Η σημερινή είναι η 200ή ανάρτηση του ιστολόγιου “Λιγνίτης: ο δικός μαύρος χρυσός”, πιο γνωστό ως greeklignite.blogspot.gr ή στο Facebook ως Greeklignite.
Το ιστολόγιο ξεκίνησε πριν ακριβώς 6,5 μήνες, τα περασμένα Χριστούγεννα. Μέσα σ’ αυτούς τους 6,5 μήνες προσπαθήσαμε να δώσουμε μια διαφορετική προσέγγιση του ενεργειακού προβλήματος της χώρας και μια εναλλακτική ενημέρωση, όχι με απλή αναφορά, αλλά με σχολιασμό ειδήσεων, τις οποίες συνήθως δεν θα τις δείτε στον ειδικό οικονομικό τύπο. Κάτι σαν χρονογράφημα της παλιάς εποχής, αλλά δοσμένο στην εποχή του διαδικτύου. Τεχνοκρατική ενημέρωση και ανάλυση, αλλά δοσμένες μαζί με πολιτική άποψη. Και δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε, δεν διεκδικούμε αλάθητο. Αρκεί να μπορούμε να κάνουμε ένα πολιτισμένο διάλογο.
Χρόνια “βρώμικης” προπαγάνδας γέμιζαν το μυαλό των Ελλήνων με ψέματα για το λιγνίτη, τον πολύτιμο αυτό θησαυρό της Ελληνικής γης. Ο λιγνίτης στήριξε την ανάπτυξη της μεταπολεμικής Ελλάδας με όλα τα καθεστώτα: με Πλαστήρα και Παπάγο, με Κων. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου, με χούντα και κυβέρνηση εθνικής ενότητας, πάλι με Κων. Καραμανλή και Α. Παπανδρέου. Λιγνίτης και βιομηχανία αναπτύχθηκαν στενά δεμένοι χέρι-χέρι, Λιγνίτης και ΔΕΗ αναπτύχθηκαν μαζί για να πάνε το πολύτιμο αγαθό του ηλεκτρισμού σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Κι ύστερα ήρθαν αυτοί που …
θεώρησαν το λιγνίτη σαν κάτι το δεδομένο κι έστρεψαν την προσοχή τους και τη χώρα σε άλλες πηγές ενέργειας. Σημίτης, Κ. Καραμανλής, Γ.Α.Παπανδρέου: είναι τυχαίο ότι στο τέλος χρεοκόπησαν τη χώρα σε καιρό ειρήνης;
Πόσοι γνωρίζουν άραγε πόσα ιδιωτικά λιγνιτωρυχεία, επιφανειακά και υπόγεια, υπήρχαν στην Ελλάδα κατά περίοδο του Μεσοπολέμου, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κι αμέσως μετά; Πόσοι γνωρίζουν για τα υπόγεια λιγνιτωρυχεία του Περιστερίου (Ανθούπολης), της Καλογρέζας, του Ωρωπού; Πόσοι γνωρίζουν για τα μεγάλα υπόγεια λιγνιτωρυχεία, που δούλευαν οι Γερμανοί εντατικά κατά την Κατοχή μέσα και γύρω απ’ την πόλη των Σερρών; Πόσοι γνωρίζουν ότι ο Μποδοσάκης ξεκίνησε με τη ΛΙΠΤΟΛ τη συστηματική υπαίθρια εκμετάλλευση στα λιγνιτωρυχεία της Πτολεμαΐδας, αλλά μόνο όταν η Δημόσια ΔΕΗ εξαγόρασε τη ΛΙΠΤΟΛ αναπτύχθηκε πραγματικά η εκμετάλλευση του λιγνίτη; Πόσοι γνωρίζουν ότι τα σπίτια των Ελλήνων ζεσταίνονταν για δεκαετίες με λιγνίτη και αργότερα με τη μπρικέτα της Πτολεμαΐδας; Πόσοι γνωρίζουν ότι το ψωμί ψηνόταν στη μισή Ελλάδα σε φούρνους που έκαιγαν λιγνίτη; Ή ότι ο ασβέστης, για τις πολυκατοικίες της εποχής της αντιπαροχής, έβγαινε σε καμίνια που έκαιγαν λιγνίτη;
Η απάντηση στα πιο πάνω είναι, δυστυχώς, ελάχιστοι, οι εποχές άλλαξαν, όλοι έμαθαν να καίνε πετρέλαιο, που δεν βγάζει και στάχτη. Ακόμα χειρότερα, μάθαμε να παράγουμε θερμότητα για τα σπίτια με ηλεκτρισμό, μια εντελώς λαθεμένη και νεοπλουτίστικη ενεργειακή επιλογή. Η ιστορική άγνοια ωστόσο δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για τις επιθέσεις που δέχτηκε την τελευταία 15ετία ο λιγνίτης. Η πρώτη-πρώτη ανάρτηση, με την οποία ξεκίνησαν όλα, ήταν για τα πολλά και μεγάλα συμφέροντα που υπάρχουν στο χώρο της ενέργειας. Συμφέροντα που σήμερα εξυπηρετούνται από άλλα καύσιμα, αλλά που είναι ικανά να μας κάνουν αύριο το πρωί πλύση εγκεφάλου για τις ευεργετικές επιπτώσεις του λιγνίτη στην ανάπτυξη του σιταριού ή και στην υγεία, αν κρίνουν ότι αυτό τους εξυπηρετεί.
Ένα ιστολόγιο ανήκει κατά 50% σ’ αυτόν (ή αυτούς) που γράφουν και κατά 50% σ’ αυτούς που το διαβάζουν, για να κρίνουν, να σχολιάζουν, να προβληματίζονται, να σκέφτονται και να επανέρχονται. Ευχαριστούμε όλους εσάς που σ’ αυτούς τους 6,5 μήνες διαβάζετε τις αναρτήσεις μας. Πήραμε απ’ την αρχή πολλά ενθαρρυντικά μηνύματα, πήραμε και κάποιες ύβρεις, πήραμε χαρακτηρισμούς “παλιοκομμούνια”, αλλά και “αντικομμουνιστές”. Δεν ενδιαφέρουν οι χαρακτηρισμοί: εκείνο που έχει σημασία είναι οι αναρτήσεις να είναι τεκμηριωμένες. Η τεκμηρίωση αναγκάζει και τους καλόπιστους και τους κακόπιστους να σκεφτούν, να βρουν αντίθετα επιχειρήματα. Μα αυτό τελικά είναι που λείπει απ’ το δημόσιο διάλογο: η αντιπαράθεση με επιχειρήματα κι όχι με κραυγές.
Πολλοί ήταν αυτοί που απ’ την αρχή ρώτησαν “ποιος είναι αυτός που γράφει”, “γιατί τα γράφει”, “αν έχει σπουδάσει κάτι”, “αν έχει συμφέροντα”. Από την πρώτη στιγμή η ανωνυμία ήταν συνειδητή επιλογή, ώστε να φύγει η προσοχή απ’ το όποιο όνομα ή την όποια ιδιότητα και να εστιαστεί στο κείμενο, στο περιεχόμενο. Υπάρχουν βέβαια πολλοί που γνωρίζουν ποιος είναι ο διαχειριστής του greeklignite και φυσικά σ’ αυτούς περιλαμβάνονται και οι κρατικές αρχές. Κάποια στιγμή θα εμφανιστεί ίσως κάποιο όνομα στο ιστολόγιο, αλλά δεν ήλθε ακόμα ο καιρός γι’ αυτό.
Ευχαριστούμε το olympia.gr, που σχεδόν αμέσως μας φιλοξένησε και βοήθησε στο να γίνει γνωστό το ιστολόγιο. Πάνω από 180 είναι οι αναρτήσεις μας στο olympia.gr. Ευχαριστούμε επίσης το αρκετά πιο παλαιό ιστολόγιο του ενεργειακού χώρου, το archaeopteryxgr.blogspot.gr, που κι αυτό μας βοήθησε απ’ την αρχή και συνεχίζει να προβάλλει τις απόψεις που διατυπώνουμε. Μια συζήτηση στα σχόλιά του ήταν η αφορμή να γραφεί η πρώτη ανάρτηση και να στηθεί το greeklignite. Ευχαριστούμε τέλος τα δεκάδες πλέον ιστολόγια που αναδημοσιεύουν αναρτήσεις μας, (αν και υπάρχουν πάντα κάποιες μικρές παρασπονδίες στην αναφορά της πηγής).
6,5 μήνες μετά, η ανάρτηση για “Τα μαθήματα απ’ την Ισπανία που δυστυχώς δεν τα έμαθε κανείς” εξακολουθεί να είναι η πιο δημοφιλής στο ιστολόγιο. Στο Facebook ωστόσο, απ’ όπου πλέον υπάρχει μεγάλη επισκεψιμότητα, η ανάρτηση που κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν η “Ρίχνουν τη Βουλγαρική Κυβέρνηση για να μη γίνει ο South Stream“, που προσέλκυσε χιλιάδες αναγνώστες. Η χθεσινή ανάρτηση, “Έκτακτη Επικαιρότητα: Γιατί επιστράτευσαν τους εργαζόμενους της ΔΕΗ και δεν έβαλαν να δουλεύουν οι Μονάδες των ιδιωτών;” έχει επίσης -και απολύτως δικαιολογημένα- κινήσει το ενδιαφέρον χιλιάδων αναγνωστών και είδαμε να κοινοποιείται στο Facebook από σημαίνον στο χώρο της ενέργειας στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Για τον γράφοντα ωστόσο η πιο σημαντική ανάρτηση σ’ αυτούς τους 6,5 μήνες παραμένει η παρουσίαση στις 15 Ιανουαρίου, πολύ νωρίς στο ιστολόγιο, της Μελέτης Επάρκειας Ισχύος 2013-2020 του ΑΔΜΗΕ “Το 2020 θα έχουμε ΑΠΕ, αλλά, το βράδυ, ΔΕΝ θα έχουμε ρεύμα: το λέει και ο ΑΔΜΗΕ!“, που δίνει σε όλη της τη διάσταση τόσο την αξία του λιγνίτη για την αξιόπιστη ηλεκτροδότηση της χώρας όσο και την κακοδαιμονία της ενεργειακής μας πολιτικής. Και πολύ σοβαρό ζήτημα γεννά η απαλλοτρίωση των εδαφών των λιγνιτικών περιοχών υπέρ της ΔΕΗ και όχι του Δημοσίου, που αναδείξαμε στην ανάρτηση “Με εντολή Σαμαρά-Βενιζέλου: ΔΕΗ και ΥΠΕΚΑ επιστρέφουν τις λιγνιτικές περιοχές στην εποχή της φεουδαρχίας“: μετά την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, το θέμα αποκτά τεράστια σημασία. Και με τη “μικρή ΔΕΗ” ο μισός Νομός Φλώρινας ουσιαστικά πωλείται “όπως είναι, επιπλωμένος”. Σε τμήμα που είναι σε πλήρη επαφή με τα ΕλληνοΣκοπιανά σύνορα.
Φίλες και φίλοι του ιστολόγιου, τα προβλήματα της χώρας με την ενέργεια είναι σημαντικά, αλλά δεν είναι το πρωτεύον ζήτημα: η χώρα μας βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή, υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, όπως το 1898. Για να αποτινάξουμε το ζυγό χρειαζόμαστε ενότητα, όπως στην περίοδο της Κατοχής. Για να πέσει η γέφυρα στο Γοργοπόταμο ενώθηκαν πολλοί μαζί, “η ισχύς εν τη ενώσει”. Οι κομμουνιστές με τους Άγγλους, οι δεξιοί με τους αριστερούς, για λίγο καιρό δεν υπήρχαν κομματικές ταμπέλες, υπήρχαν μόνο Έλληνες πατριώτες και σύμμαχοι, για να διώξουν τους Γερμανούς. Δεν έκατσαν να συζητούν ποιος θα κάνει το σχέδιο της ανατίναξης ή από πού θα φέρουν τα πυρομαχικά ή τι είχε πει κάποιος το 1936 ή τι ψήφισε το 1929. Μπορούμε όλοι να βάλουμε ένα λιθαράκι σ’ αυτή την κατεύθυνση; Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση των καιρών!
Τα λινκς τεκμηρίωσης βρίσκονται στο http://greeklignite.blogspot.gr/2014/07/blog-post_7.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite!