Η όποια προσφυγή στην «Επιτροπή» εξυπηρετεί τους τουρκικούς σχεδιασμούς, που και καλά μελετημένοι είναι και αποτελεσματικοί. Δεν συνηθίζει η Τουρκία σε τέτοια σοβαρά θέματα να μπλοφάρει
Κατηγορούνται μεν πρόσφυγες ότι ξεπουλούν τις περιουσίες τους στην Τουρκία μέσω της ψευδοεπιτροπής των κατεχομένων, αλλά όχι οι συνεργάτες της ψευδοεπιτροπής, δικοί μας μεσάζοντες δικηγόροι, που τώρα βγαίνουν τηλεοπτικά να δικαιολογούν τη συνεργασία τους επιρρίπτοντας ευθύνη στη δική μας πλευρά ότι δεν έκανε τίποτα για τους
πρόσφυγες. Ο δικός τους ρόλος, άραγε, ποιος;
Το θέμα αποζημιώσεων ξεκίνησε με την προσφυγή Τιτίνας Λοϊζίδου, που κέρδισε στο ΕΔΑΔ αποζημίωση για απώλεια χρήσης της κατεχόμενης περιουσίας της με δικηγόρο τον Αχιλλέα Δημητριάδη (που τυγχάνει να είναι και συγγενής της). Πληρώθηκε κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες λίρες από την Τουρκία δίχως να καταθέσει τους τίτλους ιδιοκτησίας της, άρα δεν ξεπούλησε. Ακολούθησε εκστρατεία δικηγόρων πρωτοστατούντος και του κ. Α. Δημητριάδη για προσφυγές στο ΕΔΑΔ για διεκδίκηση ίδιων αποζημιώσεων απώλειας χρήσης.
Αποτέλεσμα η περιβόητη πολιτική απόφαση του ΕΔΑΔ Δημόπουλου, που εισήγαγε ως ένδικο μέσο την ψευδοεπιτροπή, την οποία ίδρυσε προκαταρκτικά η Τουρκία και την είχε έτοιμη. Παρόλο ότι η εν λόγω απόφαση επικρίθηκε τόσο από τη Γενική Εισαγγελία της Κ.Δ. όσο και από πολλούς έγκριτους δικηγόρους, με αποκορύφωμα τη σφοδρή επίκριση της απόφασης από τον πρώην δικαστή του ΕΔΑΔ κ. Λ. Λουκαΐδη, που δημοσιεύθηκε στο Leiden Journal of International Law, παγκοσμίου φήμης περιοδικό του πανεπιστημίου του Cambridge, οι δικηγόροι Α. Δημητριάδης και Κ. Καντούνας επιδόθηκαν σε μια νέα εκστρατεία, για πελάτες στην ψευδοεπιτροπή.
Στις 11 Μαρτίου 2010, άρθρο της «Ελευθερίας» Λονδίνου, με τίτλο «Το Δικαστήριο του Ασκλανί Χότζα ή ΕΔΑΔ», χαρακτήρισε την απόφαση ως εκείνη του Χότζα για έναν αδύναμο αιτητή που ζητούσε πίσω την περιουσία του, που του είχε αρπάξει ένας παχύς και σωματώδης αντίδικος. Ο Χότζας απέρριψε την αίτηση του νόμιμου ιδιοκτήτη και απεφάνθη υπέρ του κλέφτη, λέγοντας:
«…Και φυσικά εκείνου που στο στόμα του φεγγοβολά το χρυσάφι, ως μπαξίσι στον Καδή, σύμφωνα με τη νομοθεσία μας, αυτός έχει και το δίκαιο. Απορρίπτεται η αίτηση του κατηγορουμένου, που δεν έχει κανένα δικαίωμα να πάρει πίσω την περιουσία του. Άτε κιτ. Η επόμενη υπόθεση…».
Σχετικό και το άλλο άρθρο της «Ελευθερίας», 1.4.2010, με τίτλο «Lobby For Cyprus, “επιτροπή αποζημιώσεων” και λανθασμένα μηνύματα», σχετικά με σεμινάριο του Λόμπυ για την Κύπρο με φιλοξενούμενο τον κ. Κ. Καντούνα…
«…Επιπλέον, το σεμινάριο έδωσε λανθασμένα μηνύματα προς την ομογένεια και τους πρόσφυγες, αφού η προτροπή για μαζική προσφυγή στην “επιτροπή αποζημιώσεων” της Τουρκίας, η οποία εδρεύει στο ψευδοκράτος, μπορεί να αποβεί καταστροφική για το εθνικό μας θέμα, ιδιαίτερα στο κεφάλαιο του περιουσιακού…»
Η «Επιτροπή Αποζημιώσεων» συστάθηκε πριν από μερικά χρόνια κατόπιν πολιτικής παρέμβασης της Τουρκίας προς το ΕΔΑΔ. Και όπως απεκαλύφθη, και η τελευταία απόφαση του ΕΔΑΔ ήταν καθαρά μια πολιτική «διευθέτηση», που επετεύχθη με παρέμβαση του Τούρκου Προέδρου και της κυβέρνησης Ερντογάν. Ως εκ τούτου, η όποια προσφυγή στην «Επιτροπή», εξυπηρετεί τους τουρκικούς σχεδιασμούς, που και καλά μελετημένοι είναι και αποτελεσματικοί.
Δεν συνηθίζει η Τουρκία σε τέτοια σοβαρά θέματα να μπλοφάρει… Εν τω μεταξύ, Τ/κ δικηγόροι και συνάδελφοί τους Ε/κ συνεργάζονται… αρμονικά για τις προσφυγές στην «επιτροπή», μοιράζονται μπόνους και αξιώνουν ποσοστά επί των αποζημιώσεων. Οι δε Ε/κ αιτητές, σύμφωνα με τον πρόεδρο της «επιτροπής» Σουμέρ Ερκμέν, «είναι πολύ φιλικοί, μας φέρνουν ακόμα και λουκούμια και άλλα δώρα… Έχοντας υπ’ όψιν όλα τα πιο πάνω, θεωρούμε ότι η προτροπή του δικηγόρου Κωνσταντίνου Καντούνα και του δικηγόρου-αξιωματούχου του Lobby For Cyprus, Νίκου Κουνούπια, για μαζική προσφυγή στην “Επιτροπή αποζημιώσεων”, είναι πολιτικά επιζήμια, νομικά διάτρητη και εθνικά καταστροφική…»
Πολλά τα ερωτήματα
1) Πώς γίνεται κυρίως το δίδυμο δικηγόρων Δημητριάδη/Καντούνα από υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναντίον της Τουρκίας (Λοϊζίδου/Αποστολίδη αντίστοιχα) να μετατράπηκαν σε μεσάζοντες της ψευδοεπιτροπής;
2) Πώς η Τιτίνα Λοϊζίδου εισέπραξε αποζημίωση για απώλεια χρήσης, αλλά για τους υπόλοιπους πρόσφυγες επιβάλλεται να παραδώσουν τίτλους ιδιοκτησίας;
3) Γιατί οι δικηγόροι-μεσάζοντες δεν συμβουλεύουν τους πελάτες τους να αποσύρουν τις αιτήσεις τους όταν η ψευδοεπιτροπή αρνείται την καταβολή αποζημίωσης για απώλεια χρήσης δίχως να απαιτεί τίτλους ιδιοκτησίας;
4) Γιατί κανένας από όλους αυτούς τους μεσάζοντες δικηγόρους Ε/κ δεν διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση Δημόπουλου τον Μάρτιο του 2010, και δεν την επέκρινε, δεν την κατηγόρησε ως πολιτική και εξευτελιστική για τις αρχές και θεσμούς του ΕΔΑΔ, όταν ο πρόεδρος του ΕΔΑΔ, που εξέδωσε την εν λόγω απόφαση, Ζαν Πολ Κόστα, μέρες πριν, σε συνέδριο για το μέλλον του ΕΔΑΔ, στο Ιντερλάκεν της Ελβετίας (18 και 19 Φεβρουαρίου) επαινούσε την Τουρκία; («Ελευθερία», Λονδίνο, 11.3.2010, σελ. 27).
5) Γιατί κατέληξαν και οι ίδιοι συνεργάτες τόσο του εξευτελισμένου ΕΔΑΔ όσο και της ψευδοεπιτροπής να απονέμουν στους πρόσφυγές μας δικαιοσύνη Ασκλανί Χότζα έναντι ποσοστών που το μόνο που στοχεύει είναι να κλείσει υπέρ της Τουρκίας η σημαντικότερη πτυχή του Κυπριακού, το περιουσιακό;
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια- συγγραφέας
Σημερινή