ΔΟΞΑ 38 ΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Γράφει η Θάλεια Χούντα
Κοινωνιολόγος – Δημοσιογράφος.
Τις ημέρες αυτές ο λογισμός μας είναι πάντα στην μαρτυρική Μεγαλόνησο και στο χώμα της που είναι ποτισμένο με το άγιο αίμα Ελλήνων. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να ξεχάσει ό,τι έγινε και κανένας δεν πρέπει να ξεχάσει τα παλικάρια που πολέμησαν και έπεσαν για την ιδέα της Πατρίδας και κράτησαν ψηλά την Σημαία και τα ιδανικά μας.
Ο Έλληνας στρατιώτης, υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες, δεν δίστασε να αγωνιστεί, να δώσει τον υπέρ πάντων Αγώνα και να γράψει άλλη μία λαμπρή σελίδα δόξας, τοποθετώντας τον εαυτό του στο πλούσιο Πάνθεον των Ηρώων.
Το παράδοξο όμως είναι, ότι ενώ όλοι μας αναγνωρίζουμε και τιμούμε τα παιδιά μας αυτά, επισήμως οι μαχητές «δεν υπάρχουν», οι αγνοούμενοι «δεν υπάρχουν» και μαζί με αυτούς «δεν υπάρχει» και το μεγαλείο των πράξεών τους. Πρέπει κάποτε να καταλάβουν, όσοι δεν το επιθυμούν, ότι η Ελλάδα είναι συνέχεια στην καρδιά μας και ο αγώνας αυτός είναι κομμάτι της και τον έχουμε κάνει δικό μας βίωμα και το να μην μιλάνε γι’ αυτόν, δεν μας αλλάζει κάτι.
Είναι 38 έτη τώρα, που η Πατρίδα δοξάστηκε και πάλι από τον Έλληνα για τον Έλληνα και σαν παράδειγμα στον υπόλοιπο κόσμο. Η μάχη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ έχει μείνει ανεξίτηλα γραμμένη στην ιστορία τόσο για την σφοδρότητά της όσο για το πόσο λίγα λιοντάρια αντιμετώπισαν τόσο πολλούς λύκους.
Ελλάδα, γη ηρώων, κάθε θάμνος και μία θυσία, κάθε βράχος και μία δόξα.
