Λίμνη Λάδωνα.
Είναι αδιανόητο, δεν χωρά στο μυαλό, ότι η ορεινή Αρκαδία διαθέτει αυτόν το «θησαυρό» και τον έχει παρατημένο.
Ένα μέρος που θα μπορούσε να προσελκύσει χιλιάδες νέους επισκέπτες, σε ετήσια βάση.
Οι επισκέπτες θα «γεννήσουν» την ανάγκη να δημιουργηθούν νέες επιχειρήσεις εστίασης, καταλύματα, διάφορα καταστήματα.
Αυτό σημαίνει νέες θέσεις εργασίας.
Ναι, ο τουρισμός δεν δίνει λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Αλλά, είναι ένας βασικός πυλώνας.
Σε ένα κομμάτι της Αρκαδίας που είναι αναξιοποίητο, ξεχασμένο και έρημο, η ανάδειξη της Λίμνης Λάδωνα, θα ήταν η ιδανική εξέλιξη.
Ο τουρισμός δίνει «ζωή» και η Αρκαδία το έχει ανάγκη. Ειδικά, η παραλαδώνια ζώνη.
Αλλά, πως θα προσελκύσεις επισκέπτες με ένα τραγικό οδικό δίκτυο;
Με δρόμους που είναι σαν να «φωνάζουν» στον επισκέπτη να μην πάει εκεί.
Πως θα προσελκύσεις μαζικό τουρισμό, όταν τα τουριστικά λεωφορεία δεν μπορούν να προσεγγίσουν τη λίμνη Λάδωνα;
Αδιανόητα πράγματα. Να έχεις στα χέρια σου αυτό το στολίδι και να μην έχεις φτιάξεις δρόμους για να περνούν τα τουριστικά λεωφορεία.
Πυροβολείς τα πόδια σου και μετά αναρωτιέσαι τι δεν πάει καλά.
Το ζήτημα είναι απλό. Θέλουν να αναδείξουν τη Λίμνη Λάδωνα, ναι ή όχι;
Εδώ, δεν χωρούν μεσοβέζικες απαντήσεις.
Κυβέρνηση και Περιφέρεια Πελοποννήσου, αν το θέλουν, τότε πρέπει να προχωρήσουν πολύ συγκεκριμένα έργα.
Η πρόσβαση λίμνη γίνεται από δύο πλευρές. Η μία είναι από την πλευρά της Αρκαδίας και η άλλη από την πλευρά της Αχαΐας.
Τι πρέπει να γίνει;
Για την πρόσβαση από την Αρκαδία, χρειάζονται βελτιώσεις σε τρία σημεία.
1. Στο δρόμο από Αγία Παρασκευή Λαγκαδίων προς Μυγδαλιά (ένα οδικό κομμάτι περίπου έξι χιλιομέτρων)
2. Στον «111», από τη γέφυρα Θεοκτίστου προς της Κυράς το Γεφύρι (πρόκειται για δρόμο περίπου 12 χιλιομέτρων, που έχει ήδη διανοιγεί και χρειάζεται κάποιες βελτιωτικές εργασίες για να περνούν λεωφορεία) και
3. Στον «111», βελτίωση στον παραποτάμιο δρόμο προς την Πουρναριά (περνά από το σημείο για Καγιάκ).
Αυτά τα τρία οδικά έργα, κάλλιστα θα βελτιώσουν ουσιαστικά την πρόσβαση στη Λίμνη Λάδωνα, από Αθήνα – Τρίπολη, ενώ θα εξυπηρετούσαν και τους επισκέπτες των τουριστικών χωριών της Αρκαδίας (Βυτίνα και άλλα).
Όσο για την πρόσβαση από την Αχαΐα, απαιτείται παράκαμψη της Πουρναριάς και της Μουριάς, εκεί που «κολλούν» τα λεωφορεία.
Τα πράγματα είναι απλά. Η Λίμνη χρειάζεται ασφαλείς και σύγχρονους δρόμους πρόσβασης.
Θες να «ξεκλειδώσεις» την επισκεψιμότητα στη λίμνη; Προχωράς τα έργα.
Δεν θες; Ψάχνεις για δικαιολογίες.
Μηνάς Αρτόπουλος
Δημοσιογράφος
Μέλος ΕΣΠΗΤ
https://www.facebook.com/