάθε έννοιας κοινωνικής αλληλεγγύης σε αυτή τη χώρα δεν έχει όριο. Αντικρουόμενες κάστες και μειονότητες εργαζομένων με φασιστική νοοτροπία και καίριες θέσεις ασελγούν στους μη προνομιούχους αυτού του τόπου. Απλοί πολίτες – θύματα των ορέξεων κάθε μικρού και μεγάλου εξουσιαστή βλέπουν εκτός από τα πενιχρά εισοδήματα και τις αυτονόητες καθημερινές τους ανάγκες, τώρα να κινδυνεύει και η ίδια η επιβίωση τους, ως έρμαιο πολιτικών παιχνιδιών και ελεεινών μικροσυμφερόντων.
Φρίκη και θυμηδία λοιπόν προκάλεσε η αποκάλυψη της ΕΤ3 ότι συνδικαλιστές του ΕΚΑΒ Βορείου Ελλάδος αναλάμβαναν την αξιολόγηση των περιστατικών που θα εξυπηρετούντο αντί των αρμοδίων γιατρών!!
Αυτό λόγω της «Λευκής απεργίας» που διατηρείται εδώ και μακρύ χρονικό διάστημα. Το πόρισμα 200 σελίδων που προέκυψε από το σχετικό έλεγχο είναι πραγματικά κόλαφος και προτείνει την ποινική δίωξη των εργατοπατέρων καθώς και της διοίκησης του ΕΚΑΒ που ανεχόταν τη δράση τους όλο αυτό το διάστημα.
Αναφέρονται δε περιπτώσεις ασθενών που οδηγήθηκαν ακόμη και στο θάνατο, αβοήθητοι από τους υποτιθέμενους λειτουργούς – καρκινώματα της δημόσιας υγείας.
Δυστυχώς το βαρέλι δεν έχει πάτο. Η κατρακύλα όμως έχει εξήγηση:
1. Η οικονομική ολιγαρχία όπως και οι εξουσιαστές αυτού του τόπου βρίσκονται υπεράνω των διαδικασιών του δημοσίου. Άρα δεν πλήττονται από οποιαδήποτε δυσλειτουργία.
2. Από την άλλη, οι συνδικαλιστές στην πλειοψηφία τους, δεν είναι τίποτε άλλο από κομματόσκυλα σερνόμενα στα πολιτικά γραφεία, ενώ ο διορισμός τους δεν είναι απόρροια κάποιου ταλέντου ή κοινωνικής προσφοράς, αλλά πλειοδοσίας σε δοσιλογία και ρουσφέτι.
Αυτά αιτιολογούν και την στάση των μηχανισμών καταστολής που ενώ εξαντλούν την αυστηρότητα τους σε φοιτητές και δύστυχους μετανάστες – εργάτες, κλείνουν τα μάτια σε δολοφονικές συμπεριφορές εις βάρος των κοινωνικά ασθενέστερων στρωμάτων. Που ως γνωστό, έχουν απεμπολήσει ακόμη και το δικαίωμα της απεργίας, δικαίωμα που καταχρώνται οι εκάστοτε καταχραστές δημόσιου χρήματος. Οι αρνητές κοινωνικού καθήκοντος που η μονοπωλιακή φύση των υπηρεσιών κοινής ωφελείας θα έπρεπε να τους απαγορεύει ηθικά την οποιαδήποτε αντικοινωνική συμπεριφορά.
Υπάρχουν χιλιάδες ανθρώπων κοινωνικά συνεργάσιμων που μπορούν να καταλάβουν αυτές τις θέσεις. Άνθρωποι από τα κοινωνικά ασθενέστερα στρώματα πληθυσμιακής πλειοψηφίας. Όμως το σύστημα σαφώς χρειάζεται τους πραίτορες του σε κάθε βαθμίδα. Για να εξασφαλίσει τη συνέχιση της ανισότητας και αδικίας που διαιωνίζει τη σαθρή, τυραννική του δομή.