Μέση Ανατολή

Του Τάκη Στάθη
Η χειρότερη βία που είδα ποτέ μου, ήταν 25 χρόνια πρίν, μεταξύ μελών της Φατάχ και του Λαϊκού μετώπου. Προσπαθώντας να την εξηγήσω, ήρθε στο μυαλό μου η φράση “η πολιτική δεν λύνει τα προβλήματα, βοηθά όμως στην ερμεινία τους”. Και η ιστορία επίσης.
Βλέποντας τα αίσχη της λωρίδας της Γάζας, θα προσπαθήσω – πολιτικό ών και εγώ – να τα εξηγήσω. Διευκρινίζω τα εξής: Δεν είμαι Σιωνιστής, δεν βγάζω μεροκάματο σαν αντισιωνιστής, είμαι απλά ο ανεξάρτητος και δημοκρατικός Στάθης.
Μία παραδοχή, ένα αξίωμα και λίγη ιστορία.
Η παραδοχή: Οι ανατολίτες ποτέ δεν είχαν δημοκρατική συνείδηση και δεν την αναζήτησαν κιόλας. Πάντα θέλαν μία ισχυρή προσωπικότητα να τους διοικεί.
Το αξίωμα: Δεν μπορείς να ζητήσεις από κάποιο, να ζεί όπως εσύ. Όταν στρέψεις το κεφάλι σου, πάλι θα ξύνει την μύτη του.
και η Ιστορία:
Οι εκτάσεις που σήμερα αντιπροσωπεύουν τον αραβικό κόσμο, προέκυψαν στην πλειονότητά τους με την πτώση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, έπειτα από τον Τουρκο-Αραβικό πόλεμο. Οι ισχυρές δυνάμεις της εποχής Αγγλία – Γαλλία – και η νεότερη ΗΠΑ, ουσιαστικά διαμέλησαν την Οθωμανική αυτοκρατορία, και χώρησαν σήνορα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις διόρισαν και βασιλείς.
Τα σύνορα που δημιουργήθηκαν στην περιοχή, μετά την Οθωμανική κτήση και την αποικιοκρατία, χαράχθηκαν με χάρακα και ως εκ τούτου δεν είναι βιώσιμα. Όπως και τα καθεστώτα που εγκαθιδρύθηκαν.
Δημιουργήθηκαν τεχνικά κράτη, που για να κυβερνηθούν απαιτούνταν τυραννικά καθεστώτα. Και όταν “εξέλειπαν αυτά”, κυριαρχούσε η βία. Το παράδειγμα του Ιράκ είναι το πλέον καθοριστικό.
Επιστρέφω στην ιστορία μας. Τα κράτη της περιοχής δημιουργήθηκαν από τους Βρετανούς αποικιοκράτες και την Επανάσταση των Αράβων κατά των Οθωμανών (1914-1916).
`Ηγέτης της Αραβικής Επανάστασης ήταν ο Χουσεϊν αλ Χασέμι (θυμηθείτε τον Λώρενς της Αραβίας)
Ο Χουσεϊν κατάφερε να ενώσει τους Άραβες, αλλά αφού έδιωξε τους Τούρκους αντιμετώπισε την ανταρσία μιας άλλης ισχυρής Αραβικής οικογένειας, των Σαούντ, η οποία ανήκε στο κίνημα των Ουαχαμπητών (φανατικοί μουσουλμάνοι, αντίθετοι με την “παράδοση της θρησκείας. Είναι και η οικογένεια του Μπίν Λάντεν, εξού και οι ομοιότητες με τους Ευαγγελικούς των ΗΠΑ, δείτε παλαιότερο άρθρο μου). Οι Σαούντ κατάφεραν να νικήσουν τον Χουσείν και να τον εκδιώξουν (1926), ιδρύοντας στα εδάφη που έλεγχαν την Σαουδική Αραβία, ως ένα θεοκρατικό βασίλειο (1932). (Εξού και το όνομα της χώρας)
Στη συνέχεια, οι Βρετανοί ίδρυσαν δύο βασίλεια, για να εξευμενήσουν τον Χουσείν, δίνοντάς τα στους γιούς του. Στον ένα έδωσαν το Ιράκ και στον άλλο την Ιορδανία. Για την ακρίβεια την Υπεριορδανία, αφού εκτείνονταν πέραν του Ιορδάνη ποταμού.
Δυτικά του Ιορδάνη ως τη θάλασσα βρίσκονταν η Παλαιστίνη, που έμεινε υπό βρετανική εντολή ως το 1947. Η δημιουργία των δύο βασιλείων αποτελούσε μια στρατηγική επιλογή των Βρετανών, που αποσκοπούσε αφενός να ενώσει κάποτε Ιράκ και Υπεριορδανία, αφετέρου να δημιουργήσει ένα Θεοκρατικό βασίλειο με την Αραβία, μια που η Χασεμιτική δυναστεία έχει κληρονομικά δικαιώματα πάνω στα ιερά εδάφη του Ισλάμ, με πολύ ισχυρή ιστορική και θρησκευτική θεμελίωση (για τους Άραβες και τους απανταχού Σουνίτες Μουσουλμάνους). Εκμεταλευόμενη η Βρετανία την πολυπολιτισμικότητα και τη θεοκρατία, πίστευε ότι θα έλεγχε όλη την περιοχή, όλο το πετρέλαιο, μιά και τότε γνωστά κοιτάσματα υπήρχαν εκεί και στο Τέξας. Έτσι έβγαζαν εκτός και τις ΗΠΑ.
Στα εδάφη της Παλαιστίνης δημιουργήθηκαν το 1947 δύο κράτη: το Ισραήλ και η Παλαιστίνη, κρατήδια μή βιώσιμα. Προέκυψε από ένα Σχέδιο τριχοτόμησης της Παλαιστίνης, που ψήφισε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1947 . Η Απόφαση 181 της Γενικής Συνέλευσης προέβλεπε τη δημιουργία δύο κρατών και ενός διεθνούς προτεκτοράτου. Οι Εβραίοι δέχθηκαν το Σχέδιο εκείνο. Οι Άραβες το απέρριψαν.
Οι Άραβες, ποτέ δεν δέχθηκαν το νέο στάτους κβο.
Ιστορία των αραβοισραηλινών πολέμων :
1ος: Το 1948 οι Άραβες επιτέθηκαν να διαλύσουν το κράτος του Ισραήλ. Το Ισραήλ νίκησε και επέκτεινε τα αρχικά του σύνορα. Τότε η Υπεριορδανία προσάρτησε τη δυτική όχθη (που αποτελούσε τμήμα του Παλαιστινιακού κράτους) και μετατράπηκε σε Ιορδανία. Το 1970 η PLO (Αραφάτ) προσπάθησε να αποσπάσει βίαια, με επανάσταση, το δυτικό τμήμα της Ιορδανίας. Η εξέγερση εκείνη πνίγηκε στο αίμα. Ήταν ο περιβόητος «Μαύρος Σεπτέμβρης», με θύματα από πλευράς Παλαιστηνίων πολλαπλάσια απ΄ότι τα τελευταία 50 χρόνια του αγώνα τους με το Ισραήλ.
2ος: Το 1967 οι Άραβες ξεκίνησαν το Πόλεμο με στόχο να διαλύσουν το κράτος του Ισραήλ (Πόλεμος των 6 ημερών). Έχασαν.
3ος: Το 1973 οι Άραβες επιτέθηκαν και πάλι (Πόλεμος του Γιόμ Κιπούρ) για να πάρουν πίσω όσα εδάφη έχασαν το 1967. Αυτή τη φορά, ακολούθησαν την στρατηγική του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο Γραννικό. Από σύμπτωση δεν νίκησαν, χάσαμε και εμείς την Κύπρο.
Ποιός θέλει τελικά την “ομαλοποίηση”; Παραδεχόμαστε, ότι ότι κερδίζεται σε πόλεμο, δύσκολα παραδίδεται σε ειρήνη.
Το 1978, με τη Συνθήκη του Κάμπ Ντέηβιντ, επέστρεψε ειρηνικά στην Αίγυπτο το σύνολο της Χερσονήσου του Σινά παίρνοντας, ως «αντάλλαγμα», την διπλωματική του αναγνώριση από την Αίγυπτο.
Το 1993-94, το Ισραήλ αναγνώρισε την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), με μόνο αντάλλαγμα να απαλείψει από το καταστατικό της τον διακηρυγμένο στόχο της να καταστρέψει το κράτος του Ισραήλ.
Το 2000, οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Εχούντ Μπάρακ και στον Παλαιστίνιο ηγέτη Γιασέρ Αραφάτ έφτασαν πολύ κοντά στην πλήρη λύση. Το Ισραήλ δέχθηκε, τότε, να επιστρέψει το σύνολο της Λωρίδας της Γάζας και το 93% της δυτικής όχθης, ενώ προσεγγίστηκε λύση αμοιβαία αποδεκτή και για το καθεστώς της Ιερουσαλήμ.
Γνωρίζετε γιατί ματαιώθηκε; Διότι το Ισραήλ ζήταγε ένα πράγμα: Εγγυήσεις ότι το νέο Παλαιστινιακό κράτος θα παραιτούνταν εξ αρχής από κάθε μελλοντική διεκδίκηση. Οι Παλαιστίνιοι αρνήθηκαν.
Ποιοί εμποδίζουν την Ειρήνη; αυτοί που δεν θέλουν αναδιάταξη του χάρτη.
Οι Σαουδάραβες, διότι βολεύονται με το υπάρχον καθεστός. Οι Ιρανοί επίσης δεν την θέλουν, διότι πλέον θα εξάγουν μόνο πετρέλαιο και όχι επανάσταση. Οι σκληροπυρηνικοί Παλαιστίνιοι δεν την θέλουν, διότι επιδιώκουν την καταστροφή του Ισραήλ, όχι τη δημιουργία βιώσιμου Παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ. Οι Ιορδανοί, γιατί θα πρέπει και αυτοί να δώσουν χώρο στους Παλαιστήνιους. Οι σκληροπυρηνικοί Ισραηλινοί. Η Συρία δεν την επιθυμεί, διότι φοβάται ότι θα περιορισθει ο ρόλος της, ώς Μπααθικού χωροφύλακα.
Δεδομένου ότι οι Παλαιστήνιοι και οι Λιβανέζοι αποτελούν την πλέον προοδευτική νομενκλατούρα εντός του Αραβικού κόσμου, όλοι φοβούνται, που μπορούν να φθάσουν, εάν λυθούν τα προβλήμα τά τους. Μην ξεχνάμε, ότι σε εποχές που οι Παλαιστίνιοι ήταν οι “αστοί” της περιοχής, οι σαουδάραβες ήταν νομάδες.
Προτάσεις για Αλληλεγγύη και δράση:
Όσο διαρκεί η αιματοχυσία στη Γάζα και οι αθώοι πληρώνουν με τις ζωές τους την επεκτατικότητα του σιωνισμού, της παγκοσμιοποίσης και της εγκαθίδρυσης της νεας τάξης, ΑΝ θέλετε να συμπαρασταθείτε και αισθάνεσθε τον αποτροπιασμό σας για όσα συμβαίνουν αυτήν την ώρα στην Παλαιστίνη, ΒΑΛΤΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ, ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ!! (βλ.συν.)
Αν γεμίσουν ΟΛΑ τα ιστολόγια με Παλαιστινιακές σημαίες, θα είναι το καλύτερο μήνυμα και η καλύτερη αντίδραση των Ελλήνων bloggers. Μπορούμε να “πολεμήσουμε¨κι εμείς στο πευρό των Παλαιστινίων, ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΡΟΠΟ.
ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ !!
Η Διαχειριση του…
http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/
 http://troktiko.blogspot.com/2009/01/blog-post_5497.html