Χαμός έγινε τις τελευταίες μέρες στην Νέα Υόρκη. Οι μετεωρολόγοι από μέρες προειδοποιούσαν τους κατοίκους ότι από την Κυριακή θα ξεσπάσει μια άνευ προηγουμένου, επικών διαστάσεων χιονοθύελλα που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει. Πανικόβλητοι οι Νεοϋορκέζοι έτρεξαν στα σούπερ μάρκετ για προμήθειες. Φορτώθηκαν λοιπόν κονσέρβες, μπαταρίες, φακούς και σούπες. Μη νομίσετε ότι πήραν φρέσκα κοτόπουλα, καρότα, σέλινα, κρεμμύδια, πατάτες και ρύζι για να κάνουν μια κοτόσουπα της προκοπής. Απλώς παίρνουν φακελάκια με αφυδατωμένη σούπα, την ρίχνουν σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό, κι αυτό είναι όλο. Anyway! Οι Αμερικανοί κλείστηκαν στα σπίτια τους, οχύρωσαν πόρτες και παράθυρα, φόρεσαν τα πιο χοντρά τους πουλόβερ και περίμεναν την καταστροφή να τους κτυπήσει την πόρτα. Ευτυχώς όμως η χιονοθύελλα δεν ήταν και τόσο ισχυρή όπως διατυμπάνιζαν οι μετεωρολόγοι και έτσι γλύτωσαν οι κάτοικοι τα χειρότερα.
Οι μετεωρολόγοι όμως βγήκαν στην τηλεόραση και ζήτησαν συγνώμη από τον κόσμο που τρομοκράτησαν υπερβολικά.
Ανάλογο περιστατικό είχαμε και μεις εδώ στο Ελλάντα .Από μέρες μας προειδοποιούσαν –όχι οι μετεωρολόγοι μας, αυτοί έτσι κι αλλιώς δεν πέφτουν ποτέ μέσα-, αλλά οι πολιτικοί μας, που είναι πάντα μέσα σ΄όλα.’’ Προσέξτε’’ , έλεγαν, την Κυριακή, μην ξεμυτίσετε από τα σπίτια σας και πάτε να ψηφίσετε τον Σύριζα, γιατί θα μας πάρει και θα μας σηκώσει (από τους θώκους μας).
Άρχισαν λοιπόν την τρομοκρατία. ‘’Θ΄αρχίσουν – έλεγαν-, από την Κυριακή το βράδυ, να πέφτουν πυκνές ροζ νιφάδες. Θα σκεπάσουν τα πάντα, θα βγούν μέχρι και οι γλάροι στην στεριά, κι εκεί κατά την αυγή, χρυσές αστραπές, θα σκίζουν τον ουρανό, θ΄αλλάξουν οι πόλοι της γης, θα βυθιστούν βουνά – από λίπος-, θα εκτραχυνθούν τα ποτάμια’’.
Πανικόβλητοι λοιπόν οι ψηφοφόροι, έτρεξαν σαν αμερικανάκια, να προμηθευτούν διάφορα χρειαζούμενα, όπως χαρτιά υγείας. Καθότι από μέρες, μια υπουργός , ονόματι Βουβουζέλα…. Βενεζουέλα….. τους είχε αποτρελάνει . Η οποία ήταν και αγεωγράφητη, καθόσον η Βενεζουέλα πέφτει κομμάτι μακριά, πιο πολύ συνορεύουμε με την Ουκρανία, γι αυτό πρέπει οι πολιτικοί να προσέχουν τι λένε. Οι πολίτες λοιπόν κλείστηκαν στα σπίτια τους και περίμεναν την χιονοστιβάδα. Άλλοι ξενύχτισαν στις ταράτσες με τα τηλεσκόπια και τα κιάλια στα χέρια, να ψάχνουν για τον κομήτη που έσκασε μύτη εκείνες τις μέρες.
Την μεγαλύτερη αγωνία όμως την είχαν οι πολιτικοί μας. Έβλεπαν το ροζ παγόβουνο να τους πλησιάζει και πάγωνε η ραχοκοκαλιά τους. Πιο πολύ όμως τους ανησυχούσε το τρίτο, η στάθμη του οποίου ανέβαινε επικίνδυνα. Όλο το βράδυ λοιπόν έδωσαν πήραν, έδωσαν πήραν, πως τα κατάφεραν, ανέβασαν την στάθμη του ποταμού, κι έτσι ισοφάρισαν τον κίνδυνο.
Η Κυριακή ήλθε και παρήλθε, οι κάτοικοι άρχισαν δειλά δειλά, να βγαίνουν από τα σπίτια τους, που ευτυχώς ήταν στην θέση τους, άρχισαν τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο, ν΄ανοίγουν τα μαγαζιά, η ζωή επανήλθε στους ρυθμούς της. Οι πολιτικοί μας όμως δεν ζήτησαν συγνώμη για την τρομοκράτηση.
Τα μόνα θύματα από αυτή την επέλαση ήταν ο αρχηγός του κυβερνόντος κόμματος, ένας χαμένος, -ακόμα τον ψάχνουν στα χιόνια-, που δεν πήγε ούτε στην παράδοση. Ένας πόλος βγήκε από την πορεία και εξαφανίστηκε από το στερέωμα, κάπου 0,5 εκατ. έτη φωτός μακριά. Ένας άλλος μετεωρίτης από αυτούς τους αλήτες του διαστήματος, όπως τους λένε, περιπλανιέται τώρα γύρω στα 2,5 εκατ. έτη φωτός, στο νεφέλωμα της Ανδρομέδας. Ένας άλλος πράσινος γίγαντας, έγινε τώρα λευκός νάνος, και σωριάστηκε στην έβδομη και τελευταία θέση του ηλιακού συστήματος, περιμένοντας την μαύρη τρύπα που ο ίδιος δημιούργησε, να τον καταπιεί.
Οι πολίτες τώρα, μπορεί να διασώθηκαν, αλλά τους έμειναν οι προμήθειες. Βουνά οι συσκευασίες με τα χαρτιά υγείας, γέμισαν τα μπάνια, τα δωμάτια, τα σαλόνια, και τώρα τι; Ώσπου να καταναλωθούν, θα περάσει καιρός. Μην ανησυχείτε, δεν βλέπετε τι μπορεί να φτιάξει κανείς με τις παλέτες; Έ, λοιπόν αν στοιβάξετε καταλλήλως τις συσκευασίες των χαρτιών και ρίξετε ένα ριχτάρι πάνω τους, έχετε στην στιγμή ωραίους καναπέδες. Σε παραλληλόγραμμη διάταξη, με ένα σεμέν πάνω, έχετε τραπεζάκια. Γίνονται ακόμη και ράφια, ή βιβλιοθήκες. Αν περάσετε μία λάμπα στην τρύπα του ρολού, κάνετε ένα ωραιότατο φωτιστικό, ή το καλύτερο θα ήταν, αφού τα χρησιμοποιήσετε, να τα στείλετε δώρο στην Βουβουζέλα.
Είχαμε και την ορκωμοσία, γέμισε ο κήπος από νέα πρόσωπα, άρχισαν και οι τηλεκουτσομπόλες να σχολιάζουν τις ενδυματολογικές προτιμήσεις των εισερχομένων. Στο μάτι τους κτύπησε το κίτρινο παλτό της Ζωής. Παιδιά προσέξτε, μην τα βάζετε με την αψηλή γιατί είναι πολύ τσιριμπίμ, τσιριμπόμ, δεν είδατε τι πάθανε τα ταλαίπωρα ανθρωπάκια; Έγιναν ζουμιές και πτώματα. Κανείς τους δε βγήκε, γλυτώσαμε, πάπαλα από δαύτους. Μπορούν οι ψαρόβαρκες να τα βάλουν με την φρεγάδα;
Η πολιτική ορκωμοσία του νέου πρωθυπουργού, είναι αλήθεια ότι ξένισε αρκετούς. Εκείνοι όμως που άρχισαν να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ήταν οι απερχόμενοι. Έτσι άρχισε η πρώτη ρήξη. Από δω οι Αθέοι και από κει οι Πανθέοι. Ως γνωστό οι απερχόμενοι πολιτικοί μας ήταν πολύ καλοί χριστιανοί, σφόδρα θρησκευόμενοι,- γι αυτό άλλωστε είχαν και τους ιεράρχες μαζί τους- και πολύ επιτυχημένοι Σαμαρ(α)είτες. Βέβαια δεν ακολουθούσαν και κατά γράμμα τας Γραφάς, ανάθεμα κι αν τις είχαν διαβάσει, αλλά εδώ δεν είχαν διαβάσει το μνημόνιο, οι αναθεματισμένοι, παρόλα αυτά μας είχαν ταράξει στα μνημό(νια)συνα και τις νηστείες.
Ευκαιρία λοιπόν να τους θυμίσουμε κάποιες από τις εντολές, με πρώτη αυτή που λέει να μην λατρεύουμε έτερους θεούς, πλην του γνωστού. Αυτοί όμως άρχισαν να λατρεύουν τους εταίρους, που είναι και Προτεστάντες, άρχισαν να προσκυνούν τα είδωλα της εποχής, το ευρώ, τα δάνεια, τους φόρους. Άλλη εντολή λέει: ’’ου ψευδομαρτυρήσεις’’. Εδώ είναι που έχουν γράψει την δική τους επιτομή περί ψεύδους. Αντί του ‘’ου επιθυμήσεις τα πράγματα του πλησίον σου’’, αυτοί άρχισαν να βάζουν χέρι στις ξένες περιουσίες. Καταπάτησαν ακόμη και το ‘’ου φονεύσεις’’, στέλνοντας στον θάνατο χιλιάδες απελπισμένους ανθρώπους. Το ‘’τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου’’, το κουρέλιασαν, κάνοντας τους γέροντες, επαίτες, να παγώνουν στα φτωχικά τους, χωρίς φάρμακα, με τσεκουρεμένη σύνταξη.
Ήρθε όμως ο καιρός της εξιλέωσης και της μετανοίας. Για να δείξουν ότι είναι καλοί χριστιανοί, πρέπει να ακολουθήσουν κάποιες από τις διδαχές του Χριστού, ο οποίος είχε πει ότι ο έχων δύο χιτώνες, να δίνει τον ένα. Έχοντας ο καθένας από καμιά εκατοσταριά σπίτια και πολλά εκατομμύρια ευρώ σε καταθέσεις, ας αρχίσουν να δίνουν τα μισά σπίτια, ούτως ώστε να στεγαστούν κάποιες χιλιάδες αστέγων. Με τα μισά χρήματα που θα προσφέρουν, μπορούν να τραφούν ολόκληρα χωριά. Άλλη διδαχή του Ιησού είναι το ότι πρέπει να γυρίζουμε και το άλλο μάγουλο αν μας ραπίσουν. Το ίδιο πρέπει να πράξουν, είτε γίνει αυτό κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά. Σε κάποια δικαστήρια που ενδεχομένως γίνουν στο μέλλον, αυτοί πρέπει να προσέλθουν αγογγύστως και να δεχτούν τον κόλαφο της δικαιοσύνης. Αν πράξουν δε και την άλλη διδαχή του Κυρίου που λέει ότι πρέπει να αγαπάμε ακόμη και τους εχθρούς μας, κι αρχίσουν να αγαπούν τον λαό που μέχρι πρότινος του φέρονταν σαν σε εχθρό, με αλαζονεία και έπαρση, τότε έχουν ελπίδα αν όχι για να ξαναβασιλεύσουν εδώ κάτω, τουλάχιστον να μπουν στην βασιλεία του θεού.
Μετά την ορκωμοσία άρχισαν οι νέοι υπουργοί να πηγαίνουν στα γραφεία τους, όπου τους περίμεναν οι απερχόμενοι. Περιμέναμε με αγωνία για το τι θα γίνει στο υπουργείο Υγείας. Στα αυτιά μας ηχούσαν ακόμη τα λόγια του απελθόντος, που απειλούσε ότι δεν πρόκειται να παραδώσει στους Συριζαίους. Μόλις προσήλθε ο νέος υπουργός αρχίσαμε να ξεροκαταπίνουμε. Κοιτούσαμε εναγωνίως τον δρόμο, μην τυχόν κατέβει κανένα τανκς. Ευτυχώς ο δρόμος ήταν άδειος και ήσυχος. Όταν ο νέος υπουργός που ως γνωστό έχει και πρόβλημα όρασης περνούσε το διάδρομο φοβηθήκαμε μην του είχε ρίξει λάδια, τίποτε καρφιά ή σπασμένα τζάμια, ή μήπως τον περίμενε με κανένα τσεκούρι πίσω από καμιά γωνία. Γιατί όσο να΄ναι τις προηγούμενες μέρες ήταν σαν το ‘’Ποιος φοβάται την Βορίδια Γουλφ;’’. Όμως όχι, εκείνος τον δέχτηκε με ένα ευγενικό μειδίαμα , κάτι σαν ‘’Τον Μαυρούδο που έγινε αρνάκι’’. Ανασάναμε με ανακούφιση. Πιο πολύ ανακουφιστήκαμε όταν υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει το εισιτήριο στα νοσοκομεία και το ευρώ από τις συνταγές. Με τον πιο αξιοπρεπή τρόπο, απομάκρυνε τους ανάλγητους Πατρικίους , για να κοιτάξει και μας τους Πληβείους.
Παράδοση και παραλαβή είχαμε και στο υπουργείο της Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Στη μέση να κάθεται ο νέος υπουργός, με τον Κυριάκο στα αριστερά. Αυτό το παιδί, έτσι όπως το βλέπαμε να στριφογυρίζει ανήσυχο στην καρέκλα του, με γουρλωμένα μάτια να παίζουν δεξιά αριστερά, ήταν φτυστός – όχι ο πατέρας του-,αλλά ο ‘’υπουργός’’ στην διαφήμιση του Τζάμπο, με τα μάτια που πετάγονται από τα ελατήρια. Φαινόταν καθαρά ότι το μόνο που σκεφτόταν εκείνη την στιγμή ήταν να τελειώσουν γρήγορα για να πάει στην μαμά του.
Αυτό που μας εξέπληξε όμως πραγματικά, ήταν όταν ακούσαμε υπουργό να μιλάει χωρίς να χρησιμοποιεί την συνηθισμένη ξύλινη γλώσσα των πολιτικών. Ο κ. Βαρουφάκης μίλησε μεστά, ρεαλιστικά, αποφασιστικά, είναι άριστος γνώστης του προβλήματος, οι ξένοι τον έχουν σε μεγάλη υπόληψη και είμαστε σίγουροι ότι θα κάνει το καλύτερο για την πατρίδα μας. Εκεί που μας τα χάλασε όμως και θα έχουμε θεματάκι, εεε; Είναι όταν ανέφερε για τις πόρσε καγιέν. Όπως καταλάβαμε δεν πρόκειται να φαρδύνουν τους δρόμους για να περνάμε άνετα με τις πόρσε μας. Τώρα θα θέλαμε να είχαμε μπροστά μας ένα νεοπλουταριό για να το ρωτήσουμε. Αλλά δεν έχουμε. Τα νεοπλουταριά έφυγαν, αφού με τα καμώματά τους, μας έφεραν ξανά τον Γερμανό.
Μέσα σε λίγες μέρες άλλαξαν πολλά. Στα νεανικά δωμάτια κατέβασαν τα πόστερ με την Μαίρυλιν, και ανέβασαν εκείνα με τον Τσε (αν και ο Τσε δεν έχει φύγει ποτέ από την μόδα).
Επάνω που είχε γίνει μόδα το αξεσουάρ της Βόρειας Κορέας, το κάγκελο δηλαδή, με το πρώτο άρχισαν να το ξηλώνουν. Ελπίζουμε να το ξηλώσουν και από τις παρελάσεις (φτάνει μόνο να μην καταργήσουνε και τις παρελάσεις). Τα ξένα περιοδικά άρχισαν να βάζουν άλλα αντικείμενα στα χέρια της αρπαγμένης μας Αφροδίτης της Μήλου. Τώρα είναι ευκαιρία ο πρωθυπουργός μας, ο νέος ένοικος του Μαξίμου, να δει και τι παίζει με τον ‘’ένοικο’’ της Αμφίπολης. Λέτε να είναι συνονόματοι; Εν τω μεταξύ οι ξένοι ηγέτες, ο ένας μετά τον άλλο, άρχισαν να στέλνουν συγχαρητήρια στην νέα κυβέρνηση. Αξιωματούχοι πάνε κι έρχονται και οι συνομιλίες γίνονται πάνω σε άλλη βάση και μέχρι στιγμή δεν διακρίνουμε καμία απομόνωση της πατρίδας μας. Περιμένουμε τώρα να έλθει και το Πάσχα κανονικά, καθώς και οι τουρίστριες και θα είμαστε okay.
Στο εσωτερικό τώρα αρχίσανε οι μεμψιμοιρίες, όχι μόνο από τους χαμένους των εκλογών, αλλά και από τους πολίτες, οι οποίοι ως συνήθως είναι ανυπόμονοι και θέλουν να διορθωθούν αμέσως οι διαστρεβλώσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια. Πρέπει να κάνουμε υπομονή, είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν και πολλές οι αδικίες που πρέπει να διορθωθούν, όπως το να βγουν από την φυλακή άνθρωποι που βρίσκονται άδικα μέσα, είτε γιατί δεν είχαν να πληρώσουν, είτε από στημένες κατηγορίες.
Πέρα από τι ψηφίσαμε στις εκλογές και με δεδομένο ότι η κυβέρνηση έχει να παλέψει με θεριά και το ότι είμαστε όλοι μαζί μέσα σε λάκκο λεόντων, θα πρέπει να μας κάνει να δώσουμε μια ευκαιρία στα νέα πρόσωπα της πολιτικής και να ευχόμαστε να πετύχουν το καλύτερο. Παραφράζοντας τα λόγια του John Lennon ‘’Give a chance to peace’’, θα πρέπει και μεις σα λαός να σταθούμε δίπλα τους και να απαιτήσουμε από τους ξένους να δώσουν μια ευκαιρία στην Ελλάδα μας.
Με εκτίμηση
Αγγελική Π.
