ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΝΑ ΠΑΡΟΔΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ;

Γράφει ο Γιῶργος Νικολακάκος

Ὅλοι δίνουν δημοκρατικές εξετάσεις με τό νά στηλιτεύουν τίς πράξεις, τίς ἐνέργειες καί τήν  ίδεολογία τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καί ὄσο πιὀ πομπώδεις εἶναι οί χαρακτηρισμοί τους τόσο ὑψηλότερο πιστεύουν ὄτι εἶναι τό δημοκρατικό τους φρόνημα. Εξακολουθοῦν να χαρακτηρίζουν τήν Χρυσή Αὐγή ἔνα «φασιστικό μὀρφωμα», μιάν «εγκληματική ὀργάνωση». Κανεῖς δέν διανοἠθηκε ποτέ να χαρακτηρίση τήν Χρυσή Αυγή ἕνα  «Ἕπαναστατικό κίνημα», δηλαδή, νά τήν δεῖ σάν ἕνα κίνημα πού ὁ λαός θεωρεῖ ἐπαναστικό διότι «ἑπαναστεῖ» κατά τῆς πολιτισμικότητος,  κατά τῆς παγκοσμιοποιήσεως, κατά τῆς πολιτικής τῆς λιτότητος πού ἔχει ἐξαθλιώσει τήν Ελληνική κοινωνία καί κατά τῆς  ἀποδομήσεως τοὺ ὄτιδήποτε εἶναι ἐθνικό. Μπορεῖ ἡ Χρυσή Αὐγή να καπηλεύεται

ἔννοιες καί ἀξίες ἀλλά σημασία ἔχει ἐαν ὀ λαός πιστεύει ὄτι αὐτή(Χρυσή Αύγή) ἐκφράζει καί ὑπηρετεῖ αὐτές τίς ἔννοιες, καί αὐτό φαίνεται νά πιστεύη ὁ λαός . Ἄλλωστε  ὄλοι οί  πολιτικοί λένε στόν ἑλληνικό λαό ὄτι ὕπηρετοῦν  ὑψηλὀφρονες  σκοπούς, ὑπηρετοῦν τήν δικαιοσύνη, τήν δημοκρατία καί πολλά ἄλλα. Ταυτόχρονα ὅμως ἀσελγοῦν κατά τῆς δημοκρατίας καί εὐτελίζουν τήν δικαιοσύνη καί ἔτσι αυτά τά κηρύγματα χάνουν τό νόημα καί τήν σημασία τους μέ ἀποτέλεσμα νά μήν βρίσκουν καμία άπήχησι στόν λαό καί ἔτσι¨ο λαός νά ἀδιαφορῆ γιά τίς πράξεις καί τίς ένέργειες τῆς Χρυσῆς Αυγῆς. Ἑξ ἄλλου στά πλαίσια τῆς έπαναστατικῆς δράσεως, δηλαδή στά πλαίσια τοῦ ἀγῶνος γιά τήν έπίτευξι τῶν σκοπῶν της, σύμφωνα μέ την θεωρία τῆς Επαναστάσεως,μποροῦν καί να διαπραχθοῦν κάποια «ἐγκλήματα» Ο Ιδιος ο Τσίπρας πρίν άπό μερικά χρόνια σε κάποια συνέντευξι πού ρωτήθηκε πῶς δικαιολογοῦσε τα 45 ἐκατομμύρια πού σκοτώθηκαν κατά τήν διάρκεια τῆς

CulturalRevolution τῆς Κινας ἀπήντησε ὄτι ὀ σκοπός ἀγιάζει τά μέσα. Καί ὀ Κολοκοτρώνης ἔσφαξε πολλούς Τούρκους αλλά αὐτό έθεωρήθη θεμιτό καί άκόμα  ἐπεβεβλημενο γία τήν έπιτυχία τῆς Ελληνικῆς Επαναστάσεως

Σέ προηγούμενο ἄρθρο ἔγραψα ὄτι γιά να ἔχει διάρκεια ἠ ἰδεολογία, οί ἀρχές της, οί ἀξίες της καί οί πεποιθήσεις της πρέπη να διατυπωθοῦν κατά τέτοιον τρόπο πού νά μποροῦν να ἀναχθοῦν σε κάποιες θεωρητικές προτάσεις. Ὅμως, ἐγραψα, μέχρι τῶρα ἡ Χρυσή Αὐγή δέν ἔχει διατυπώσει μιά σειρά θεωρητικῶν προτάσεων καί ἠ ἰδεολογία της δέν ἔχει κάποιο σοβαρό φιλοσοφικό ὑπόβαθρο. Ὄμως, μέσα ἀπό ὄλη αυτήν τήν φιλολογία περί φασιστικοῦ μορφώματος καί ἐγκληματικῆς ὀργανώσεως καί τό ἀν πρέπη νά τεθῆ ἐκτός νόμου, θά αναδυθῆ καί ἡ θεωρητική βάσις αὐτῆς τῆς ίδεολογίας. Σιγά—σιγά θά συστηματοποιοῦνται οί ίδέες της καί θά διατυπώνονται οἱ θεωρητικές βάσεις. Ἤδη στό διαδύκτιο ὑπάρχουν πολλά sites με διάφορες διακηρύξεις τῶν «ἀρχῶν» καί τοῦ «Πιστεύω» τῆς Χρυσῆς Αύγῆς. Επίσης, τό κίνημα θά συνεχίζη νά διατηρῆ τήν ἰσχύ καί τήν ἀπήχησι του ὄσο τό σύστημα τό τροφοδοτεῖ μέ ὄλες αὐτές τίς δυνάμεις οί ὀποῖες τρέφουν το κίνημα. Δηλαδή ὄσο οι λάθρο δέν ἀπελαύνονται, ὄσο οί ἀποδομητές συνεχίζουν τό ἀποδομητικό τους ἔργο, ὄσο δέν πατάσσεται ἡ φοροδιαφυγή, δέν πατάσσεται ἡ διαφθορά καί δέν διαφαίνεται στόν ὄρίζοντα μιά βελτιώσις τῶν κοινωνικῶν καί οἰκονομικῶν συνθηκῶν καί ὄσο ὀ λαός αίσθάνεται ταπεινωμένος, καί κυρίως αυτό: ταπεινωμένος.Μιά ἰδεολογία πού θά μποροῦσε νά ἔχη ἐυρεῖα άπήχησι  σήμερα, εἶναι αυτή πού θά μποροῦσε νά ὑποσχεθῆ στόν λαό τήν δημιουργία μιᾶς κοινωνίας μέσα στήν  ὀποῖα θά μποροῦσαν νά κυοφορηθοῦν ὄλες οἱ εὐγενεῖς ἰδιότητες τοῦ ἀτόμου καί ποῦ θά εὔρισκαν αὐθεντική ἔκφρασι οἰ ἀνώτερες ἐπιθυμίες τῶν μελῶν τῆς κοινωνίας, ἀλλά κάτι τέτοιο δέν ὐπὀσχεται καί δέν μπορεῖ νά ὑποσχεθῆ ἠ ἰδεολογία τῆς Χρυσης Αὐγῆς. Ἡ Χρυσή Αύγή ἀπευθύνεται στά ταπεινά ἔνστικτα τοῦ ἀτόμου καί στόν ἐθνικισμό καί ἔτσι ἠ ἐμβέλεια της περιορίζεται.Ἠ ἰδεολογία τῆς Χρυσῆς  Αὐγῆς ὄμως μπορεί νά βρεῖ ἀπήχησι στούς ἀποτυχημένους, στά ἄτομα ποὐ ἔχουν  άναπτύξει μιάν αὐταρχική συνείδησι ἐξ αἰτίας τοῦ περιβάλλοντος καί τῶν συνθηκῶν μέσα στίς ὀποῖες ἔχει διαμορφωθῆ τό μνεῦμα τους, καί σέ μιά συνείδησι ἠ ὀποῖα δέν καθορίζεται ἀπό τά κριτήρια πολιτικῶν ἀξιῶν ἀλλά ἀπό τίς ἐπιταγές τῆς ἐξωτερικῆς ἐξουσίας. Δέν ἔπεται, ὄμως, ὄτι ή Χρυσή Αὐγή δέν πρέπει να μᾶς προβληματίζει καί νά άνυσηχοῦμε. Ὅταν αυτός ὁ πολιτικός φορέας πού λέγεται Χρυσή Αύγή ἔλθη να άντιπροσωπεύη ἔνα ποσοστό τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος τῆς τάξεως  τοῦ 15% μαζἰ μέ το κομμουνιστικό κόμμα τὀ οποῖον ἐκφράζει τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά ἑνός ποσοστοῦ τοῦ 8% τότε ἔχομε ἀθροιστικά ἔνα 25% πού δέν θά παίζη τό πολιτικό παιχνίδι μέ τούς ὄρους τῆς κοινοβουλευτικῆς δημοκρατίας. Αυτό θά φέρη μεγάλες ἀνατροπές στό πολιτικό σκηνικό τῆς χῶρας.   

Ὄπως μποροῦμε νά παρατηρήσωμε, σέ αύτές τίς ἐκλογές κατέβηκαν ὡς ὐπόψήφιοι τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς   ἄνθρωποι μέ ὐψηλή πανεπιστημιακή κατάρτησι καί ἀξιόλογη ἐπαγγελματική πορεῖα καί κανένας δέν ἔχει σχολιάσει αὐτήν τήν ἐξέλιξι.Εάν ἐκφραστές τῆς ἰδεολογίας τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς γίνουν αυτοί οἱ ἄνθρωποι καί ὄχι ἄνθρωποι σάν τόν Παναγιώταρο, τότε τό «κίνημα» θά ἀποκτήση μιάν ἄλλη δυναμική.

Κάτι ἄλλο πού μπορεῖ νά αύξήση τήν ἐκλογική της δύναμι εἶναι νά πείση ὄτι δέν ἀσπάζεται τόν Ναζισμό. Νομίζω ὄτι ἔχουν ἀρχίσει νά ἀντιλαμβάνονται ὄτι ὀ Ναζισμός δέν τούς προσπορίζει κανένα πολιτικό ὄφελος καί ὄτι μάλλον λειτουργεῖ ἀνασχετικά.Αν ἡ ἠγεσία της  ἔχει τίς στοιχειώδεις γνώσεις θά πρέπη νά καταλάβη ὄτι ἐκεῖνο πού ἔλκει τούς ψηφοφόρους τους δέν εῖναι οἱ Νατσιστικές ἰδέες.

 Στόν Ελληνικόν πολιτικόν χῶρο ὑπάρχουν καί λειτουργοῦν καί οί διάφορες ἐξτρεμιστικές ἀριστερές ὄμαδες τίς ὀποῖες ἐξέφραζε πολιτικά τό ΠΑΣΟΚ καί τῶρα έκφράζει ὀ Σύριζα.Τί θά γίνη στό μέλλον;Θά μεταλλαχθοῦν καί θά ἐνσωματωθοῦν σέ μιά ἀπό τίς ὐφιστάμενες πολιτικές παρατάξεις ἥ θά συγκροτήσουν κάποιον πολιτικό φορέα πού θα ἔκφράζη ἀποκλειστικά τίς δικές τους πολιτικές θέσεις καί θά δροῦν ἔξω ἀπό τά  πλαῖσια τῆς δημοκρατίας; Αυτός ὁ ἴδιος ὀ Σύριζα δέν ἔχει ξεκάθαρη ἰδεολογική ταυτότητα. Ο Γαλλικός, Ιταλικός καί ὀ Βρετανικός τῦπος χθές ἀναφέρθηκαν στόν Σύριζα ὠς extremeleft.