Γράφει ο Αριστερόχειρ
Η ιδιοτέλεια του νόμου προκύπτει από τις αντιφάσεις του: Επί παραδείγματι γιατί είναι ποινικά κολάσιμη η άρνηση ενός ,πραγματικού κατ’ εμέ, ολοκαυτώματος ενώ δεν είναι ποινικά κολάσιμη η προκλητική άρνηση από ξένους αλλά και από Ελληνικά κόμματα, της αυταπόδεικτης Ελληνικότητας της Μακεδονίας και ο σφετερισμός του ονόματός της; Εδώ η διεθνής κοινότητα και η Ελληνική δικαιοσύνη δεν έχουν την ίδια ευαισθησία;
Για τις ανθελληνικές ιστορικές ανακρίβειες που διδάσκονται τα Ελληνόπουλα στα σχολεία, δεν έχει την ίδια ευαισθησία;
Για την καθημερινή εμετική ανθελληνική προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ δεν έχει την ίδια ευαισθησία;
Επειδή όμως ότι είναι αντιφατικό είναι υποβολιμαίο, θα πρέπει να αναζητήσουμε τον πραγματικό λόγο ψήφισης αυτού του νομοσχεδίου.
Αναζητώντας ποιο νομικό κενό έρχεται να καλύψει αυτό το νομοσχέδιο αλλά και το ποια ανάγκη της κοινωνίας μας καλύπτει, βρίσκω ότι σαν λαό δεν μας αφορά σε τίποτα.
Διότι κατανοώ την ανάγκη ψήφισής του από χώρες υπόλογες για εθνοκαθάρσεις (που είναι σχεδόν οι περισσότερες). Αλλά για ποια εθνοκάθαρση έχουν στιγματισθεί οι Έλληνες ώστε να υπάρχει φόβος να την επαναλάβουν; Γιατί θα πρέπει να τους επιβληθεί ως ποινή αυτή η εξευτελιστική επιτροπεία στην ελεύθερη έκφρασή τους για κάτι που ποτέ δεν έκαναν ως λαός ούτε έχουν διανοηθεί να κάνουν;
Στην πλούσια γλώσσα μας υπάρχουν πάρα πολλές λέξεις για να εκφράσουμε την ίδια έννοια ώστε να μην έχουμε ανάγκη ξένων γλωσσικών δανείων γι’ αυτό. Επειδή όμως η έννοια «ρατσισμός» δεν υπάρχει στο DNA του Έλληνα, δεν χρειάστηκε να δημιουργήσει μια αντίστοιχη Ελληνική λέξη. Γι’ αυτό και χρησιμοποιούμε την ξένη για μας λέξη «ρατσισμός» για να προσδιορίσουμε μια ξένη για μας έννοια.
Αναίτια λοιπόν, φορτικά και μεθοδικά επί 40 χρόνια οι Έλληνες υπέστησαν άγρια προπαγάνδα στην παιδεία και από τα καθεστωτικά ΜΜΕ ότι κινδύνευαν να γίνουν ρατσιστές! και ότι οι ίδιοι δεν το γνώριζαν! γι’ αυτό τους το θύμιζαν! αδιαλείπτως.
Εκείνο που τελικά δεν γνώριζαν οι Έλληνες ήταν το μέλλον που από τότε τους επεφύλασσαν. Ένα μέλλον πολιτιστικής, πολιτικής και οικονομικής χρεοκοπίας μέσα στο οποίο θα έπρεπε επί πλέον να συγχρωτίζονται υποχρεωτικά μαζί με εκατομμύρια ανεξέλεγκτους λαθρομετανάστες επειδή κάποιοι ανεύθυνοι (και όχι μόνο) πολιτικοί τους εγκλώβισαν στο Δουβλίνο 1 και 2.
Γι’ αυτό οι Έλληνες θα έπρεπε προηγουμένως να ενοχοποιηθούν ως ρατσιστές ώστε ως και ποινικά ένοχοι πλέον, σύμφωνα με τον αντιρατσιστικό νόμο, να μην νομιμοποιούνται να αντιδρούν για ότι οτιδήποτε επρόκειτο να υποστούν.
