Ώρες ώρες αναρωτιέμαι μήπως τελικά είμαστε ένας αχάριστος λαός 9.999.700 ανθρώπων που κατηγορεί τους πολιτικούς οι οποίοι προσπαθούν να μας σώσουν!
Αφορμή; Η συζήτησή μου με κάποιον ευρωπαϊστή φιλο-μνημονιακό.
Βρε μην είσαι βλάκας μου είπε, έχεις ακόμη το ευρώ. Ξέρεις τι θα συμβεί άμα πτωχεύσουμε;
Τι θα συμβεί; Τον ρώτησα.
– Η ανεργία θα εκτιναχθεί στα ύψη (ενώ σήμερα…).
– Η αγορά θα μείνει χωρίς καύσιμα (…και ποιος αγοράζει σκέφτηκα από μέσα μου).
– Θα μπουν λουκέτα σε πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά της οικονομίας (αν βρουν κάποια επιχείρηση ανοιχτή)
– Η εγκληματικότητα θα χτυπήσει κόκκινο. (αδύνατον…το κόκκινο το έχουμε ήδη)
– Δε θα μας δίνει κανείς τίποτε (είδαμε και που μας δίνουνε)
– Θα πέσει μεγάλη πείνα (έλα ρε συ…)
– Ο κόσμος θα αυτοκτονεί στις πλατείες (τώρα αυτοκτονεί στους δρόμους)
– Τα νοσοκομεία θα υπολειτουργούν (ενώ τώρα λειτουργούν θές να μας πεις)
– Πολλοί θα μείνουν άστεγοι (πιο πολλοί;)
– Δε θα μας εμπιστεύονται ως κράτος (σωστό, αφού δεν είμαστε κράτος, αλλά κρατίδιο άλλων)
– Δε θα έρθουν ξένες επενδύσεις αφού θα είμαστε αναξιόπιστοι (…ενώ τώρα έρχονται)
– Θα ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία και θα την πάρουν για ένα κομμάτι ψωμί
– Θα υπάρξουν ελλείψεις στα σούπερ μάρκετ (…λες και τώρα ψωνίζουμε, ξανασκέφτηκα)
– Δε θα υπάρχει κράτος (χαχαχα)
– Η πολιτεία δε θα ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της (κλαίω από τα γέλια)
Οπότε τον διέκοψα για να τον ρωτήσω κάτι.
– Αυτά στοιχειοθετούν καθεστώς χρεοκοπίας;
– Μα φυσικά!
– Αλλά εμείς ακόμη δεν έχουμε χρεοκοπήσει, έτσι;
– Όχι βέβαια!
– Ναι αλλά όλα όσα περιγράφεις συμβαίνουν αυτή τη στιγμή.
– Εμμμ, ναι ξέρεις, εμμμ. Είμαστε όμως στο ευρώ!
– Και τι μ’αυτό;
– ………..
– Η ανεργία θα εκτιναχθεί στα ύψη (ενώ σήμερα…).
– Η αγορά θα μείνει χωρίς καύσιμα (…και ποιος αγοράζει σκέφτηκα από μέσα μου).
– Θα μπουν λουκέτα σε πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά της οικονομίας (αν βρουν κάποια επιχείρηση ανοιχτή)
– Η εγκληματικότητα θα χτυπήσει κόκκινο. (αδύνατον…το κόκκινο το έχουμε ήδη)
– Δε θα μας δίνει κανείς τίποτε (είδαμε και που μας δίνουνε)
– Θα πέσει μεγάλη πείνα (έλα ρε συ…)
– Ο κόσμος θα αυτοκτονεί στις πλατείες (τώρα αυτοκτονεί στους δρόμους)
– Τα νοσοκομεία θα υπολειτουργούν (ενώ τώρα λειτουργούν θές να μας πεις)
– Πολλοί θα μείνουν άστεγοι (πιο πολλοί;)
– Δε θα μας εμπιστεύονται ως κράτος (σωστό, αφού δεν είμαστε κράτος, αλλά κρατίδιο άλλων)
– Δε θα έρθουν ξένες επενδύσεις αφού θα είμαστε αναξιόπιστοι (…ενώ τώρα έρχονται)
– Θα ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία και θα την πάρουν για ένα κομμάτι ψωμί
– Θα υπάρξουν ελλείψεις στα σούπερ μάρκετ (…λες και τώρα ψωνίζουμε, ξανασκέφτηκα)
– Δε θα υπάρχει κράτος (χαχαχα)
– Η πολιτεία δε θα ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της (κλαίω από τα γέλια)
Οπότε τον διέκοψα για να τον ρωτήσω κάτι.
– Αυτά στοιχειοθετούν καθεστώς χρεοκοπίας;
– Μα φυσικά!
– Αλλά εμείς ακόμη δεν έχουμε χρεοκοπήσει, έτσι;
– Όχι βέβαια!
– Ναι αλλά όλα όσα περιγράφεις συμβαίνουν αυτή τη στιγμή.
– Εμμμ, ναι ξέρεις, εμμμ. Είμαστε όμως στο ευρώ!
– Και τι μ’αυτό;
– ………..
RAMNOUSIA και L1 για το σχολιασμό