Η «πάπισσα» Άνγκελα είναι η έσχατη ελπίδα και καταφυγή της παραπαίουσας κυβέρνησης
Γράφει ο Μαγια
Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται και ο απελπισμένος Σαμαράς, προστρέχει σαν ικέτης στο Βερολίνο, προσβλέποντας στην εύνοια και μεγαλοθυμία της Μέρκελ. Διαισθάνεται ότι, ο πολιτικός χρόνος της παραπαίουσας κυβέρνησής του μετράει αντίστροφα. Υπό κράτος πανικού, δεν φείδεται δημοσίων επαίνων προς τους εταίρους, θυμίζοντας τις δημόσιες ευχαριστίες του Σημίτη προς την κυβέρνηση ΗΠΑ, για τη συμβολή της στην υποστολή της ελληνικής σημαίας από τα Ίμια, ενώ καταφεύγει εκ νέου στη δημιουργία κλίματος κινδυνολογίας. Όχι από το βήμα, αλλά από το …καφενείο της Βουλής έφτασε στο σημείο να πει ότι, «δεν θα μείνει ευρώ στις τράπεζες» αν γίνουν εκλογές και τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το χαρτί, της κατατρομοκράτησης του λαού, έχει αρχίσει ήδη να το παίζει η Νέα Δημοκρατία πιστεύοντας ότι, μπορεί να πιάσει στους εναπομείναντες νοικοκυραίους, που θα φοβηθούν κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και απώλεια καταθέσεων. Επί της ουσίας, καταφεύγουν στην ατζέντα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του 2012, όταν και είχε σημειωθεί η μεγάλη φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό.
Η «πάπισσα» της Ευρώπης είναι η έσχατη ελπίδα και καταφυγή της κυβέρνησης των εγχώριων εντελοδόχων καθώς αντιλαμβάνονται πως όσο οι δανειστές πιέζουν για την ολοκλήρωση του Μνημονιακού προγράμματος, ή αν προτιμάτε για την εκτέλεση των εκκρεμών «συμβολαίων θανάτου», τόσο ζυγώνει η ώρα που θα έχουν την τύχη της στυμμένης λεμονόκουπας.
Το σύστημα Σαμαρά-Βενιζέλου, προσδοκά, εν όψει της Προεδρικής εκλογής, την έμπρακτη στήριξη της Μέρκελ, η οποία συνίσταται στην άμεση έναρξη της συζήτησης για τη βιωσιμότητα του χρέους, στην αποφυγή νέου χρηματοδοτικού προγράμματος και άρα τρίτου Μνημόνιου και στην επίδειξη «κατανόησης» εκ μέρους της Τρόικα, ώστε η κυβέρνηση να μην κληθεί να περάσει από τη Βουλή μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης πολυνομοσχέδιο με νέα επώδυνα μέτρα όσον αφορά στο Ασφαλιστικό και τα εργασιακά.
Δυσάρεστη εξέλιξη σε ένα από τα τρία «μέτωπα» θα οδηγήσει σε κατάρρευση του κυβερνητικού σχεδιασμού για διασφάλιση της προεδρικής πλειοψηφίας, ώστε να αποφευχθούν πρόωρες εκλογές, στις οποίες, η ΝΔ, κατά γενική πεποίθηση, θα δει εξ αποστάσεως την πλάτη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ομως για τους δανειστές και επικυρίαρχους της χώρας αυτό που πρωτεύει είναι να γίνει η «δουλειά».
Η Άνγκελα Μέρκελ, σύμφωνα με τη Deutsche Welle, «σίγουρα δεν θα ήθελε τον Αλέξη Τσίπρα για πρωθυπουργό στην Ελλάδα, όμως δεν είναι και σίγουρο πως είναι διατεθειμένη να στηρίξει τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση, κάνοντας συμβιβασμούς σε θέματα δημοσιονομικής πειθαρχίας και εφαρμογής των συμφωνηθέντων προκειμένου να αποφευχθεί μια αριστερή κυβέρνηση».
Στην καλύτερη των περιπτώσεων ο Σαμαράς, θα αποσπάσει την συμπάθεια της καγκελαρίου και τη διαβεβαίωση της ότι θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για τις φοροελαφρύνσεις. Για τα υπόλοιπα το πιο πιθανό είναι να τον παραπέμψει στον αντικαταστάτη του Πολ Τόμσεν…
