Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΣΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΡΙΣΗΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας
Ελπίζω παρά τις επί μέρους διαφωνίες των κομμάτων για τον Προϋπολογισμό να μην υπάρξουν εκπτώσεις στο θέμα της Εθνικής Άμυνας. Η Τουρκία έχει μεν τα εσωτερικά της προβλήματα, αλλά δεν παύει να απειλεί την Ελλάδα, την Κύπρο και την ισορροπία της περιοχής. Η αμφισβήτηση του Καστελλορίζου ως κομβικού σημείου για τη χάραξη της ελληνικής ΑΟΖ και η αποθράσυνση του Τουρκικού Προξενείου και των οργάνων του στη Θράκη έρχονται να
προστεθούν στα ήδη γνωστά προβλήματα με τις γκρίζες ζώνες, το casus belli και τον Αττίλα. Φαίνεται μάλιστα ότι η Άγκυρα εκμεταλλεύεται όσο μπορεί τις αλλαγές που έφερε η «Αραβική Άνοιξη»» και έτσι βλέπουμε το νέο φιλοτουρκικό καθεστώς της Λιβύης να αμφισβητεί τη Γαύδο ως σημείο χάραξης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μας. Για να μην ξεχνούμε και την παρουσία τουρκικών πολεμικών πλοίων στον Αυλώνα της Αλβανίας καθώς και τις στενές σχέσεις της γείτονος με τη Βοσνία και τα Σκόπια.
Αξίζει, λοιπόν, να επισημανθούν ορισμένες επιτυχείς κινήσεις και προσπάθειες της ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης όπως η προσέγγιση με τη νέα κυβέρνηση και με τον Υπουργό Αμύνης της Αιγύπτου. Η χώρα αυτή πρέπει πάντα να είναι φιλική προς τα ελληνικά συμφέροντα και λόγω ΑΟΖ και λόγω της παρουσίας ελληνικής ομογένειας και του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Θετικές θεωρώ και τις διεργασίες για την εξυγίανση του Μετοχικού Ταμείου Στρατού και για την ενοποίηση των προμηθειών των νοσοκομείων των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων (Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας). Το σημαντικότερο, όμως, νέο έρχεται από τα ίδια τα μόνιμα στελέχη όλων των βαθμίδων. Παρά τις μειώσεις στις αμοιβές τους -που είναι όντως οδυνηρές- δεν έχουν χάσει το ηθικό τους και την αίσθηση καθήκοντος. Σε περιβάλλον κρίσης η Εθνική μας Άμυνα είναι σε καλά χέρια, αξιωματικών, υπαξιωματικών και στρατευσίμων.
Υπάρχουν, όμως, παράμετροι που πρέπει να προσεχθούν για να βοηθηθεί το έργο των ανθρώπων που μοχθούν νυχθημερόν. Είναι η διάρκεια της θητείας και το ιδεολογικό περιβάλλον ως προς τις έννοιες του έθνους και του καθήκοντος. Η θητεία των εννέα μηνών στον Στρατό Ξηράς καθιερώθηκε με προοπτική να προσληφθούν 15.000 Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠΟΠ). Όμως λόγω της οικονομικής κρίσης οι ΕΠΟΠ δεν προσελήφθησαν και η αριθμητική σύνθεση των μονάδων υπολείπεται σήμερα του προσδοκωμένου. Ο Ακαδημαϊκός και Απόστρατος Στρατηγός Δημήτριος Σκαρβέλης με δημόσια παρέμβασή του προτείνει 16 μηνη θητεία και στράτευση των γυναικών. Προφανώς γνωρίζει καλύτερα από όλους μας ότι η εκπαίδευση ενός στρατιώτη Πεζικού, Πυροβολικού και Τεθωρακισμένων απαιτεί 14 μήνες και ενός καταδρομέως 18 μήνες. Δεν γνωρίζω αν είναι εφικτή υπό τις παρούσες κοινωνικές συνθήκες η υλοποίηση των προτάσεων του σεβαστού μου κ. Σκαρβέλη. Προτείνω την αύξηση της θητείας από 9 σε 12 μήνες ως το ελάχιστο που μπορεί να γίνει από πλευράς νομοθετικής. Ας τολμήσουν οι νομοθετούντες να δουν το θέμα με ρεαλισμό. Ο σκοπός είναι να βελτιώσουμε την Εθνική μας Άμυνα και όχι να κολακεύουμε τις κομματικές νεολαίες.
Η καλλιέργεια εθνικού φρονήματος και υγιούς πατριωτισμού σε μία δημοκρατική πολιτεία πρέπει να γίνεται κυρίως μέσω της παιδείας. Σε αντίθετη περίπτωση βρίσκουν έδαφος τα δύο άκρα: Ο παράλογη εθνική αλαζονεία αφ’ ενός και ο εθνομηδενισμός αφ’ ετέρου. Ορισμένα από τα σχολικά βιβλία συνεχίζουν να προπαγανδίζουν έναν ξεπερασμένο πολυπολιτισμικό διεθνισμό και να μεταδίδουν ηττοπάθεια και εθνική μειονεξία. Το κλίμα επιβαρύνεται από δηλώσεις δήθεν προοδευτικών πολιτικών που προσβάλλουν την ιστορία μας και τους ήρωές μας για να αποκομίσουν ψήφους ή χειροκροτήματα από συγκεκριμένους χώρους. Με τέτοια πρότυπα είναι αναμενόμενο ορισμένοι νέοι να αγνοούν τί σημαίνει καθήκον προς την πατρίδα.
Η Εθνική Άμυνα είναι ευθύνη όλων!
Κ.Χ. 2-11.2012