Ο Τάσος Χαλκιάς (Αναστάσιος Χαλκιάς, 1914 – 12 Αυγούστου 1992) ήταν διάσημος Έλληνας μουσικός – κλαρινίστας, καταγόμενος από Ηπειρώτικη οικογένεια μουσικών της λαϊκής παράδοσης.
Γεννήθηκε στη Γρανιτσοπούλα Ιωαννίνων το 1914 και πέθανε στον Πειραιά το 1992.
Ο Τάσος Χαλκιάς είναι διαπρεπής λαϊκός εκτελεστής (κλαρινίστας) από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του μουσικού παραδοσιακού Χώρου όλων των εποχών.
Ο «Βενιαμίν» της μουσικής Κομπανίας των Χαλκιάδων (5ος γιος του Πολυχρόνη Χαλκιά) μπήκε από μικρός στα βάσανα, γιατί 4 ετών ορφάνεψε από πατέρα. Σε ηλικία 6 ετών ζήτησε από τη μητέρα του να του αγοράσει ένα κλαρίνο από περιπλανώμενο γύφτο και σχεδόν έμαθε μόνος του να παίζει χωρίς να γνωρίζει να διαβάζει παρτιτούρα.
Μετά από περιπέτειες και αποσπασματική μαθητεία στα αδέλφια του (όλοι μουσικοί) έγινε δεκτός στην περίφημη Κομπανία των «Χαλκιάδων», δίπλα στα 5 αδέλφια του· ήταν τότε 17 ετών. Η «Κομπανία», το μεν καλοκαίρι έπαιζε στα πανηγύρια της Ηπείρου· τον δε χειμώνα ήταν εγκατεστημένη στην Αθήνα (στον Βοτανικό).
Στο έπος του 1940 ο Αναστάσιος Χαλκιάς πολέμησε και τραυματίστηκε. Το 1941 σε γερμανικό βομβαρδισμό σκοτώθηκαν η γυναίκα και τα 2 του παιδιά. Τότε εκείνος εντάχτηκε στην Αντίσταση και πολέμησε τον Κατακτητή από τις γραμμές του ΕΛΑΣ. Μεταπολεμικά, η Κομπανία των Χαλκιάδων επανασυστάθηκε και περιόδευσε ανά τα πανηγύρια της χώρας, ενώ αρχισε και να δισκογραφεί στην «Κολούμπια».
Το 1950 ο Τάσος Χαλκιάς επισκέφτηκε το Κάιρο με μεγάλη επιτυχία. Κατόπιν, επισκέφτηκε την Αμερική (παρέμεινε εκεί στο διάστημα 1958-63 και κάθισε στο ίδιο «πάλκο» με τους: Γ. Παπαϊωάννου, Στ. Τζουανάκο, κ.ά.), όπου γνωρίσθηκε με τον διεθνούς φήμης κλαρινίστα Τζαζίστα Μπένι Γκούντμαν (Benny Goodman). Ο Γκούντμαν όταν άκουσε τον Χαλκιά έμεινε άναυδος και έσπευσε να τον συγχαρεί ως τον καλύτερο κλαρινίστα του πλανήτη.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, σχημάτισε το 1964 νέο «οικογενειακό» συγκρότημα και εμφανίστηκε σε γνωστά Κέντρα της Αθήνας («Μαυρομμάτη», «Ζούγκλα»,κ.λπ.). Όμως ξανάφυγε για την Αμερική, μένοντας εκεί άλλα 3 χρόνια και σ’ αυτό το διάστημα ηχογράφησε περί τα 180 τραγούδια («Βασιλικέ μου τρίκλωνε», «Έρωτα πανάθεμά σε», «Το παράπονο του τσοπάνου»,κ.λπ..). Επέστρεψε στην Αθήνα και το 1970 εμφανίστηκε με τους Δ.Σαββόπουλο.
Το 1972 ανέλαβε τη μουσική του «Αίαντα» που ανέβασε το ΚΘΒΕ. Δέκα χρόνια αργότερα, ήταν ο «κουμανταδόρος» στις 3 πανηγυρικές συναυλίες που διοργανώθηκαν στο Θέατρο Λυκαβηττού (για να τιμηθούν τα 125 χρόνια των «Χαλκιάδων») στις οποίες μετείχαν όλοι «οι δυνάμενοι φέρειν όπλα» συγγενείς του.
Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του έπαιξε σε δεκάδες δίσκους και ηχογράφησε εκατοντάδες μουσικούς σκοπούς (για την Ακαδημία Αθηνών, το Γ΄ Πρόγραμμα και τη δισκογραφία)
Ο θάνατός του
Όπως προαναφέρθηκε ο Τάσος Χαλκιάς απεβίωσε από παθολογικά προβλήματα στον Πειραιά το 1992. Σύμφωνα με τα ηπειρώτικα παλιά έθιμα και σύμφωνα με επιθυμία του, στην τελετή της ταφής του ομάδα από τριάντα κλαρινίστες συναδέλφους του έπαιξαν ένα Ηπειρώτικο μοιρολόι πάνω από τον τάφο του. Η σκηνή αυτή έχει φωτογραφηθεί και δημοσιευθεί στον τύπο.
Το πρώτο κλαρίνο ιδιοκτησίας Τάσου Χαλκιά, έτους 1906, του Γαλλικού οίκου Buffet από ξύλο εβένου και ασημένια πλήκτρα, το οποίο του αγόρασε η μητέρα του από «γύφτο» δίνοντας 4 κατσίκια.
Τάσος Χαλκιάς- Η πορεία του στη μουσική παράδοση
Ο Τάσος Χαλκιάς ήταν βιρτουόζος του κλαρίνου και μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του παραδοσιακού μουσικού χώρου.
ET-1, Μουσικό Παραμύθι, 4 Νοεμβρίου 2012
.
.
Βίντεο από: sxoliasmoi
Αφιέρωμα στον Τάσο Χαλκιά
Εξαιρετικό αφιέρωμα της εκπομπής «Σαν παραμύθι» του Νίκου Παπαθανασίου στο μεγάλο Ηπειρώτη κλαρινίστα Τάσο Χαλκιά και στη μεγάλη του προσφορά στην μουσική παράδοση, με τίτλο: «Τάσος Χαλκιάς – Χορεύοντας στη ζωή και στο μέτωπο».
Η εκπομπή εστιάζει κυρίως στα δύσκολα χρόνια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, που βρήκε όλη την κομπανία των Χαλκιάδων στην επιστράτευση και στην πρώτη γραμμή της μάχης, είτε να πολεμούν, είτε να εμψυχώνουν τους πολεμιστές με τις μουσικές που πήγαζαν από την ψυχή τους.
Έπειτα γίνεται αναφορά στην μετέπειτα ζωή και δράση του Τάσου, στην «ανακάλυψή» του από τον Διονύση Σαββόπουλο και αναζωογόνηση της Ηπειρώτικης δημοτικής μουσικής από την ίδια τη νεολαία, στα ταξίδια του στην Αμερική και στο τέλος…
.
.
.
.
.
.
.
Βίντεο από: Γρηγόριος Χατζηλυμπέρης