ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΠΑΠΠΑ

ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΠΑΠΠΑ

Πριν από λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε η υπογραφή μιας Τριμερούς συμφωνίας μεταξύ ΕΤΑΔ, Εθνικού Θεάτρου και του σωματείου ΚΕΤΘΑ (Κέντρο Εφαρμοσμένων Τεχνών Θεάματος και Ακροάματος), προς παραχώρηση των κτηρίων επί της οδού Πειραιώς 52. Το κτήριο αυτό που είναι γνωστό ως το “ΣΧΟΛΕΙΟΝ”, της Ειρήνης Παπά, παραχωρήθηκε στο Εθνικό Θέατρο.
Το όλο ζήτημα στρέφεται πέριξ αυτού του ακινήτου.
Σε όλη την διαδικασία για την διαδοχή στο κτίριο της οδού Πειραιώς 52, υπήρξε μια σκόπιμη, αμφίπλευρη παραπλάνηση, με “μισές αλήθειες”.
Δεν είναι αληθές ότι « η οικογένεια της κας Παππά συναινεί με μια τριμερή συμφωνία….». Η οικογένεια συναινούσε στην εκχώρηση όλων των δικαιωμάτων επί του κτηρίου αποκλειστικά και μόνον στο Υπ. Τουρισμού και στο Εθνικό Θέατρο. Ουδέποτε συναίνεσε στην αναβίωση και την υστερόβουλη νομιμοποίηση μέσω αυτής της οδού, ενός σωματείου – φαντάσματος, του ΚΕΤΘΑ.
Το αληθές είναι ότι στην οικογένεια είχαν αφήσει να εννοηθεί ότι θα γινόταν από την ΕΤΑΔ ΑΕ η παραχώρηση του κτηρίου απ’ ευθείας στο Εθνικό Θέατρο με την συνδρομή και την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού.
Η οικογένεια πίστεψε λοιπόν ότι το κτήριο, στο οποίο η Ειρήνη αφιέρωσε πολλή προσπάθεια, χρόνο και περιουσία επί 20 χρόνια, θα παρέμενε με αυτόν τον τρόπο χρήσιμο και αφιερωμένο στον πολιτισμό και την τέχνη.
Το κτήριο είναι ομολογουμένως υπέροχο. Επί πολλά όμως χρόνια μαραζώνει σε αδράνεια και με ημιτελείς εγκαταστάσεις, επειδή ο φορέας που το διαχειριζόταν (η Ειρήνη Παπά μέσω του ΚΕΤΘΑ) αδυνατούσε πλέον να το χρηματοδοτήσει. Υπό αυτήν την έννοια θα ήταν πράγματι ευχής έργο να αξιοποιηθεί από το Εθνικό Θέατρο, αλλά με αυτόνομο τρόπο.
Η Πολιτεία δε από την πλευρά της θα είχε το δικαίωμα να πάρει πίσω το κτήριο ανά πάσα στιγμή με βάση το παραχωρητήριο. Θεώρησε όμως ότι με το να καταστήσει το “σωματείο της Παππά” διαχειριστή της συμφωνίας και ισότιμο συνομιλητή του Εθνικού, τιμούσε την προσφορά της. Αυτό δεν ισχύει. Το σωματείο και οι αποφάσεις του σημερινού ΔΣ, δεν συνδέονται με τις προσδοκίες και τα όνειρα της κας Παπά.
Ειρήσθω εν παρόδω:
Το 1994 η κα Παππά γιά νομική της διεκόλυνση, σύστησε ένα σωματείο στο οποίο μετέφερε το παραχωρητήριο του κτηρίου από την ΚΕΔ. Η ίδια εκτός από πρόεδρος, ήταν η μοναδική αρχή και χρηματοδότις του σωματείου, με τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ σε διακοσμητικό ρόλο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και η νομιμότητα του σωματείου είναι αμφίβολη, διότι επί σειρά ετών δεν τηρήθηκε καμμία τυπική προϋπόθεση. Υπήρξε πάντοτε ενα σωματείο στα χαρτιά.
Η Ειρήνη Παπά ήρθε κάποια στιγμή αντιμέτωπη με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας και ήδη βρίσκεται κάτω από πλήρη δικαστική συμπαράσταση.
Μέλη του ΔΣ που ήλεγχαν πλέον το σωματείο, άρχισαν κινούμενα ανεξάρτητα από την κα Παππά, να παίρνουν αποφάσεις για τους δικούς τους λόγους. Αμέσως μόλις διαπίστωσαν την αδυναμία της Ειρήνης Παππά, άρχισαν διαπραγματεύσεις με διάφορους φορείς “συνεισφέροντας” το κτήριο, στο οποίο η τελευταία είχε επί 20 χρόνια δημιουργήσει τεράστια υπεραξία. Και όπου είχε ξοδέψει πάρα πολύ χρόνο και μεγάλο τμήμα της προσωπικής της περιουσίας.
Το κύριο μέλημα όμως κατά τα φαινόμενα δεν ήταν η πραγματοποίηση των οραμάτων, των στόχων και το όφελος της Ειρήνης Παππά, αλλά η εξυπηρέτηση των δικών τους σκοπών και επιδιώξεων.
Επί του προκειμένου τώρα και σχετικά με την συγκεκριμένη συμφωνία :
Αυτό που επιτυγχάνεται στην πραγματικότητα είναι να χρησιμοποιείται η ιστορική διαρομή και το όνομα της Ειρήνης Παπά από άτομα αμφίβολης εμπιστοσύνης και ιδιοτελών σκοπών.
Θα ήταν κατανοητό και ευκτέο το μέχρι πρότινος ανύπαρκτο σωματείο να παραχωρήσει το κτήριο, εκχωρώντας όλα τα δικαιώματά του απ’ ευθείας στο Εθνικό Θέατρο. Και αυτή η διαδικασία να ολοκληρωθεί με την συνδρομή και την αιγίδα του Υπουργείου.
Η νεκρανάσταση του ΚΕΤΘΑ μέσω της συμφωνίας, εξυπηρετεί μόνο τις προσωπικές επιδιώξεις μελών του ΔΣ. Χρησιμοποιείται έτσι υστερόβουλα ως όχημα και «πλυντήριο» το όνομα της Ειρήνης Παππά και ουδεμια σχέση έχουν οι σημερινές εξελίξεις και πιθανές μελλοντικές ενέργειες, με τους στόχους και τα όνειρα της.
Το σωματείο δεν έχει πλέον κανένα λόγο ύπαρξης. Αφ’ ενός αποχώρησε η κα Παππά που ήταν η «ψυχή» και η «τσέπη» του και αφ’ ετέρου δόθηκε και το κτήριο, που αποτελούσε και το λόγο ίδρυσης του.