ΤΟ ΨΕΜΜΑ ΕΧΕΙ ΚΟΝΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ…

Πάει πάνω από μια πενταετία που ασχολούμαι, ως καναπεδάτος θεατής, με την υπόθεση της εξόρυξης χρυσού, στη Χαλκιδική. Όχι από «ιδιοτελές ενδιαφέρον» για την υπόθεση αφού δεν έχω μετοχές της Ελντοράντο – άλλα ούτε και… ξενοδοχείο στην Ιερισσό! Το κάνω με μεγάλο ενδιαφέρον απλά και μόνο επειδή αυτή η ιστορία παρουσιάζει μιαν Εργαστηριακή Σημαντικότητα για κάποιον που θέλει να καταλάβει πώς λειτουργεί το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας…

Έχουμε μια κατ αρχήν υπόγεια εξόρυξη για χρυσό. Στην οποία αντιτίθενται (υποκινούμενοι, άραγε;) οι τοπικοί κάτοικοι, προβάλλοντας χίλια δυο επιχειρήματα. (Ένα από αυτά, απολύτως λογικό: Οι ρωγμές στα σπίτια τους, από τις υπόγειες εκρήξεις)… Και για λόγους -υποτίθεται- προστασίας του δημόσιου συμφέροντος, το πράσινο κομματικό κράτος δημιουργεί χίλια δυο νομικά προσκόμματα στην εξόρυξη, μέχρι να εξαναγκάσει την εταιρεία (TVX) να βαρέσει κανόνι και να αποσυρθεί.
Παραχωρώντας τα δικαιώματα της σε μια άλλη (Eldorado Gold).
Πού όλως συμπτωματικά, ανήκει στους Ροτσιλδ.
Και που όλως συμπτωματικά αποκτά (από το ΊΔΙΟ κομματικό κράτος) άδεια για ΑΝΟΙΚΤΉ εξόρυξη! Και όχι μόνο αυτό: Αλλά και άδεια για δέσμευση των υπόγειων υδάτων και εξαφάνιση του αρχαίου δάσους των Σκουριών.
Για κάποιους λόγους που εύκολα καταλαβαίνει κανείς, κανένα κόμμα δεν τολμά να πει τη λέξη «Ροτσιλντ». Μιλούν όλοι για Μπόμπολα (που τού χουν δώσει ένα 4% για να «φαίνεται μπροστά» και να «τρέχει» το πολιτικό μέρος του ζητήματος) και για «Καναδούς» – παίζοντας με την χώρα στην οποία έχει τη φορολογική της έδρα η Eldorado. Και συνεχίζουν το ίδιο (ύποπτο, πια…) βιολί, ακόμα κι όταν ο Παπαχελάς, στους τηλεοπτικούς Φακέλλους, το λέει στα ίσια: Οι κύριοι μέτοχοι της Eλντοράντο είναι οι τράπεζες Γκολντμαν Ζακς και Μόργκαν!
(ΟΚ, δέχομαι ότι καθεμιά από αυτές τις τράπεζες έχει οικονομική, πολιτική (ΚΑΙ στρατιωτική, με βάση την επιρροή τους!) ισχύ μεγαλύτερη από όλα τα Βαλκάνια και τη Ρωσία μαζί. Αλλά από το σημείο του «δεν τολμάμε να τα βάλουμε μαζί τους» μέχρι το σημείο «λερώνουμε τα βρακιά μας, έτσι και σκεφτούμε να εκστομίσουμε το όνομά τους» υπάρχει μια τεράστια απόσταση – για οποιοδήποτε κΩμα (δεξιό, κεντρώο, αριστερό) πού πουλάει στους οπαδούς του το παραμυθάκι της «εθνικής αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας»…)

2) ΤΟ ΓΑΛΑΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ

Και κάπου εκεί, αρχίζει ο αγώνας των κατοίκων της Ιερισσού (που ζει από τον τουρισμό, την δασική εκμετάλλευση και την μελισσοκομία) ενάντια σε αυτούς που –θέλουν, δεν θέλουν- θα καταστρέψουν την πόλη τους και τα νερά της. Ενάντια σε αυτούς που θα «ακυρώσουν» 3.500 καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας στην Ιερισσό (ακυρώνοντας και τις ζωές σε ολόκληρη την περιοχή) για να δώσουν 1500 κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας στα απομακρυσμένα Μαντεμοχώρια που τροφοδοτούν με εργατικό δυναμικό τις εξορύξεις.
Στο μεταξύ, για να διασφαλίσουν μια αυτοδιοικητική συναίνεση, στο ανοσιούργημα, οι «πράσινοι μιλημένοι» έκαναν το κόλπο-γκροσσο: Κατάργησαν τον Δήμο Ιερισσού και στη θέση του έφτιαξαν ένα δήμο-τέρας, τον Αριστοτέλη, ενσωματώνοντας σε αυτόν και τα πολυάριθμα Μαντεμοχώρια (που καίγονταν για μεροκάματα εξόρυξης) ώστε να διασφαλίσουν ότι τις αναγκαίες υπογραφές. Ως Δήμαρχος τώρα, θα τις έβαζε το ίδιο άτομο που στο παρελθόν είχε παραχωρήσει το Δάσος Σκουριών στην Ελντοράντο και είχε κατοχυρώσει το δικαίωμά της για ευρύτατη ανοικτή εξόρυξη (ξεπάτωμα όλου του δασωμένου βουνού, δηλαδή!) , στη θέση των παλιών λαγουμιών.
Το ίδιο άτομο που είχε υπογράψει και την αποικιακή σύμβαση εκμετάλλευσης – από την οποία το ελληνικό κράτος θα έπαιρνε (αν έπαιρνε) κάτι ψίχουλα: κυρίως από τα μεροκάματα των Μαντεμοχωριτών. Το ίδιο άτομο που είχε εγκρίνει την δέσμευση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα της Ιερισσού, για τις ανάγκες της «εκμετάλλευσης». (Όνομα και πράγμα…)
Όπως ήταν φυσικό, οι Ιερισσιώτες ξεσηκώθηκαν.
Μόνο που εδώ, υπάρχει μια διαφορά, ως προς το παρελθόν: Οι Ιερισσιώτες δεν πολεμούν για να περάσει -εκβιαστικά- η εξόρυξη από μια «δευτεράντζα» εταιρεία σε μια άλλη, ισχυρότερη.
Πολεμούν για να ΜΗΝ γίνει η εξόρυξη!
Με άλλα λόγια, παλεύουν ενάντια στα συμφέροντα της ισχυρότερης Δύναμης του πλανήτη!
(Και γιατί να μην το πούμε κι αυτό; Παλεύουν, εν αγνοία τους, ενάντια σε μια Οικογενειακή Δύναμη που πολύ θα ήθελε -και… μπορεί!- να δημιουργήσει ένα «ιδιωτικό Μακεδονικό κράτος» με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη, ενσωματώνοντας σε αυτό και την Σκοπιανη Επικράτεια…)

3) ΕΠΊ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΎ: «ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ»…

Όταν πρωτομίλησα (πάνε χρόνια τώρα) για αυτές μου τις σκέψεις, οι «αριστεροί φίλοι» έσπευσαν να με νουθετήσουν: «Αφού ασχολείσαι με περιοδικά (ασχολούμουν, τότε) τι πας και ανακατεύεσαι με δουλείες του Μπόμπολα; Μπορεί να σε σβήσει από το χάρτη καθώς αυτός είναι ο ιδιοκτήτης του Πρακτορείου Διανομής Τύπου!»
(Όχι, δεν είναι «δημοκρατική, αριστερή προτεραιότητα» η πολιτική ενασχόληση με το μονοπωλιακό καρτέλ Διανομής Τύπου «Μπομπολα-ΔΟΛ». Προτεραιότητα είναι να μην θέτουμε σε κίνδυνο τον επιούσιο…)
«Και τι θα γίνει, ρε παιδιά; Θα συνεχίσετε να επινοείτε «αριστερά» συνθήματα κατά του (πρακτικά, ανύπαρκτου) Μπόμπολα και των (υποτιθέμενων) Καναδών; Γιατί δεν λέτε το Κακό με το Όνομά του; Ποιο συμφέρον υπάρχει πίσω από αυτό το επικοινωνιακό κλώσημα της μπάλας στην κερκίδα;»
Τότε ήταν που εκδήλωσε ενδιαφέρον να πάρει τα νερά της Σαλονίκης η κοινοπραξία Ακτωρ-Σουεζ.
«Τι θα κάνετε, τώρα, βρε παιδιά; Θα φτιάξετε νέα συνθήματα «Έξω ο Μπομπολας κι οι …Γάλλοι;» (Η Σουέζ, ιδιοκτησίας Ροτσιλδ -φυσικά!- έχει γαλλική φορολογική έδρα…)
Και πρότεινα: Αφού είναι το ίδιο νομικό πρόσωπο πίσω και από τις δύο λεηλασίες (Χρυσός-ΕΥΑΘ) γιατί δεν ενοποιείτε τον αγώνα; Τι νόημα έχει να διαδηλώνουν χωριστά οι Ιερισσιώτες (κατά των «Καναδών») και οι Σαλονικιοί κατά των… «Γάλλων»; Πείτε τη λέξη «Ρότσιλντ» και θα ενοποιηθούν οι δύο αγωνιστικές κινητοποιήσεις, αποκτώντας και ένα πνεύμα «εθνικής ανεξαρτησίας» (λέμε τώρα…).
Κι εκεί, ήχησε το ανήκουστο: «Η εμμονή σου με τους Ροτσιλδ υποδηλώνει… αντισημιτισμό! Άντε μαζέψου, επιτέλους!»
(Αγράμματοι είστε, φιλαράκια! Καμία φυλετική σχέση δεν έχουν οι τραπεζικές Οικογένειες με το Ισραήλ. Όλοι οι Ροτσιλδ, Ροκφέλερ, Σορος και λοιποί είναι Χαζαρικής καταγωγής, από την Ουκρανία, που οι πρόγονοί τους εκδιώχθηκαν -αιώνες πριν- μέσα από μακροχρόνια λουτρά αίματος. Και οι σημερινοί νεοταξιτες ηγέτες τα χουν βρει μια χαρά με τους ουκρανούς ναζί για να πάρουν τον τόπο τους πίσω…Το ίδιο είχαν κάνει και πριν από 70 χρόνια, χρηματοδοτώντας τον Χίτλερ προκειμένου να εισβάλει στην Ουκρανία και να εγκαταστήσει εκεί «επιθυμητούς πληθυσμούς» ως τοποτηρητές της Χαζάρικης κληρονομιάς…Σκασίλα τους, τότε, αν αυτός «ολοκαύτωνε» τους ομοθρησκούς τους, αφού ΔΕΝ ήταν και ομοεθνείς! Απεναντίας, του έστελναν και την IBM για να συνδράμει στην αποτελεσματικότητα του φακελώματος όσων προορίζονταν για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης…Συνεννοηθήκαμε;)

4) ΠΙΛΟΠΟΙΕΙΟΝ «Ο ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ»

Και κάποια στιγμή, οι Ιερισσιώτες κάλεσαν τους «Αθηναίους» για συμπαράσταση στη διαδήλωση που έκαναν, πριν λίγα χρόνια στη Βουλή. «Καπελωμένοι» από ένα και μόνο κόμμα που επέμενε σε συνθήματα και πανό αποκλειστικά «κατά του Μπομπολα και των… Καναδών».
Πήγα κι εγώ, να μιλήσω με τους Κουμουνδούριους, μπας και βγάλω άκρη:
«Γιατί αυτή η επιμονή στο όνομα του Μπόμπολα, τη στιγμή που ΑΛΛΟΣ είναι το πραγματικό Αφεντικό εκεί πάνω; Γιατί δεν λέτε το ΟΝΟΜΑ στον κόσμο της Χαλκιδικής, ώστε να ξέρει με ποιους, στην ουσία, τα έχει βάλει; Εδώ δεν διστάζει να το λέει ο… “Παπαχελάς φον Μπιλντεμπεργκ” και διστάζετε εσείς; Ρε γαμώτο, «Ροτσιλδ και Γκολντμαν Ζακς» είναι το Όνομα…δεν είναι, δα, και το 666!»
(Ή, μήπως…είναι;)
Η απάντηση με αποστόμωσε:
«Ασχολούμαστε αποκλειστικά με τον Μπόμπολα για να συνδέσουμε επικοινωνιακά τον Χρυσό στις Σκουριές με τον αγώνα μας για τον… ΧΥΤΑ Κερατέας!»
Λογικό μεν, «ντόιγκ!» δε…
Φυσικά με διαβεβαίωσαν ότι «Μόλις έρθουμε στα πράγματα, η Ελντοράντο θα αποβληθεί από τις Σκουριές…» Την ίδια διαβεβαίωση έδωσαν και στους Ιερισσιώτες. Και εύπιστοι όντες, είπαν κι αυτοί να «δώσουν κι ένα χεράκι παραπάνω» – και βρέθηκε το μισό χωριό στη φυλακή, για το τίποτε…

5) ΨΥΛΛΟΙ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ…

Να μην πω ότι μου μπήκαν ψύλλοι στα αυτιά; Εμ, το λέω, μια και φτάσαμε ως εδώ.
Ήμουν σίγουρος ότι η φάση πήγαινε ντουγρού για «καπέλωμα και απονεύρωση». Κι ότι μετά τις εκλογές, με κυβέρνηση Σύριζα, οι Ιερισσιώτες θα δοκίμαζαν την ίδια έκπληξη όπως ο νεοδημοκράτης που κάποτε ψήφισε Σαμαρά επειδή πίστεψε στα «Ζάππεια» που του είπε για να τον παραμυθιάσει…
Η υποψία μου άρχισε να γίνεται βεβαιότητα όταν, λίγο μετά τις εκλογές του 2014, η ελληνική κυβέρνηση ήταν επιδεικτικά απούσα από μια προσφυγή της ίδιας της ΕΕ κατά της Ελντοράντο Γκολντ! Πρόκειται για εκείνα τα σκανδαλώδη «μόλις 11 εκατομμύρια» που οι «Γιωργάκης, Αρπάχτας και Σια» είχαν κοστολογήσει, στην Ελντοράντο, την τεράστια έκταση του δάσους Σκουριών που της είχε πουλήσει το ελληνικό δημόσιο. (Και πού έκαναν τους εταίρους μας να πουν: «Ρε λαμόγια Έλληνες, δεν είναι δυνατόν να χαρίζετε σε τιμή-ξεφτίλα ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ!»)
Φυσικά δεν τσίμπησα (όπως οι εύπιστοι φίλοι μου – και ψηφοφόροι του) με τον ευφυή αποπροσανατολιστικό ελιγμό του Λαφαζάνη (αν και τον «πάω», ο αδιόρθωτος!…) να ανακαλέσει, για επανέλεγχο, κάτι δευτερεύουσες «οικοδομικές άδειες».
Α, όλα κι όλα!
Θα τις τσεκάρουν, θα διατάξουν να ισιώσουν τίποτε μαρκίζες και να αλλαχθούν οι νιπτήρες κι οι καμπινέδες από λευκοί σε ροζ και η συνέχιση των οικοδομικών εργασιών θα εγκριθεί κανονικότατα. Άλλωστε, ποτέ δεν σταμάτησαν – όλες αυτές τις μέρες τα συνεργεία να ρίχνουν θεμέλια για τα κτήρια των εργοστασίων επεξεργασίας. (Προφανώς με «συναίνεση άνωθεν», μέχρι να αποκοιμηθούν οι αντιδρώντες…)
Η υποψία μου έγινε βεβαιότητα όταν μία από τις πρώτες αποφάσεις της νυν κυβέρνησης (μαζί με τον ΕΝΦΙΑ – που πέρυσι ήταν… «αντισυνταγματικός») ήταν η παραχώρηση άλλων 300 στρεμμάτων δάσους στον… «Μπόμπολα».
Κι εδώ αποδεικνύεται σοφή η παροιμία: «Θέλει η π…άνα να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει!». Και καλά, που χάρισαν το νέο κομμάτι δάσους. Και καλά πού έδωσαν και άδεια ολικού ξεπατώματος του. Ήταν ανάγκη, μωρέ «οικολόγοι», να γράψετε στην απόφασή σας και το αμίμητο: «Για να χρησιμοποιηθεί ως χώρος εναπόθεσης παραπροϊόντων επεξεργασίας κατά τη διάρκεια της εξορυκτικής δραστηριότητας»;
Ποια (μελλοντική) διάρκεια; Αυτή που θα διακόπτατε αποβάλλοντας (δώσε, Μεγάλε!) την Ελντοράντο, μόλις παίρνατε την εξουσία;
Πετάει η ομάδα….

6) ΝΙΓΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΑΚΟΜΗ…

Κι ήρθε καπάκι, χτες και προχτές, το Μεγάλο Γεγονός.
(Λες και δεν το ξέραμε…)
Εκδήλωση στον Πολυχώρο Γκαζιού σχετικά με τα δρώμενα στις Σκουριές. Κι έρχονται οι ξένοι και μας λένε αυτό που «κάναμε πως δεν ξέραμε»: Μέσω τριγωνικών συναλλαγών, με επίκεντρο την Ολλανδία, τα έσοδα από τη Χαλκιδική καταλήγουν αφορολόγητα στα νησιά Μπαρμπάντος και δεν μένει δεκάρα για το ελληνικό δημόσιο. Ούτε από την εξόρυξη ούτε από τους φόρους πάνω στο προϊόν.
Και τότε θυμήθηκα τον Υστερικό Τηλεμακάκα (που κάποιοι τον προορίζουν και για μελλοντικό αρχηγό στη ΝΔ, τρομάρα τους…) να υπεραμύνεται -πριν λίγα χρόνια- της Ελντοράντο κραυγάζοντας: «Είναι δυνατόν να είσαι Έλληνας , να λες ότι έχεις κουκούτσι μυαλό και να αρνείσαι να εισπράττει το κράτος 600 εκατομμύρια που τώρα είναι θαμμένα κάτω από τη γη;»
600 εκατομμύρια; Μάλλον 600 παπάρια θα πάρουμε, σύντροφοι…Εμείς.
Για κάποιους άλλους, δεν ξέρω σε τι ευελπιστούν (ή έχουν κατοχυρώσει). Κάτι μέσα σε μαύρες σακούλες σκουπιδιών, ίσως, όπως απαιτεί το έθιμο στη χώρα μας…
(Και φυσικά, όλοι μιλούν για «χρυσό» – που εξάπτει τη λαϊκή φαντασία. Τουμπεκί και σιγή ασυρμάτου για τις ποσότητες ΟΥΡΑΝΙΟΥ που περιέχει ο πισσουρανίτης που ΕΠΙΣΗΣ βγαίνει από κει. Και φεύγει προς επεξεργασία κατά Αφρική μεριά, αν δεν κάνω λάθος)
Αλλά ρε γαμώτο, τούτοι δω είναι και αφελείς, είναι και ασυγκράτητοι. ‘Όπως ο Παπαδημουλης, ας πούμε,που χτες τους «κάρφωσε κανονικότατα», άθελά του.
Μετά τη χτεσινή εκδήλωση στο Γκάζι κατάλαβε ότι ο κόσμος ΞΕΡΕΙ πια ότι οι «Καναδοί» έχουν σκοπό να σηκώσουν το βουνό και να φύγουν, χωρίς να αφήσουν δεκάρα, πίσω τους (πέρα από τεράστιες ποσότητες αρσενικούχων αποβλήτων που θα σκοτώσουν τα πάντα στην περιοχή).
Κι έσπευσε να το παίξει «πατριώτης»:
Ζήτησε από τους Υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ να συνδράμουν την Ελλάδα ώστε να μην μπορεί ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ η Ελντοράντο να φοροδιαφεύγει.
ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ε;
Ναι, το μέλλον της ίδιας Ελντοράντο που (σας έλεγαν ότι) θα την απέβαλαν αμέσως «μόλις έπαιρναν την εξουσία», φίλοι μου Ιερισσιώτες, εύπιστοι…

7) ΜΑΥΡΟ ΚΙ ΑΡΑΧΛΟ…

Μιλούσα τις προάλλες με ένα ΠΟΛΥ κολλητό και αγαπημένο μου πρόσωπο. Τρελαμένο με το σύνθημα «πρώτη φορά έτσι» – όπως κάποιοι, 35 χρόνια πριν, εκστασιάζονταν με το «αλλαγή, εδώ και τώρα».
Τεχνοκράτης ων (ενίοτε…), απέφυγα τις πολιτικούρες και του είπα το αυτονόητο:
«Αν θέλατε να αποβάλετε την Ελντοράντο, εν μία νυκτί, θα είχατε καταγγείλει ως πλαστή και άκυρη τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, βάσει της οποίας εγκρίθηκε η (ο θεός να την κάνει…) επένδυση. Και θα χατε διακόψει ΚΑΘΕ εργασία, μέχρι να φτιαχτεί νέα, οριστική μελέτη (δηλαδή…ούτε στον αιώνα τον άπαντα!) που να αποδεικνύει ότι γίνεται ορθή διαχείριση των ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ποσοτήτων αρσενικού, στα εξορυκτικά υπολείμματα.
Και για να δέσετε το γάιδαρό σας, θα ξαναδιαχωρίζατε την Ιερισσό και τις Σκουριές από τον Δήμο Αριστοτέλη!»
Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής:
«Το γεγονός ότι αυτά που γράφεις στο Χρονολόγιό σου αναπαράγονται από την «Πρώην Πλατεία», δεν σε τιμά. Δίνεις τροφή σκέψης σε μια ναζιστική μήτρα και αυτό αποδεικνύει ότι διολισθαίνεις, σταθερά προς το μαύρο…»
Κι εγώ, τα μόνα μαύρα που χα δει (πέρα από τα μεσάνυχτα ενός ολόκληρου λαού) ήταν τους χρυσαυγίτες να υποστηρίζουν την εξόρυξη «στο όνομα της ανάπτυξης» -όπως κάνει τώρα, υπογείως, η κυβέρνηση- και την μαύρη πέτρα που έριξα πίσω μου, φεύγοντας από τις αυταπάτες μου…
Και όπως συνηθίζω να λέω:
«Μακάρι να βγω ψεύτης!»

Διονύσης Χοϊδάς