Και ενώ ψάχνουμε για κυβέρνηση και η χώρα βυθίζεται όλο και πιο πολύ στο χάος, έχουμε σχεδόν ξεχάσει ότι η παλαιά κυβέρνηση συνεχίζει υφιστάμενη – με τον γνωστό τρόπο της απόλυτης ακινησίας, όσον αφορά στην άσκηση της πραγματικής πολιτικής.
Κατά τα λοιπά, όμως, φαίνεται πως συνεχίζει να λειτουργεί κανονικότατα, μοιράζοντας κοινοτικά κονδύλια κατά το δοκούν.
Θα αναφερθώ σε ένα – από τα πολλά – χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Τον Δεκέμβριο του 2011, το Υπουργείο Πολιτισμού στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» προκήρυξε την πρόσκληση 31 με σκοπό την υποβολή προτάσεων από τις υπηρεσίες και τους εποπτευόμενους φορείς του Υπουργείου, αλλά και από φορείς που δραστηριοποιούνται στο χώρο του πολιτισμού.
Βρισκόμαστε ήδη στον πέμπτο μήνα αξιολόγησης των προτάσεων και οι ενδιαφερόμενοι απευθύνονται στο Υπουργείο Πολιτισμού για να πληροφορηθούν την τύχη των προτάσεών τους.
Το Υπουργείο Πολιτισμού – υπενθυμίζω ότι υπουργός παραμένει ο μη εκλεγείς κ. Γερουλάνος – δηλώνει αναρμόδιο σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση και τους παραπέμπει στην Ειδική Γραμματεία Ψηφιακού Σχεδιασμού που υπάγεται στο Υπουργείο Ανάπτυξης – όπου, υπενθυμίζω, υπουργός παραμένει η επίσης μη εκλεγείσα κ. Διαμαντοπούλου.
Οι πληροφορίες θέλουν την ειδική υπηρεσία διαχείρισης να αξιολογεί και να προτείνει τις προτάσεις που πρέπει να χρηματοδοτηθούν, ερήμην κατά πως φαίνεται του αρμόδιου (λέμε τώρα) υπουργείου Πολιτισμού αφού σε καμία διαδικασία αξιολόγησης δεν συμμετέχει στέλεχος του ΥΠΠΟΤ και, επομένως, σε καμιά περίπτωση δεν εκφράζεται η επίσημη πολιτική του κράτους σε θέματα πολιτισμού.
Φυσιολογικά, προκύπτουν μια σειρά ερωτήματα:
Ποιος αξιολογεί και με ποια κριτήρια ποσοτικά και κυρίως ποιοτικά, προτάσεις στον ευαίσθητο χώρο του πολιτισμού;
Ποιο γνωσιολογικό υπόβαθρο ή καλύτερα ποια πολιτιστική παιδεία, διαθέτει ο αξιολογητής και εισηγητής ώστε να κρίνει ποια πρόταση πρέπει ή επιβάλλεται να προχωρήσει και να συνεισφέρει στον Ελληνικό πολιτισμό;
Ποιος ορίζει το άξιο και σημαντικό του πολιτιστικού αποθέματος , προκειμένου κάποιος φορέας να χρηματοδοτηθεί;
Ποια η προστιθέμενη αξία κάθε πρότασης για την οικονομία, τον τουρισμό, την ανάπτυξη;
Με ποιο σύστημα διαφάνειας και αξιοπιστίας επιλέγονται οι προτάσεις που πρέπει να χρηματοδοτηθούν;
Ποιος ο ρόλος του αρμόδιου Υπουργείου Πολιτισμού στην χάραξη της εθνικής πολιτικής αφού έχει αφήσει την αξιολόγηση των δικών της προτάσεων να την φέρουν εις πέρας άσχετοι υπηρεσιακοί παράγοντες μιας άλλης διαχειριστικής αρχής;
Γνωρίζει η ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης και ο αρμόδιος ειδικός Γραμματέας ψηφιακού σχεδιασμού καθώς και η κ. Μενδώνη, Γενική Γραμματέας του ΥΠΠΟΤ τα τεκταινόμενα στην αρμόδια ειδική υπηρεσία διαχείρισης;
Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του προβλήματος και κυρίως της αδιαφάνειας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αντιμετώπιση της διαφθοράς στο δημόσιο, ας ρίξουμε μια ματιά σε αντίστοιχο πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας, την Δράση «Αριστεία».
Το εν λόγω πρόγραμμα ακολούθησε έστω και τυπικά όλες τις κοινοτικές οδηγίες περί αξιολόγησης και διαφάνειας, ενημερώνοντας τους φορείς που υπέβαλαν προτάσεις για όλα τα στάδια εξέλιξης και με αναλυτικό τρόπο.
Κάθε φορέας πρότασης έλαβε το φύλλο αξιολόγησης, ενώ δημοσιεύτηκαν και τα ονόματα των αξιολογητών ανά θεματική ενότητα ώστε η διασφάλιση της διαδικασίας να έχει ονοματεπώνυμο.
Επομένως, η αρμόδια Ειδική υπηρεσία διαχείρισης του Επιχειρησιακού προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα των αξιολογητών των προτάσεων της πρόσκλησης 31 (και των άλλων που ολοκληρώθηκαν).
Διαφορετικά, καλό θα ήταν να μην προχωρήσουν σε εκταμιεύσεις, πριν αποκτήσουμε κυβέρνηση με δημοκρατική νομιμοποίηση.
Αν δεν κάνουμε λάθος, το (κατάπτυστο) άρθρο 86 του Συντάγματος και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν ισχύει για την περίπτωσή τους…
Και αν επίσης δεν κάνουμε λάθος, ο Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης έχει στρατοπεδεύσει στην αρμόδια υπηρεσία…