Της Ζεζας Ζήκου
«Περιγράφοντας τις συνιστώσες του κρίσιμου διλήμματος»! Αυτός είναι ο «επιτυχής» τίτλος της ειδικής έκδοσης για την ελληνική οικονομία της Εθνικής Τράπεζας. Αναγνωρίζεται, λοιπόν, ότι οι (γενικώς) συνιστώσες έχουν μπει στη ζωή μας. Κατά τα λοιπά… ο ελληνικός λαός να αναζητεί βοήθεια για να διασωθεί… Από ποιους όμως; Τι (ς) πταίει, άραγε, που με το Μνημόνιο αντιμετωπίζουμε αυτό το κρίσιμο δίλημμα που δείχνει «εφιαλτικό» το μέλλον της Ελλάδας της δραχμής;
Η έκθεση περιγράφει με πολύ μαύρους τόνους την επόμενη ημέρα της χώρας σε περίπτωση που βγούμε από το ευρώ. Η χώρα στη δραχμή, σύμφωνα με την Εθνική, θα είναι τριτοκοσμική καθώς: μια έξοδος από το ευρώ θα οδηγούσε σε σημαντική πτώση του βιοτικού επιπέδου του Ελληνα πολίτη (μείωση του κατά κεφαλήν εισοδήματος τουλάχιστον κατά 55% σε ευρώ) -πλήττοντας περισσότερο τους οικονομικά ασθενέστερους- μέσω της σημαντικής υποτίμησης του νέου νομίσματος (65% σε ονομαστικούς όρους), της βαθύτερης ύφεσης (-22% σε σταθερές τιμές, επιπλέον της συρρίκνωσης κατά 14% την περίοδο 2009-2011) και της αύξησης της ανεργίας (στο 34%), ενώ το κράτος θα εξαναγκαζόταν σε νομισματική χρηματοδότηση των αναγκών του, δημιουργώντας έναν πληθωριστικό φαύλο κύκλο (πληθωρισμός άνω του 30% αρχικά, με ισχυρή ανοδική τάση στη συνέχεια, καθώς θα αυτοτροφοδοτείται από αυξήσεις τιμών εισαγόμενων αγαθών και ονομαστικών μισθών). «Ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ δεν αποτελεί πια μια θεωρητική υπόθεση εργασίας ή μία εξέλιξη με μηδενική πιθανότητα, αλλά αντικείμενο καθημερινής συζήτησης και ένα σενάριο που συζητείται πλέον έντονα, ειδικά στο εξωτερικό. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μια τέτοια απευκταία εξέλιξη μπορεί να προκληθεί, μέσα σε ένα τόσο εύφλεκτο περιβάλλον, και από ένα μεμονωμένο γεγονός ή άστοχο χειρισμό με αυτοεκπληρούμενη, οδυνηρή κατάληξη, ανεξαρτήτως της ισχυρής πολιτικής βούλησης περί του αντιθέτου», αναφέρεται στην ειδική έκδοση της Εθνικής Τράπεζας.
Επίσης, λόγω της δυσκολίας πρόσβασης σε συνάλλαγμα, η χώρα θα αθετούσε το μεγαλύτερο τμήμα των υποχρεώσεων προς τους δανειστές της από το εξωτερικό (325 δισ. ευρώ), με προφανείς δυσμενείς επιδράσεις σε διακρατικό επίπεδο και στις συναλλαγές των ελληνικών επιχειρήσεων με το εξωτερικό, με αποτέλεσμα τη σημαντική υποβάθμιση του βιοτικού επίπεδου και δυσκολία πρόσβασης σε βασικά αγαθά και ειδικά σε καύσιμα, φάρμακα και αναγκαίες πρώτες ύλες.
Η στρατηγική του οικονομικού Προγράμματος (δηλαδή του Μνημονίου) που συνοδεύει τη δανειακή σύμβαση είναι πολυδιάστατη και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μονοσήμαντα, με ένα υπέρ ή ένα κατά, αναφέρεται στην έκδοση της Εθνικής Τράπεζας. Συγκεκριμένα το Μνημόνιο εξασφαλίζει χρόνο για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, παρέχοντας ένα πρωτόγνωρο επίπεδο χρηματοδότησης (σχεδόν 150 δισ. ευρώ έως σήμερα και άλλα 90 δισ. ευρώ ώς το 2014), με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους, ενώ με την επιτυχή ολοκλήρωση του PSI, το δημόσιο χρέος μειώνεται κατά 50% του ΑΕΠ και εξασφαλίζεται σημαντική ελάφρυνση στις υποχρεώσεις πληρωμής τοκοχρεολυσίων για ολόκληρη τη δεκαετία (επιτόκιο 2% έως το 2014, μέση διάρκεια νέων ομολόγων 20 έτη). Παράλληλα, εξασφαλίζεται στήριξη ρευστότητας για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα άνω των 130 δισ. ευρώ, μέσω του Ευρωσυστήματος. Περιλαμβάνει τρεις άξονες μέτρων (διαρθρωτικές αλλαγές, χρηματοπιστωτικό σύστημα, δημοσιονομική εξυγίανση) που καλύπτουν από αυτονόητες μεταρρυθμίσεις έως και μεταβολές που προκαλούν έντονες αντιδράσεις».
Εμείς τώρα τι να πούμε… όταν οι πάντες αποδομούν το Μνημόνιο… και όταν γερμανική πρόταση για υποτιμημένο «ελληνικό» ευρώ για να αντικαταστήσει το κοινό νόμισμα σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, παίρνει διαστάσεις.
Τα ευρώ με σειριακό αριθμό που αρχίζει από Υ, έχουν δηλαδή τυπωθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος, να αντικαταστήσουν αυτομάτως, σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, τα ευρώ -με πολύ μικρότερη αξία- προτείνει ο Γερμανός καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Χούμπολτ και μέλος του οικονομικού συμβουλίου του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας, Τσαρλς Μπλανκάρτ.
Οπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας Bild, εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ, το νέο νόμισμα θα έπρεπε να δοθεί στους πολίτες εν μια νυκτί, ενώ το παλιό ευρώ θα διατηρούσε την αξία του. Κάτι τέτοιο, όμως, επισημαίνεται, θα αποτελούσε «δηλητήριο για την ελληνική οικονομία», καθώς «ήδη οι Ελληνες λεηλατούν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, ζητώντας ευρώ σε μετρητά». Η εφημερίδα τονίζει, πάντως, ότι το σχέδιο Μπλανκάρτ μπορεί να έλυνε κάποιο πρόβλημα, αλλά, «δυστυχώς, θα είχαμε ξαφνικά όλοι άχρηστα ευρω-χαρτονομίσματα στις τσέπες μας, τουλάχιστον όσα έχουν τον σειριακό αριθμό Υ».
kostasxan.blogspot.com