Σε δεύτερο πρόσωπο …

Όταν ο Παπανδρέου ανακοίνωνε στις Κάννες στην Σύνοδο του G20 την απόφασή του να προχωρήσει στην διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αποδοχή ή όχι από τον Ελληνικό Λαό του 2ου Μνημονίου είχε ήδη υπογράψει το πολιτικό του τέλος.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση των Μέρκελ και Σαρκοζί σε συνεργασία με τους εδώ εντολοδόχους τους Σαμαρά και Βενιζέλο είχαν θέσει τον στόχο ως Εξής:
Από την υπάρχουσα βουλή, θα σχηματιζόταν κυβέρνηση συνεργασίας (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και άλλες “Δημοκρατικές” Δυνάμεις), με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο, η οποία θα υπέγραφε το Μνημόνιο με αυξημένη πλειοψηφία 180 Βουλευτών ώστε να νομιμοποιηθεί και το 1ο μνημόνιο, που είχε υπογράψει μόνος του ο Παπακωνσταντίνου.
Η μεθόδευση που ακολουθήθηκε προς επίρρωση του στόχου είχε τα παρακάτω βήματα:
– Εξευτελισμό του Παπανδρέου στην Σύνοδο κορυφής προκειμένου να πάρει το μήνυμα.
– Ενεργοποίηση από την πλευρά Βενιζέλου βουλευτών που ήταν φερέφωνά του, προκειμένου να αποσύρουν την υποστήριξή τους στην κυβέρνηση Παπανδρέου και να δημιουργήσουν θέμα.
– Επιστολή Βενιζέλου δημοσιευμένη άμα την προσγείωση του αεροπλάνου (στην τουαλέτα την έγραφε;) με την οποία καταδίκαζε το Δημοψήφισμα.
– Απειλή για πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Παπανδρέου με σκοπό να πιεστεί για να παραιτηθεί.
– Συμφωνία με τον Παπανδρέου για στήριξη της κυβέρνησης (ψήφο Εμπιστοσύνης) με αντάλλαγμα την παραίτησή του, από πρωθυπουργός (Βασική προϋπόθεση προκειμένου να μην γίνουν εκλογές).
Έτσι και έγινε και αποκτήσαμε την κυβέρνηση “τραβεστί” του Λουκά Παπαδήμου, που ψήφισε το μνημόνιο, χωρίς όμως πλειοψηφία 180 βουλευτών και έκανε εκείνο το εθνοκτόνο PSI.
Η σούπα χάλασε από την στάση βουλευτών της ΝΔ με προτεργάτη τον Πάνο Καμμένο αλλά και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, να μην ψηφίσουν το Μνημόνιο Νο 2 και έτσι αυτό να μην γίνει αποδεκτό από την Βουλή των Ελλήνων με 180 Βουλευτές όπως απαιτείται από το Σύνταγμα.
Με αυτό τον τρόπο μεθόδευσε ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο υπό την καθοδήγηση του Ευρωιερατείου την αποπομπή του Φίλου και συγκάτοικου Γιώργου Παπανδρέου, επιβεβαιώνοντας κάποιους, που αναφέρουν πως δεν έχει “μπέσα”.
Όμως Αντώνη:
– Η ζωή είναι πόρνη και όποιος την “πηδά” πρέπει να πληρώνει το αντίτιμο.
– Η ιστορία έχει την κακιά συνήθεια να επαναλαμβάνεται.
– Και η οικειοθελής αποχώρηση είναι πάντοτε λιγότερο επώδυνη από τον εξευτελισμό. Ρώτα και και τον Γιωργάκη να σου το πει….
Βλάσης Μανθογιάννης