Είναι βέβαιο, και αυτό το έχει αποδείξει το παρελθόν, ότι η Ελλάδα θα πληρώσει βαρύτερο τίμημα από άλλες χώρες της ΕΕ για τις κυρώσεις που αυτή θα επιβάλει στη Ρωσία.
Αυτό αφορά όλη σχεδόν την Ελληνική Οικονομία, από το κόστος της ενέργειας που ήδη νοιώθουμε στο πετσί μας ως τον τουρισμό, τα γεωργικά προϊόντα και τις επενδύσεις γενικότερα. Ιδίως δε επενδύσεις σε ακίνητα όταν όλοι ξέρουμε την σημασία των ακινήτων για την Ελληνική Οικονομία.
Αντίθετα άλλες χώρες της ΕΕ -για μην πούμε όλες οι άλλες- θα έχουν πολύ μικρότερο κόστος, λόγω της δομής της οικονομίας τους και της μικρότερης εξάρτησής τους από την Ρωσία. Πρώτη και καλύτερη που θα πληρώσει μικρότερο τίμημα είναι η Γερμανία, η οποία είχε, έχει και πάντα θα έχει προνομιακές σχέσεις με την Ρωσία σε όλα τα επίπεδα και ιδίως σε ό,τι αφορά την ενέργεια με αιχμή του δόρατος το φυσικό αέριο.
Και ας έρθουμε στο προκείμενο: Θα τολμήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να απαιτήσει από την ΕΕ, κάνοντας χρήση της ρήτρας αλληλεγγύης που υπάρχει σε σωρεία διατάξεων του ευρωπαϊκού δικαίου, το «μοίρασμα» αυτού του τεράστιου κόστους για τον Ελληνικό Λαό; Δηλαδή θα πει ότι η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει την Ελλάδα, εν ονόματι της αλληλεγγύης και της ισότητας, ώστε να μην είναι εκείνη -άρα ο Ελληνικός Λαός- που θα υποστεί το τεράστιο κόστος των κυρώσεων κατά της Ρωσίας;
Το ερώτημα γνωρίζουμε καλά πως είναι ρητορικό. Που να τολμήσει ο Κυριάκος να σηκώσει κεφάλι υπέρ του Ελληνικού Λαού απέναντι στους ισχυρούς της ΕΕ! Και όλα αυτά για να μπορεί να τους εκλιπαρεί να τον στηρίξουν στην εξουσία.
Ας μην αυταπατάται όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τίποτα δεν τον σώζει από την οργή του Ελληνικού Λαού και την επερχόμενη συντριβή. Και τότε η σημερινοί σύμμαχοί του στην ΕΕ θα ψάχνουν για νέους συμμάχους στην Ελλάδα όπως άλλωστε είναι η πάγια συνήθειά τους. Απλώς τότε ο Κυριάκος θα διερωτάται πώς και γιατί τον «πούλησαν».