Η πλάνη του Πορφύριου

Ο Πορφύριος γεννήθηκε στην Τύρο της Φοινίκης το 234 μ.Χ. και πέθανε γύρω στο 304 με 310. Σπούδασε στην Αθήνα αρχικά και έπειτα πήγε στην Ρώμη όπου έγινε μαθητής του νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πλωτίνου. Η συγγραφική δραστηριότητα του Πορφυρίου υπήρξε τεράστια, αλλά λόγω της πολεμικής που άσκησε στην χριστιανική θρησκεία, τα βιβλία του ρίχτηκαν στην πυρά και από τους 15 τόμους, σώθηκαν μόνο λίγα σπαράγματα μέσα από έργα χριστιανών απολογητών, που παρέθεταν
αποσπάσματα ώστε να τα αντικρούσουν.
Στο έργο του ‘’Κατά Χριστιανών’’, στο απόσπασμα που μιλά για τις ‘’αναστάσεις σωμάτων’’, διαβάζουμε:’’ Ας μιλήσουμε πάλι για την ανάσταση των νεκρών. Για ποιο λόγο να κάνει τέτοιο πράγμα ο θεός; Γιατί να ακυρώσει με τόση ευκολία τους νόμους του που ορίζουν την αλληλοδιαδοχή των όντων και τη διατήρηση και μη εξαφάνιση των ειδών, και να θέσει εξ αρχής και να διατυπώσει άλλους νόμους;
Κι αν καλοεξετάσει κανείς και το παρακάτω, θα βρει ολωσδιόλου ανόητη την ιδέα της αναστάσεως. Πολλοί άνθρωποι, βέβαια, έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα και τα κορμιά τους φαγώθηκαν από τα ψάρια, κι άλλοι τόσοι έχουν καταβροχθιστεί από θηρία και όρνεα. Πως είναι δυνατόν να επανέλθουν τα σώματά τους;
Ας το ελέγξουμε αυτό πιο λεπτομερώς: κάποιος ναυαγεί, στη συνέχεια τον τρώνε τα μπαρμπούνια, κι οι ψαράδες που έπιασαν κι έφαγαν τα μπαρμπούνια κατόπιν σκοτώθηκαν και στη συνέχεια φαγώθηκαν από τα σκυλιά, και τα σκυλιά σαν ψόφησαν φαγώθηκαν εξ ολοκλήρου από κόρακες και γύπες. Πως λοιπόν θα ξανασυντεθεί το σώμα του ναυαγού που αφανίστηκε περνώντας μέσα από τόσα ζώα;
Και πάλι, ένα νεκρό σώμα που κάηκε στη φωτιά κι ένα άλλο που κατέληξε να φαγωθεί από τα σκουλήκια, πως είναι δυνατόν να ανασυσταθούν και να επανέλθουν στην αρχική τους μορφή; Μα θα μου πεις, ο θεός είναι δυνατό να το κάνει αυτό, πράγμα που δεν είναι αλήθεια. Δεν τα μπορεί όλα ο θεός. Δεν θα μπορούσε, το δύο διπλασιαζόμενο να το κάνει πέντε ενώ είναι τέσσερα, ακόμη και να το ήθελε. Ούτε θα μπορούσε να γίνει κακός ο θεός, ακόμη και να το ήθελε. Όμως ο θεός είναι εκ φύσεως αγαθός.’’
Όταν τα έγραφε αυτά ο Πορφύριος, μέσα στην άγνοιά του, δεν είχε υπόψη του φυσικά το θαυματουργό κόμμα του ΠΑΣΟΚ, ούτε και τον θεό που το προστατεύει.
Ένα κόμμα μισοσαπισμένο, βουτηγμένο στα βρώμικα νερά της διαπλοκής, έτοιμο να πνεύσει τα λοίσθια και να καταποντιστεί κάτω από το βάρος των κακουργημάτων του, ξαφνικά να ανασταίνεται και να ανασυντίθεται. Με μερικές απώλειες βέβαια ,αλλά όντας πολύσαρκο και πολυπλόκαμο κατορθώνει και επιβιώνει.
Δυστυχώς ο Πορφύριος δεν θα μπορούσε να κατανοήσει και την δύναμη της προσευχής, που και βουνά μετακινεί, όπως λέγεται.
Μέγα μυστήριο θα ήταν γι αυτόν και ή άλογη πίστη των οπαδών του κόμματος, οι οποίοι προστρέχουν την κρίσιμη στιγμή στις όχθες, κρατώντας κλάδους ελαίας στας χείρας και με γονυκλισίες, θερμές ικεσίες, αυστηρή νηστεία και υστερόβουλη ψηφοφορία –προσμένοντας και οι ίδιοι κάποια οφέλη-, ανασταίνουν το κόμμα τους για να συνεχίσει τις ραδ…. ιερουργίες.
Δεν είναι φυσικά το μόνο κόμμα που διασώθηκε σ΄αυτές τις εκλογές. Ένας λαός που όλα αυτά τα χρόνια έχει γαλουχηθεί για να είναι πανηλ….πανελεήμονας , δεν θα μπορούσε παρά να συγχωρήσει όλους αυτούς που τον πληγώνουν καθημερινά και να τους δώσει την ευκαιρία να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους.
Η μεγαθυμία του λαού φάνηκε και στο κόμμα της Παπάρ. Βλέποντας αυτό το κόμμα να παρασύρεται από το αφρισμένο ποτάμι , γαντζωμένο πάνω στο κούτσουρο μιας ελιάς, αντί να το αφήσουν να στουκάρει στα βράχια της πλήρους απαξίωσης όπως του αρμόζει, του άπλωσαν χείρα βοηθείας προσπαθώντας να το σώσουν από το καταποντισμό.
Σ΄αυτή την περίπτωση, η σωτηρία δεν πέτυχε και πολύ, ίσως οι οπαδοί δεν εφάρμοσαν την αυστηρή νηστεία που απαιτείται, άλλοι πήγαν για μπεκρομεζέδες, άλλοι σε άλλες παραλίες, το αποτέλεσμα είναι ότι τώρα η Παπάρ κείτεται στις όχθες μισοφαγωμένη, περιμένοντας την εξ ύψους βοήθεια αυτή τη φορά για να αναστηθεί.
Ο λαός όμως με την συμπόνια του, ξέθαψε από το Καθαρτήριο όπου ήταν ξεχασμένος και τον γνωστό μας κυβιστή, τον Χαμπέμπους. Με το φιλί της ζωής που του έδωσαν οι ψηφοφόροι του, επανήλθε ακμαίος και σαρκωμένος στη ενεργό δράση.
Όσο για το ποτάμι , όπου μέσα του διαπλέουν όλα μαζί αδελφωμένα τα ζώα που αναφέρει πιο πάνω ο Πορφύριος, δηλαδή τα μπαρμπούνια, τα σκυλιά, τα όρνεα, οι κόρακες και οι γύπες, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι : ‘’Μέgας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα Σου!’’
Εμείς οι υπόλοιποι, άπιστοι καθώς είμαστε σαν τον Πορφύριο, θα πάμε ως φαίνεται αδιάβαστοι. Εκτός αν μετανοήσουμε και γίνουμε κοινωνοί των επιτευγμάτων που θα ακολουθήσουν μέχρι τις επόμενες μετενσαρκώσεις εεε…. εκλογές.
Τότε που θα υψωθεί εμπρός μας –σε ολόγραμμα-ένας τεράστιος Κύβος του Ρούμπικ, με όλες τις δυνατόν παραλλαγές και συνδυασμούς χρωμάτων και τάσεων.
Ως νεοφώτιστοι καθώς θα είμαστε, θα πρέπει να λύσουμε αυτό τον γρίφο με επιτυχία, αν θέλουμε να ενταχθούμε και μεις στην βασιλεία του θεού τους και να τύχουμε ανάστασης νεκρών και ζωή του μέλλοντος. Αμήν.
Με εκτίμηση,
Αγγελική Π.