Αριστερά – Δεξιά ή Ολιγαρχία – Δημοκρατία;

Ενώ παντού στον κόσμο, το δίπολο Δεξιά – Αριστερά έχει υποχωρήσει, στη χώρα μας εξακολουθεί να υπάρχει. Υπάρχει όμως, στο μεν ηγετικό κομματικό επίπεδο μόνο ως θεατρική παράσταση για αφελείς, στο δε επίπεδο των ψηφοφόρων μόνο στη φαντασία τους.
Ο πολιτικός χάρτης Αριστερά – Δεξιά, που λειτουργούσε μέσα στο εθνικό αστικό κράτος, σήμερα, έπειτα και από την επέλαση της παγκοσμιοποίησης (σε μας και λόγω και της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας), έχασε πλέον τη λειτουργικότητά του, που είχε να κάνει με τη διανομή του εθνικού προϊόντος. Ήδη στο εξωτερικό, δεν δίνουν πλέον σημασία σε αυτό το δίπολο. 
Όμως, τώρα αναβιώνει και πάλι εδώ και διεθνώς, το πανάρχαιο δίπολο της κάθε κοινωνίας, δηλαδή τα συμφέροντα των λίγων (ντόπιων και ξένων) που θέλουν και να ηγούνται και να κερδίζουν και τα συμφέροντα των πολλών που είναι οι εξουσιαζόμενοι και είναι αυτοί που τελικά πληρώνουν και αυξάνουν τα πλούτη των λίγων
Σε επίπεδο δε ελέγχου και τιμωρίας των υπευθύνων, όπως είναι φυσικό, οι λίγοι, έχοντας και την εξουσία στα χέρια τους, σε καμία περίπτωση δεν θα τιμωρήσουν τα μέλη της ολιγαρχίας τους, όσο και αν αυτά κλέβουν από τον δημόσιο πλούτο. Και αυτό, δηλαδή η κλοπή, είναι ομολογουμένως γεγονός ανεξάρτητο από καπιταλισμούς, σοσιαλισμούς κ.λ.π. Είναι καθαρά θέμα εξασφάλισης της ατιμωρησίας.
Επομένως, θα πρέπει να προσανατολιστούμε το ταχύτερο προς το νέο δίπολο και μέσα από μια νέα πάλη για τους θεσμούς (μεταξύ ολιγαρχίας και δημοκρατίας) να προσπαθήσουμε να προστατευτούν τα συμφέροντα των πολλών, τουλάχιστον από ωμές κλοπές.
Πέτρος Χασάπης