Δεν έχει βρεθεί ούτε ένας εκ των έγκυρων αναλυτών των Εθνικών μας προβλημάτων που να μήν διαπιστώνει π α ν ω λ ε θ ρ ί α επί των κυριαρχικών μας δικαίων, όχι πλέον δικαιωμάτων, στην εις Βίλνιους συνάντηση με τον Ερντογάν του πρωθυπουργού μας.
Όλοι βλέπαμε έναν Μητσοτάκη «σκασμένο» στα γέλια (γιατί άραγε;) και έναν Τούρκο με το χαμόγελο της χαράς και της επιτυχίας στο πρόσωπο, που παραπέμπει στο λαϊκό του «όποιος έχει μάτια βλέπει». Δεν χρειάζεται καμία αναφορά στα ειπωμένα του Μητσοτάκη.
Απλώς «μοιραίοι και άβουλοι» αναμένουμε τις ήδη αποφασισμένες «εκτελέσεις» αφού διαπραγματεύσεις δεν διαφαίνονται. Και την ώρα που ο Τούρκος οργώνει τον Περσικό για επενδύσεις, ο Μητσοτάκης επιστρέφει από σύνοδο στις Βρυξέλλες, που κανένας δεν γνωρίζει το γιατί πήγε εκεί, ενώ θάπρεπε να «οργώνει» στην Ουάσινγκτον σε αλεπάλληλες επαφές, με τους εκεί.
Πώς να πάει στις ΗΠΑ αφού με τα λεγόμενα του στο Βίλνιους, χωρίς αιδώ, αφόπλισε παντός επιχειρήματος τον γερουσιαστή Μενέντες που παρ ´όλα αυτά δηλώνει συνεχιστής μέχρι να ξεκαθαριστεί το τί μέλλει γενέσθαι. Και πάνω σε αυτό αποθέτουμε τις ελπίδες μας για να μην εξελιχθεί το Βίλνιους σε μιά νέα, και ανεπίστροφη, αυτή τη φορά, δεύτερη Κωνσταντινούπολη.