«Ελλάδα στους ώμους τη γη κουβαλάς»

Του Πασχάλη Τσολάκη
Ο Σταμάτης Σπανουδάκης που μιλάει μόνο με την μουσική του, ενίοτε μιλάει και με τη γλώσσα του «σαν αστραπή». Απάντησε σε κάποια δημοσιεύματα που τον ήθελαν υποψήφιο ευρωβουλευτή με την Ν.Δ.
«Πότε θα καταλάβουν πολιτικάντηδες, δημοσιογραφίσκοι και παρατρεχάμενοι της εξουσίας ότι απεχθάνομαι κάθε αξίωμα και κάθε ταύτιση με την σημερινή πολιτική πραγματικότητα. Η ΝΔ, μαζί με το φτωχό αδελφάκι του, το ΠΑΣΟΚ των απατεώνων, αντιπροσωπεύει για μένα ότι χειρότερο υπήρξε ποτέ, στην ζωή αυτού του τόπου. Γενιές Ελλήνων θα χρειαστούν για να επουλωθούν οι πληγές, πού με ύπουλο, αυταρχικό και
ανθελληνικό τρόπο, καθημερινά μας επιφέρουν»
Μέσα σε λίγες γραμμές τα λέει όλα! Κι ύστερα βγαίνουν οι αρουραίοι της πολιτικής και της δημοσιογραφίας και τον επιβεβαιώνουν απόλυτα! «Στο ΣΥΡΙΖΑ μαζεύτηκε όλη η Σαβούρα του ΠΑΣΟΚ», δήλωσε ο μέγας Πάγκαλος. Το 48% του ΠΑΣΟΚ που έμεινε 3-4% και άλλο ένα 3-4% είναι στα ποτάμια(τα θολά ποτάμια-Ν. Βρεττάκος) και στα νταμάρια (ΔΗΜΑΡια), η υπόλοιπη σαβούρα, που κυβέρνησε τόσα χρόνια που είναι! Θέση και άποψη του Πάγκαλου ότι τόσα χρόνια μας κυβερνούσε η Σαβούρα!
Τα ίδια πρόσωπα είναι που κυβερνάνε σήμερα, τα ίδια πρόσωπα ζητάνε και σήμερα ψήφους που ήταν μέσα ή στήριζαν την σαβούρα.
Για να στηρίζει κάποιος σήμερα αυτά τα πρόσωπα και να τα ψηφίζει ή θα έχει άμεσα προσωπικά συμφέροντα (παρτάκιας) ή πρέπει να είναι πολύ μακάκας!
Γράφει ο αναφερόμενος Βρεττάκος: «…Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πράγμα από το να νιώθεις ισότιμος με τον απλό άνθρωπο, με τα καθαρά αισθήματα, με τον άνθρωπο τον εξαγιασμένο από το μόχθο, τον άνθρωπο που σκάβει τη γη, τον άνθρωπο που δουλεύει στο εργοστάσιο, τον υπάλληλο, το λογιστή, το βιοτέχνη, που περιμένει τη χαρά της ζωής, κρατώντας το άνθος της ελπίδας στο χέρι του. Με τον άνθρωπο που έχει εχτιμήσει σωστά την αξία του ήλιου, την αξία του χώματος της πατρίδας του, την αξία της ελευθερίας και της δημοκρατίας, την αξία της ειρήνης…».
Όλοι αυτοί της εξουσίας έτσι νιώθουν την ισοτιμία. Απλά στο μισθό τους έχουν πάντα ένα μηδενικό παραπάνω από τον κάθε εργαζόμενο και το μαχαίρι της εξουσίας που του αποφέρει το φιλέτο και το κόκκαλο για τον ψηφοφόρο για να του χρωστά και χάρη αλλιώς πεθαίνει από την πείνα. Αυτό θα πει ισοτιμία, αυτό θα πει δημοκρατία, αυτό θα πει αυτοδιοίκηση, αυτό θα πει σωτηρία, αυτό θα πει πλεόνασμα , αυτό θα πει ανάπτυξη.
Και το κοπάδι δυστυχώς θα πάει πάλι εκεί που το σπρώχνει η γκλίτσα του τσομπάνη!
Αυτή η αστραπή του ποιητή θα ’ρθει ποτέ με την ψήφο, ή τις πράξεις των ανθρώπων ή θα περιμένουν την αστραπή των ουρανών. Δεν πιστεύουν πια στα θαύματα οι άνθρωποι, που έρχονται από την πίστη και την δύναμης του σκοπού αλλά πιστεύουν
στην σωτηρία των συγκυβερνητών .( μην πάθουμε σαν Μπόινγκ της Malaysia Airlines και μας εξαφανίσουν με ή χωρίς εντολή!!!!)
Δυστυχώς ούτε η 25η Μαρτίου ξυπνάει συνειδήσεις. Ξέχασε ο λαός την φωνή και την κραυγή του Κολοκοτρώνη. «Μόνον εις τον καιρόν του προσκυνήματος εφοβήθηκα διά την πατρίδα μου» Την κραυγή του ας την ακούσουν οι εξουσιαστές που βρεθήκαν στις εξέδρες (πασαρέλες τις κατάντησαν) και γιορτάζουν την επανάσταση δια της υποταγής!!!!