Πέρυσι τέτοιον καιρό, ο αποτυχημένος ως Υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης θριαμβολογούσε για την κατάργηση του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας από το 2007 (έχοντας επιβάλλει αντ’ αυτού το επονομαζόμενο Ενιαίο Τέλος Ακινήτων – ΕΤΑΚ), και για την ελαχιστοποίηση έως και μηδενισμό των φόρων κληρονομιάς και γονικής παροχής. Βλέπε παρατιθέμενο πίνακα. Ένα χρόνο αργότερα, ο διάδοχός του στην καυτή καρέκλα του Υπουργείου Οικονομίας, κ. Γ. Παπαθανασίου, που κλήθηκε να βγάλει το φίδι από την τρύπα, μελετά επιβολή πρόσθετων φόρων σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να μειώσει το καλπάζον έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού και να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν βρει το μπελά τους με κάτι κουμάσια σαν κι εμάς.
Πέρυσι το Μάη είχα γράψει ένα προειδοποιητικό άρθρο για τον κ. Αλογοσκούφη και τις επιπόλαιες φορολογικές μεταρρυθμίσεις του, στο οποίο του έλεγα, μεταξύ άλλων:
«Απεναντίας οι μεταρρυθμίσεις, εκτός του ότι είναι επικίνδυνες για την παραπαίουσα Ελληνική οικονομία, είναι και εξαιρετικά άδικες, ή για να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα της Αριστεράς, είναι προκλητικά ταξικές. Από τους παρατιθέμενους στο φυλλάδιο πίνακες προκύπτει πως όταν κάποιος κληρονομεί ακίνητο αντικειμενικής αξίας 500.000 €, τώρα θα πληρώνει φόρο κληρονομιάς μόνο 4.050 €, ενώ πρώτα πλήρωνε 74.000 €! Από πού θα βρει ο κ. Αλογοσκούφης τα 70.000 € που θα του λείψουν από τον κρατικό κορβανά; Κι από πού θα εισπράξει τα 800 εκατ. € ετησίως που χαρίζει το κράτος στην Εκκλησία μετά από την κατάργηση φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας που εισήγαγε η ΝΔ το 2004;(…)
Και γι’ αυτή τη μεταρρύθμιση-απορύθμιση κομπάζουν οι ανεγκέφαλοι του Υπουργείου Οικονομικών και την εκθέτουν ως παράδειγμα γενναιοδωρίας στην κατάπτυστη φυλλάδα τους.(…)
Αχ, κατακαημένη Ελλάδα πού κατρακυλάς δημοκρατικά… (…) Προφανώς οι κυβερνώντες νομοθετούν εκ του προχείρου, ή δεν τους κόβει ο νους περισσότερο, και πάντως με γνώμονα την ψηφοθηρία, το δικό τους συμφέρον και το συμφέρον εκείνων που τους ανεβάζουν και τους συντηρούν στην εξουσία.»
Όλα αυτά βέβαια, όπως και τούτα που γράφω τώρα, απευθύνονται στου κουφού την πόρτα. Τα πράγματα, άλλωστε, για την Ελλάδα, όπως και για τα υπόλοιπα καταχρεωμένα κράτη, έχουν δρομολογηθεί προ μακρού και η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Πρόσφατα διάβασα έναν πίνακα με το εξωτερικό χρέος διαφόρων χωρών το 2006 και δεν πίστευα στα μάτια μου. Ακούστε, παρακαλώ, και φρίξτε: USA, $10,040 τρις, Ελβετία $1,077 τρις, Γαλλία $3,461 τρις, Γερμανία $3,904 τρις, Βρετανία $8,280 τρις, Αυστρία $594,3 δις, Δανία $405 δις, Σουηδία $598,2 δις, Νορβηγία $350,3 δις, Ελλάδα $301,9 δις.
Σήμερα, βέβαια, με τέτοια παγκόσμια οικονομική κρίση, τα χρέη είναι πολύ μεγαλύτερα, αλλά δεν βρήκα πιο πρόσφατο πίνακα στο Διαδίκτυο. Όλες οι χώρες λοιπόν είναι χρεωμένες μέχρι το λαιμό, και η Ελλάδα, μια χώρα χωρίς βαριά βιομηχανία, χώρα με μεγάλο μέρος του πληθυσμού της ν’ απασχολούνται ή υποαπασχολούνται στο Δημόσιο μπάχαλο, χώρα με μακροχρόνια παράδοση στη φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, δε θα μπορούσε να είναι η εξαίρεση. Η δικιά μου απορία δεν είναι γιατί είμαστε χρεωμένοι αλλά πώς δεν είμαστε χρεωμένοι ακόμη περισσότερο. Βλέπετε πάλι το Ελληνικό δαιμόνιο της αλχημείας τα έχει καταφέρει!
Το βασανιστικό ερώτημα, όμως, στο οποίο καλούμαστε όλοι ν’ απαντήσουμε είναι: Σε ποιον χρωστάνε όλα τα κράτη; Στους εξωγήινους; Κατ’ αρχήν πρέπει να ομολογήσουμε ότι όλα τα κράτη που δανείζονται χρωστάνε της Μιχαλούς, που λέει η σοφή παροιμία. Ας αφήσουμε όμως τ’ αστεία. Είναι, λοιπόν, γεγονός ότι όλα τα κράτη είναι καταχρεωμένα, ακόμη και η Ελβετία! Σε ποιον όμως; Ποιος έχει ένα τόσο μεγάλο κορβανά ώστε να μπορεί να δανείζει σε όοολα τα κράτη όσα τους λείπουν; Είναι, λέει, κάποιοι διεθνείς οργανισμοί, οι σπουδαιότεροι των οποίων είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF) και η Παγκόσμια Τράπεζα ( World Bank). Και σε ποιον ανήκουν αυτοί οι παγκόσμιοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, αφού δεν ανήκουν σ’ ένα συγκεκριμένο κράτος ή κράτη; Προφανώς είναι κράτος εν κράτει, μα ποιοι το ελέγχουν;
Καθώς προσπαθούσα να λύσω την απορία μου, ο νους μου πήγε σε κάποιο παλιό κατασυκοφαντημένο βιβλιαράκι που είχα διαβάσει πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια, και το είχα τότε απορρίψει ως παραμύθια της Χαλιμάς, όπως άλλωστε το έχουν καταγγείλει και οι απόγονοι των φερόμενων ως συντακτών του βιβλίου αυτού. Ανέσυρα, λοιπόν, το κιτρινισμένο αυτό βιβλιαράκι από το χρονοντούλαπο και παραθέτω μια σχετική παράγραφο, που κατά την ταπεινή μου άποψη εμπεριέχει πολλή σοφία. Δηλαδή τι σοφία; Απλά κοινή λογική:
«Παν δάνειον αποδεικνύει την αδυναμίαν του Κράτους και την μη κατανόησιν των δικαιωμάτων αυτού. Τα δάνεια επικρέμανται ως η σπάθη του Δαμοκλέους επί της κεφαλής των κυβερνώντων, οίτινες αντί να λαμβάνωσιν ό,τι αναγκαιοί αυτοίς δια προσκαίρου φορολογίας παρά των υπηκόων των, έρχονται με τεταμένας τας χείρας να ζητώσιν ελεημοσύνην παρά των τραπεζιτών μας.
Τα εξωτερικά δάνεια είναι βδέλλαι τας οποίας εις ουδεμίαν περίπτωσιν είναι δυνατόν ν’ αποσπάσει τις από του σώματος του Κράτους, εάν δεν αποσπασθώσι μόναι των, ή δεν τας απορρίψει αυτό τούτο το Κράτος ριζικώς. Τα χριστιανικά όμως Κράτη δεν τας αποσπώσιν, αλλ’ εξακολουθούσι να επιθέτωσι νέας τοιαύτας εις το σώμα των, ούτως ώστε αμετακλήτως να καταστραφώσιν εξ αιτίας της εκουσίας ταύτης αφαιμάξεως.
(…) Εάν το δάνειον έχει τόκον 5%, εντός 20 ετών το Κράτος έχει πληρώσει άνευ ουδεμιάς ωφελείας τόκον ίσον προς το δάνειον, εντός 40 ετών διπλάσιον, εντός 60 ετών τριπλάσιον ποσόν, και το χρέος παραμένει πάντοτε χρέος ανεξόφλητον!»
Καταλάβατε φίλτατοι και συμπάσχοντες Συνέλληνες-μισέλληνες, τζάμπα μάγκες, πώς όλα τα Κράτη έχουν πιαστεί σαν το ποντίκι στη φάκα των εκλεκτών του Μαμμωνά; Θα μου πείτε, οι απόγονοι του Περικλή και του Μεγάλου Αλεξάνδρου θα έπρεπε να τα έχουν καταφέρει καλύτερα. Ελάτε, τώρα, μη με κάνετε και κλαίω! Το κύτταρο των απογόνων των Μεγάλων Ελλήνων έχει προ πολλού εκφυλιστεί, και μας φαίνεται άλλωστε. Σήμερα έχουμε άαλλα πρότυπα και ήρωες, όπως το Μάκη, το Λάκη, τον Παλαιοκώστα, και άλλους… Σήμερα έχουμε άαλλες προτεραιότητες όπως την αυτοϊκανοποίηση. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι νέοι μας αποκαλούν εαυτούς και αλλήλους με το υποκοριστικό τους όνομα μ@@@. (Μωρέ πότε πέφτει του Αγίου Μ@@@ να το καθιερώσουμε σα μια ακόμη εθνικοθρησκευτική γιορτή;)
Και μη μου πείτε πως μας φταίνε μόνο οι διεφθαρμένες και άχρηστες ηγεσίες, που άλλωστε εμείς τις εκλέγουμε “Δημοκρατικά”. Στη φοροκλοπή όλοι έχουμε λάβει μέρος, είτε με πράξεις είτε παραλείποντας να ζητήσουμε νόμιμες αποδείξεις από συμπατριώτες μας και αλλοδαπούς φοροκλέπτες – τεχνίτες, εστιάτορες, ξενοδόχους, και άλλες ειδικότητες. Κατά τ’ άλλα, όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε, φίλτατοι Συνέλληνες… Δε γίνεται να έχουμε και το σκύλο χορτάτο και την πίττα γερή! Και, πού είστε; Ψυχραιμία! Τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμη… Αλλά δεν μας φοβάμαι! Λαός που έχει εθιστεί στο χαβαλέ, θα το διασκεδάσει με όποια ντόπια ή Παγκόσμια Κυβέρνηση. Είδατε να ιδρώσει κανενός το αυτί όταν η πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Ψαρούδα προανήγγειλε τις επερχόμενες εθνικές συμφορές στον κ. Παπούλια, ο οποίος τάχα δεν το ήξερε; Άσε, μην τα θυμάμαι γιατί συγχύζομαι… Άλλωστε, όπου να ’ναι θα παρελάσει ο Βασιλιάς Καρνάβαλος Εφραίμ και πρέπει να ευθυμήσουμε λιγάκι!