Προς την Διαρκή Ιερά Σύνοδο της ιεραρχίας της Ελλάδος.

Κοινοποίηση προς τον Κ. κ. προεδρεύοντα της Δ.Ι.Σ.
Κοινοποίηση προς τον Αρχιεπίσκοπο Ελλάδος
Κοινοποίηση προς τα Σεβαστά Μέλη της Δ.Ι.Σ.
Κοινοποίηση προς όλες τις Ιερές Μητροπόλεις της Ελλάδος
Σεβασμιότατε και Άγιοι Πατέρες της Δ.Ι.Σ. μετά λύπης μου διάβασα την απόφαση σας για το αντιρατσιστικό και κατάλαβα ένα πράγμα : ¨τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσε黨
Θα σας θυμίσω τον τι σημαίνει Επίσκοπος αν και είμαι σίγουρος ότι κάπου στο βάθος του μυαλού σας υπάρχει η καλά κρυμμένη έννοια και άπλα την έχετε ξεχάσει ηθελημένα ή όχι το γνωρίζετε εσείς.
Συμφώνα με τον αείμνηστο Επίσκοπο π. Αυγουστίνος Καντιώτης
«…Στήν ἐγκυκλοπαίδεια διαβάζουμε γιά τήν λέξη ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ : Ὁ ὄρος «ἐπίσκοπος» ἐμφανίζεται ἤδη ἀπό τά ἔργα τοῦ Ὁμήρου καί σημαίνει: «ἐπιβλέπων, φρουρός, ἐπιθεωρητής», καί μέ αὐτές τίς σημασίες χρησιμοποιεῖται σέ διάφορα σημεῖα στή μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα. Ὁ ἀναληφθείς Ἰησοῦς Χριστός ἀποκαλεῖται «ἐπίσκοπος» τῆς ἐκκλησίας, καθώς αὐτός στή συνείδηση τῶν χριστιανῶν θεωρεῖται ὡς ὁ ἐπιβλέπων, φρουρός καί ἐπιθεωρητής τῶν μελῶν τῆς ἐκκλησίας.
Ποῖο λοιπόν εἶναι τό ἄριστον καί ἁρμονικόν σημεῖον τῆς κοινωνίας; ποῖο ὄργανο δύναται νά τό ὑποδείξει; ἤ ποιός μπορεῖ διά τοῦ λειτουργικοῦ του ἔργου νά τό ἐπιμεληθεῖ καί να τό ρυθμίσει; Ὑπάρχει κάποιο παράδειγμα ὅπου θά τό ἔχουμε ὡς μέτρο καί σταθμό; Ἀπάντηση: Ναί! ὑπάρχει βίος καί ἡ πολιτεία Τοῦ Χριστοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅπου ὑπῆρξε ὁ πρῶτος τοῦ ἐπί σκοποῦ ἔργου ὅπου κατέβηκε στή γῆ ὅπως μᾶς διδάξει, καί ρυθμίσει παραδειγματικά τίς βασικές κοινωνικές καταστάσεις στήν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων στό ἄριστο σημεῖο της. Ἐκεῖνος μᾶς δίδαξε πῶς νά ἐργαζόμεθα=δημιουργοῦμε, ὅταν λειτουργοῦσε διά μέσου του τό ἐπάγγελμα του, ἐκεῖνο τοῦ ξυλουργοῦ.
Ἐκεῖνος μᾶς δίδαξε πῶς νά προσευχόμεθα, νά ὁμιλοῦμε καί νά ἀκοῦμε, καί ἄλλα πολλά ὅπου εἶναι μέσα στήν Ἁγία Γραφή, ὡς ὁ τέλειος διδάσκαλος καί Πατέρας μας. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός δέν ὀνοματίζει τούς Ἐπισκόπους δεσπότες, ἀλλά Ἀγγέλους, καί αὐτό ἔχει βαρύνουσα σημασία γιά τούς σημερινούς ἐπισκόπους, καθώς θά πρέπει νά φέρονται ὡς ἐπίγειοι Ἄγγελοι Τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας, οἱ ἐπίγειοι φύλακες ἄγγελοι τοῦ ἐπί σκοποῦ ἔργου στή στρατευομένη Ἐκκλησία Του, νά διαφυλάξουν τήν κοινωνία ὅπου ἐπιθυμεῖ ΕΚΕΙΝΟΣ νά ἔχει μέσα στόν κόσμο.
Ἀπό ἐκεῖ καί ἔπειτα, ἐφτάσαμε σέ μία ἐποχή ὅπου ἀριθμεῖ 2014 ἔτη ἀπό τήν γέννηση Του, καί ἡ βελόνα τοῦ μέτρου καί τοῦ σταθμοῦ γιά τήν κοινωνία μας ἔχει παρέλθει ἀπό τό μπλέ οὐράνιο χρῶμα του, καί ὅλο καί ἀνεβαίνει πρός τό κόκκινο, ἔχοντας διανύσει σχεδόν ὅλο τό πορτοκαλί του φάσμα. Κινδυνεύουμε δέ νά περάσουμε καί τό κόκκινο, καί τότες στή διασταύρωση τοῦ τέλους τοῦ ἐπίγειου βίου μας καί δρόμου μας νά συμβοῦν τά ἀνεξέλεγκτα φοβερά ἐκεῖνα δυστυχήματα ὅπου συναντοῦμε μέ τά τροχαία δυστυχήματα στόν κόσμο μας, καί ὅπου σημαίνει καί τό τέλος ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου μας….
Και κατά τον Αγιο Ιγνατιο Αντιοχειας
Ο άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας στα συγγράμματά του ασχολείται εκτεταμένα με το επισκοπικό αξίωμα και με τον εκάστοτε φορέα του, ποιος πρέπει να είναι, ώστε να κατέχει επάξια το αξίωμα του επισκόπου. Ας δούμε τις απόψεις του όπως παρουσιάζονται στις επιστολές του προς διάφορες Εκκλησίες της εποχής του.
Α΄. Να μη αποκτήσει το επισκοπικό αξίωμα με προσωπικές του ενέργειες, ούτε με ανθρώπινα μέσα και προσπάθειες ούτε έχοντας κίνητρο την κενοδοξία αλλά μέσα από την αγάπη του Θεού. (Προς Φιλαδελφείς § I).
Β΄. Δεν επιβαρύνει κανένα κρυφά ή φανερά, λίγο ή πολύ (Φιλαδελφείς § VI). Ας θυμηθούμε εδώ τα όσα λέγει ο Παύλος σχετικά με το θέμα αυτό (Β΄ Θεσ. 3,8-10). «Ουδέ δωρεάν άρτον εφάγομεν παρά τινος, αλλ’ εν κόπω και μόχθω, νύκτα και ημέραν εργαζόμενοι προς το μη επιβαρήσαί τινα υμών· ουχ ότι ουκ έχομεν εξουσίαν, αλλ’ ίνα εαυτούς τύπον δώμεν υμίν εις το μιμείσθαι ημάς».
Γ΄. Θα πρέπει να είναι τόση η αρετή του, που και «ενώ σιωπά κατορθώνει περισσότερα απ’ αυτούς που μιλούν μάταια. Είναι εναρμονισμένος στις εντολές του Θεού όπως η κιθάρα στις χορδές της» (Προς Φιλαδελφείς § I). Όταν ενώ είναι τόσο ενάρετος δεν κάνει επίδειξη δυνάμεως, τότε ισχύει αυτό που λέγεται στην προς Εφεσίους § VI. «Και όσον βλέπει τις σιγώντα επίσκοπον πλειόνως αυτόν φοβείσθω».
«Είναι καλύτερο να σιωπά κανείς και να είναι, παρά να μιλά και να μην είναι. Καλή η διδασκαλία, αν εκείνος που διδάσκει πράττει. Ένας λοιπόν ο διδάσκαλος· αυτός που είπε και εγένετο. Και όσα σιγώντας έκανε είναι άξια του πατρός. Όποιος κατέχει τον λόγο του Ιησού μπορεί και την ησυχία του ν’ ακούει, ώστε να είναι τέλειος. Ώστε να πράττει όσα λέγει και απ’ όσα παρασιωπά ν’ αναγνωρίζεται» (Ένθ’ ανωτ. § XV).
Ο επίσκοπος σιωπά και από διάκριση· «Μήπως δεν μπορώ να σας γράψω για τα επουράνια, αλλά τρέμω μήπως νήπιοι καθώς είσθε σας βλάψω. Λοιπόν κάνετέ μου τη χάρη να σιωπήσω, μήπως καθώς δεν μπορείτε να εννοήσετε, βάλετε θηλιά στο λαιμό σας» (Προς Tραλλιανούς § V).
Δ΄. Ο επίσκοπος πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του μαθητή. «Δεν σας προστάζω σαν να είμαι κάποιος. Αν και δέθηκα χάριν του ονόματος (του Χριστού) τώρα αρχίζω να μαθητεύω και σας απευθύνω τον λόγον σαν να είμαι κι εγώ στα ίδια θρανία» (Προς Εφεσίους § III).
Αλλά ο άγιος Ιγνάτιος δεν θεωρεί τον εαυτό του ούτε και μαθητή τέλειο. Νοιώθει ελλιπής ακόμη και σ’ αυτό. «Αλλά τάχα κι εγώ, επειδή είμαι δεμένος και μπορώ να νοιώθω τα επουράνια και τους τόπους τους αγγελικούς και τις τάξεις των ασωμάτων δυνάμεων, ορατά και αόρατα, είμαι τάχα γι’ αυτό καλός μαθητής; Πολλά μας λείπουν, για να μη υπολειπόμαστε στα του Θεού» (Προς Τραλλιανούς § V).
Ο επίσκοπος πρέπει να είναι λοιπόν ταπεινός, στοιχών το παράδειγμα του αγίου Ιγνατίου, ο οποίος λέγει· «Θα αξιωθώ να είμαι μαθητής του Χριστού, όταν αξιωθώ ν’ αντιμετωπίσω τα θηρία» (Προς Εφεσίους § I). Δεν λέγει ότι επειδή είναι επίσκοπος είναι άξιος να είναι μαθητής του Χριστού, αλλά όταν αξιωθεί ν’ αντιμετωπίσει τα θηρία τότε θα γίνει. Δηλαδή όταν αντιμετωπίσει το μαρτύριο στην κορύφωσή του. Εδώ συνάγεται και κάτι άλλο· ότι το ανώτερο αξίωμα στην ορθοδοξία, το ανώτερο χάρισμα και το ανώτερο έπαθλο είναι το μαρτύριο. «Τίποτα δεν θα με ωφελήσουν τα πέρατα του κόσμου, ούτε οι βασιλείες του αιώνος τούτου. Είναι καλύτερα για μένα να πεθάνω για τον Χριστό, παρά να βασιλεύω στα πέρατα της γης (Προς Ρωμαίους § VI).
Αλλά η ταπείνωση του αγίου Ιγνατίου δεν έχει τέλος. «Κι αυτά σας τα γράφω αγαπητοί μου, όχι γιατί ξέρω ότι μερικοί από σας έτσι κάνετε, (δηλαδή ιουδαΐζετε) αλλά σαν μικρότερός σας θέλω να σας προφυλάξω για να μη πέσετε στ’ αγκί-στρια της κενοδοξίας (των αιρετικών ιουδαϊζόντων) (Προς Μαγνησιείς § XI). Και αλλού λέγει· «Δεν με πήρε η υπερηφάνεια, ώστε να είμαι κατάκριτος να σας αραδιάζω υποδείξεις ως απόστολος (Προς Τραλλιανούς § III). Και συμπληρώνει· «Πολλά σκέπτομαι και αισθάνομαι μέσα στο Θεό, αλλά θέτω χαλινάρι στον εαυτό μου, για να μη καταποντισθώ μέσα στην καύχηση. Και τώρα πρέπει περισσότερο να φοβούμαι και να μη προσέχω σ’ εκείνους που με σπρώχνουν στη περηφάνεια. Τα λόγια τους μαστιγώνουν την ψυχή μου. Καίομαι βέβαια από τον πόθο του μαρτυρίου, αλλά δεν ξέρω αν είμαι άξιος. Ο ζήλος είναι καλός για άλλους, αλλά εγώ τον υποπτεύομαι για τον εαυτό μου» (ενθ’ ανωτ. § IV).
Εξαρτά τα πάντα από τις προσευχές των χριστιανών. «Είθε ν’ αναστηθώ με τις προσευχές σας, που είθε πάντα να τις απολαμβάνω, ώστε στη μερίδα των Εφεσίων χριστιανών να ευρεθώ» (Προς Εφεσίους § XI). Εύχεται ο Θεοφόρος Ιγνάτιος, αυτός που προκρίνει το μαρτύριο από του να βασιλεύει στα πέρατα της γης να βρεθεί με την μερίδα των Εφεσίων! Αν αυτό δεν είναι ταπείνωση τότε τι είναι;
Και η υπερβολή της ταπεινώσεως του· «Είμαι σκουπίδι σας και το παράδειγμά σας με εξαγνίζει, της εκκλησίας των Εφεσίων που είναι περιβόητη στους αιώνες» (ενθ’ ανωτ. § VIII).
Ε΄. Ο επίσκοπος πρέπει να είναι σύμφωνος με τη γνώμη του Χριστού. Τη σκέψη, το σχέδιο, το φρόνημα, την εντολή. «Οι επίσκοποι οι κατά τα πέρατα ορισθέντες εν Ιησού γνώμη εισίν» (ενθ’ ανωτ. § ΙΙΙ). Γι’ αυτό οι πιστοί πρέπει να βαδίζουν σύμφωνα με τη γνώμη του επισκόπου. «Όθεν πρέπει υμίν συντρέχειν τη του επισκόπου γνώμη» (ενθ’ ανωτ. § IV). Γιατί προφανώς είναι γνώμη Χριστού.
Όταν ο επίσκοπος έχει αυτά τα χαρακτηριστικά τότε ισχύει το «όπου αν φανή ο επίσκοπος, εκεί το πλήθος έστω, ώσπερ όπου αν η Ιησούς Χριστός, εκεί η καθολική εκκλησία» (Προς Σμυρναίους § VIII). Και «ο τιμών επίσκοπον υπό Θεού τετίμηται· ο λάθρα επισκόπου τι πράσσων τω διαβόλω λατρεύει» (ένθ’ ανωτ. § IX).
Και αλλά πολλά σίγουρα που θα μπορούσα να αναφερθώ.
Και επανέρχομαι, πως μπορεί λοιπόν ένας επίσκοπος και μετά όλοι εσείς Επίσκοποι όντες να παίρνετε απόφαση σε αυτό το τερατούργημα που λέγετε αντιρατσιστικό και να αναφέρεστε άπλα και μόνο στην ανάγκη να γίνουν αναφορές σε γενοκτονίες και πέρα από αυτό τίποτα;
Δεν θα κάνετε αναφορά στους ομοφυλοφίλους στα σχεδία που κρυφίως ετοιμάζονται ;
Όπως το να παντρεύονται οι ομοφυλόφιλοι να διώκετε όποιος αναφέρεται σε αυτούς, να μπορούν να υιοθετούν παιδιά, ακόμα και η δίωξη του ευαγγελίου του ίδιου του Χριστού μας στην αναφορά προς τους Εβραίους κατά την σταύρωση.
Τι συμβαίνει και δεν τοποθετήστε και σε αυτά;
Δεν μιλάμε εδώ για ανοχές και πράσινα άλογα, εδώ παίζετε ακόμα και η ελευθερία του λόγου.
Αναρωτιέμαι τι φταίει και δεν μιλάτε ενάντια σε αυτό το έκτρωμα που το ονομάζουν και το καταθέτουν και ως νόμο.
Είναι δυνατόν να γίνεται νόμος και τόσος ντόρος η ανωμαλία.
Ο Μέγας Επίσκοπος τι θα έκανε θα το δεχόταν;
Εσείς πως παίρνεται τέτοια πρωτοβουλία, με ποιο δικαίωμα και κάτω από ποιου την εντολή;
Θα έπρεπε να σας ελέγχει η συνείδηση σας αυτήν την στιγμή.
Πως θα αντικρίσετε το πλήρωμα σας;
Εκτός και αν υπάρχουν συνθήκες που αγνοώ και υπάρχουν ανάμεσα σας άτομα τα οποία ενστερνίζονται τον νόμο τούτο και σας κατευθύνουν και εσάς μέσα από τα πάθη σας τα οποία μπορεί να γνωρίζουν, τότε αλλάζει το πράγμα και τίθεται θέμα ακόμα και της θέσης σας.
Φρονώ ότι μάλλον ήρθε η ώρα να που τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.
Απαιτώ άμεσα από εσάς να άρετε την απόφαση που βγάλατε διότι με σκανδαλίζει και βασιζόμενος στο παρακάτω ελπίζω να το κάνετε.
῝Ος δ᾿ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης.
7 Οὐαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων· ἀνάγκη γάρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα· πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται.
8 εἰ δὲ ἡ χείρ σου ἢ ὁ πούς σου σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὰ καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· καλόν σοί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλὸν ἢ κυλλόν, ἢ δύο χεῖρας ἢ δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον.
Εάν δε κανένας δεν αναιρέσει την αποτρόπαια επιστολή της Δ.Ι.Σ. ως κατάπτυστο κείμενο καλό θα είναι να ετοιμάσει και το ψαλίδι για να κόψει τα ψευτόγενα που φέρει.
Μην ξεχνάτε ότι άπλα σας ανέχεται ο Κύριος αλλά καλό θα είναι να γνωρίζετε ότι φωνή λαού οργή Θεού και θα έρθει η ώρα που θα δώσετε λόγο πρωτίστως στον κόσμο που θα σας τον ζητήσει δικαίως, αλλά και αργότερα στον Μέγα Κριτή μας.
Ο ανάξιος ευχέτης προς θεώ
+Μιχαήλ Π. Ασημακόπουλος