Τι συζήτησε άραγε ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Αρχιεπίσκοπο στην πρόσφατη συνάντησή τους; Μήπως του εξέθεσε λεπτομερώς την οικονομική κρίση της Ελλάδας για να τον συγκινήσει και να του ξυπνήσει το φιλότιμο; Μήπως του ανακοίνωσε ότι προτίθεται να φορολογήσει την τεράστια περιουσία της Εκκλησίας με το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας που μας λέει ότι θα επαναφέρει; Μήπως του είπε ότι θα φορολογήσει όλα τα εισοδήματα της Εκκλησίας από ενοίκια, κλπ., με το συντελεστή που φορολογείται ο κάθε Έλληνας πολίτης, σύμφωνα με τη ρήση του Ιησού, “Δώστε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι”;
Μήπως άραγε του είπε ότι προτίθεται να προχωρήσει στο διαζύγιο Εκκλησίας και Πολιτείας, κι ότι οι κληρικοί δε θα πληρώνονται πια από τον Έλληνα φορολογούμενο αλλά από τα εισοδήματα της Εκκλησίας; Μήπως, τέλος, τον ρώτησε πότε η ΔΙΣ θ’ αποσχηματίσει τον Παντελεήμονα, αφού ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτησή του για αναίρεση; Μήπως τον ρώτησε αν είχε καμιά αδελφική κουβεντούλα με τον Εφραίμ και τον νουθέτησε προς μετάνοια και επιστροφή των υπεξαιρεθέντων, ώστε να λάβει κι αυτός άφεση αμαρτιών τις άγιες τούτες μέρες;
Δυστυχώς τίποτα απ’ όλα αυτά δεν αποκαλύφθηκε από τη φιλική κουβεντούλα τους, αφού φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη, που λέει και η παροιμία. Είναι κι αυτό ένα απαισιόδοξο προμήνυμα ότι κανένα θαύμα δε μπορούμε να περιμένουμε από την άνοδο του Γιώργου Παπανδρέου στην εξουσία. Άλλωστε, κάτι που δεν τόλμησε ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου θα το τολμήσει ο Γιωργάκης; Ας μην βαυκαλιζόμαστε με φρούδες ελπίδες! Οι μεγάλες αποφάσεις χρειάζονται μεγάλους ηγέτες, και δυστυχώς ο τόπος μας δε γεννάει πια τέτοιο είδος ανδρών… Νυν υπέρ πάντων η ψήφος, το κόμμα, το τομάρι!
Δείτε τι έγραψε η
romfea.gr για τις δηλώσεις των δύο ανδρών μετά από τη συνάντηση “κορυφής”:
Γιώργος Α. Παπανδρέου:
«Πρώτα απ’ όλα, είχα την ευκαιρία να εκφράσω στον Μακαριώτατο την αλληλεγγύη και την συμπαράστασή μας, λόγω των απαράδεκτων γεγονότων που συνέβησαν χθες σε μερικές εκκλησίες και, μάλιστα, εν μέσω εορτών για το Πάσχα.Η συνάντησή μας ήταν μια πολύ χρήσιμη ευκαιρία – και ήταν και δική μου χαρά – να ανταλλάξουμε απόψεις, πρώτα απ’ όλα, για τους διακριτούς ρόλους Εκκλησίας και Πολιτείας, αλλά και παράλληλα για τη δυνατότητα, ακριβώς μέσα από αυτούς τους διακριτούς ρόλους, να υπάρξουν και τομείς στενής συνεργασίας, όπως παραδείγματος χάριν στον κοινωνικό τομέα, ιδιαίτερα αυτή την εποχή, που βιώνουμε την οικονομική κρίση, την φτώχεια, και ο κόσμος αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα.
Συζητήσαμε την συνεργασία μας σε τομείς, όπως η αντιμετώπιση της φτώχειας, καθώς και το έργο που προσφέρει η Εκκλησία, με τα συσσίτια που κάνετε Μακαριώτατε, για τους μετανάστες και την προσπάθεια ένταξής τους στην χώρα μας, με ανθρωπιά, ώστε να αισθανθούν ότι είναι η δεύτερη πατρίδα τους, αλλά ότι είναι κι αυτή πατρίδα τους, ιδιαίτερα μάλιστα η νέα γενιά των μεταναστών.
Επίσης, για τα παιδιά που είναι εθισμένα από ναρκωτικά, ξέρω ότι κάνετε κι εκεί ένα σημαντικό έργο.
Εκεί, πιστεύω ότι υπάρχει ένα πολύ σημαντικό πεδίο συνεργασίας με την Πολιτεία, όπως βεβαίως – θυμάμαι και από τη θέση μου στο Υπουργείο Εξωτερικών- και στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας, της αναπτυξιακής βοήθειας, που μπορεί και η Εκκλησία της Ελλάδας να παρέχει, πάντα με τη στήριξη και της Πολιτείας και του Ελληνικού λαού, σε χώρες της περιοχής, ή και ευρύτερα όπως στην Αφρική και αλλού.
Είναι πολύ χρήσιμη αυτή η ανταλλαγή απόψεων. Και είπαμε ότι σε όλα αυτά τα θέματα, και της συνεργασίας, αλλά και σε ζητήματα όπου χρειάζεται να επεξεργαστούμε περαιτέρω τις σχέσεις μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας, θα έχουμε τακτικές επαφές ώστε, μέσα από το διάλογο και τη συνεννόηση, να βρούμε τις απαραίτητες και σωστές λύσεις.»
Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος δήλωσε:
«Θα ήθελα κι εγώ να ευχαριστήσω θερμότατα για την επίσκεψη του κ. Γιώργου Παπανδρέου, του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Ευχαριστίες πολλές και για την επίσκεψη, αλλά κυρίως για τη δυνατότητα που μας έδωσε να ανταλλάξουμε απόψεις πάνω σε βασικά θέματα και σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας και άλλων.
Η σχέση Εκκλησίας και Πολιτείας, μπορούμε να το πούμε πια, είναι μια σχέση διακριτών ρόλων, αλλά υπάρχει κι ένας χώρος με θέματα κοινού ενδιαφέροντος.Πάνω σε αυτά συζητήσαμε αρκετά και, κυρίως, επειδή στόχος της Εκκλησίας, πέρα από την πνευματική ζωή, είναι η διακονία του κάθε ανθρώπου που υποφέρει, δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε γι’ αυτό το έργο που γινόταν και γίνεται και το για πρόγραμμα που υπάρχει και συνεχίζεται.
Οι συζητήσεις και οι απόψεις πάνω σε αυτά τα θέματα, όπως είναι η φτώχεια, η πείνα, και τόσα άλλα θέματα, που όλοι τα γνωρίζουμε στην εποχή μας, μας βρήκε σύμφωνους για συνεργασία, να προχωρήσουμε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Επίσης, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι και σε άλλους στόχους μας, όπως είναι η ανάπτυξη της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και σε άλλους τομείς, που μέχρι τώρα δεν έχουν καλλιεργηθεί αρκετά, κι εκεί βρήκαμε ευρύ πεδίο συζήτησης και συνεννόησης.
Αλλά επειδή είμαστε άνθρωποι και πάντοτε παρουσιάζονται προβλήματα και δυσκολίες, και στην ανθρώπινη ζωή, αλλά και στις σχέσεις τις ανθρώπινες, είπαμε ότι υπάρχει όλη η θέληση, η κατανόηση, η συμφωνία, αυτά τα προβλήματα να τα κουβεντιάζουμε και να τα βλέπουμε από κοινού.»
Προσέξτε το διπλωματικό αυτό: «Η σχέση Εκκλησίας και Πολιτείας, μπορούμε να το πούμε πια, είναι μια σχέση διακριτών ρόλων.»
Άλλο διακριτοί ρόλοι, που χρειάζονται και μεγεθυντικό φακό για να τους διακρίνει κανείς, κι άλλο χωριστοί ρόλοι, κ. Ιερώνυμε!
Προσέξτε και αυτό του Γιωργάκη:
«για τους μετανάστες και την προσπάθεια ένταξής τους στην χώρα μας, με ανθρωπιά, ώστε να αισθανθούν ότι είναι η δεύτερη πατρίδα τους, αλλά ότι είναι κι αυτή πατρίδα τους, ιδιαίτερα μάλιστα η νέα γενιά των μεταναστών.»
Θα εντάξετε όοολη τη νέα γενιά μεταναστών, κύριε Παπανδρέου; Κι αυτούς που μπήκαν χθες, και μπαίνουν σήμερα, και θα μπουν και αύριο, και θα μπαίνουν κάθε μέρα από όλα τα μέρη της Ελλάδας που μπάζει από παντού; Δηλαδή πόσους μπορούμε να φιλοξενήσουμε; Πέντε εκατομμύρια; Δέκα εκατομμύρια; Αναρίθμητους, μέχρι να γίνουμε όλοι οι Έλληνες μετανάστες για να τους κάνουμε περισσότερο χώρο; Ερώτηση κάνω ντε, και παρακαλώ μη μου ρίξετε τη ρετσινιά της ρατσίστριας γιατί μπορώ να σας φέρω είκοσι μετανάστες να καταθέσουν μαρτυρία για το πόσο ουσιαστικά τους βοήθησα, και με αυτό δεν κομπάζω, όπως δεν κομπάζει η πορτοκαλιά επειδή κάνει πορτοκάλια. Απλά κάνω έκκληση στη λογική σας, αν βέβαια λειτουργεί… Τώρα γιατί ρωτάω εσάς κι όχι τον Καραμανλή; Μα γιατί αυτός ξόφλησε, ενώ εσείς είστε ο ανερχόμενος “σωτήρας” που θα κυβερνήσετε αύριο τον τόπο, εκτός απροόπτου. Καταλάβατε;
Αυτά τα ολίγα, και καλή Ανάσταση στο Γιώργο και στην εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Εκκλησία.