Αποκαλυπτική Συνέντευξη του Michael Waller στην Μαρία Πολυζωίδου
Πριν διαβάσετε την συνέντευξη που έδωσε αποκλειστικά στο The Flag Report και τη Μαρία Πολυζωίδου, ο Michael Waller, ρίξτε μια ματιά στο βιογραφικό του που ακολουθεί, για να έχετε σαφέστερη εικόνα για το κύρος, την κατάρτιση και την πολιτική επιρροή αυτού του σπουδαίου επιστήμονα, στα αμερικανικά και διεθνή δρώμενα.
Ο J. Michael Waller, ήταν καθηγητής Διεθνούς Επικοινωνίας στην έδρα Walter και Leonore Annenberg στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Πολιτικής στην Ουάσιγκτον, όπου διηύθυνε το μοναδικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα της χώρας στη δημόσια διπλωματία και τον πολιτικό πόλεμο. Είναι επίσης ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο για την Πολιτική Ασφάλειας.
Ο Δρ Waller υπήρξε δημοσιογράφος και ερευνητικός συγγραφέας σε θέματα εθνικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων της κατασκοπείας, της αντικατασκοπείας και των θεμάτων που σχετίζονται με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά περιοδικά, καθώς και στις εφημερίδες Reader’s Digest, USA Today, Los Angeles Times, Washington Times και Wall Street Journal. Είναι συχνός σχολιαστής στο BBC, το CNN, το Fox News, το MSNBC, το NPR, τη Φωνή της Αμερικής και ήταν συμπαρουσιαστής του Στηβ Μπάννον στο War Room.
Από το 1983 ερευνά και γράφει για τις πολιτικές και ψυχολογικές διαστάσεις της τρομοκρατίας, της εξέγερσης και της αντεπανάστασης. Η κάλυψη των στρατιωτικών θεμάτων που ασχολείται κυμαίνεται από τους ανταρτοπολέμους της Κεντρικής Αμερικής και της Κολομβίας, μέχρι τη Στρατηγική Διοίκηση Αεροπορίας. Βρέθηκε στο Κρεμλίνο τις ώρες πριν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και στο κτίριο του ρωσικού κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος του 1993.
Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων για την ασφάλεια, την τρομοκρατία και τον πολιτικό πόλεμο, μεταξύ των οποίων το Τρίτο ρεύμα της επανάστασης: Inside the North American Front of El Salvador’s Guerrilla War (University Press of America, 1991), Secret Empire: The KGB In Russia Today (Westview, 1994), και Fighting the War of Ideas like a Real War (Institute of World Politics Press, 2007)- συν-συγγραφέας του βιβλίου Dismantling Tyranny: Transitioning Beyond Totalitarian Regimes (Rowman & Littlefield, 2006), συντάκτης του Public Diplomacy Reader (IWP Press, 2007) και συντάκτης του επερχόμενου βιβλίου Strategic Influence: (IWP Press, 2008).
Στη δεκαετία του 1980 διείσδυσε και διέλυσε τις διεθνείς οργανώσεις του σοβιετικού μετώπου στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, έγραψε αυτό που θεωρείται το καθοριστικό έργο για τα πολιτικοψυχολογικά δίκτυα υποστήριξης της εξέγερσης του FMLN στο Ελ Σαλβαδόρ και συμβούλευσε τον στρατό του Σαλβαδόρ σχετικά με τη διεθνή στρατηγική πολιτικού πολέμου του FMLN και τον ρόλο του στις χερσαίες πολεμικές επιχειρήσεις. Με συμβάσεις με την κυβέρνηση των ΗΠΑ στην Ονδούρα, εκπαίδευσε 88 διοικητές και υποδιοικητές του Στρατού Αντίστασης της Νικαράγουας στον πολιτικό πόλεμο και την πολιτική επικοινωνία. Εργάστηκε επίσης για την υποστήριξη του Αφγανού ηγέτη της αντίστασης της Βόρειας Συμμαχίας Ahmad Shah Massoud στον πόλεμό του κατά των Σοβιετικών τη δεκαετία του 1980.
Τη δεκαετία του 1990 ο Waller εργάστηκε σε συμβάσεις των ΗΠΑ για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση επιθέσεων πολιτικού πολέμου κατά των σοβιετικών και ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Από το 2001 εργάστηκε πάνω στα πολιτικά, οικονομικά, ψυχολογικά και συναφή δίκτυα ισλαμιστών εξτρεμιστών στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό υπό ιδιωτική χορηγία και ανέπτυξε στρατηγικές και τακτικές για την καταπολέμησή τους προς υποστήριξη της επιχείρησης Enduring Freedom και της επιχείρησης Iraqi Freedom.
Το 2006 ο διευθυντής του FBI Ρόμπερτ Μιούλερ απένειμε στον Δρ Γουόλερ τιμητική διάκριση για “εξαιρετικές υπηρεσίες προς το δημόσιο συμφέρον”.
Ο Δρ Waller υπηρέτησε στο προσωπικό της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών και ως σύμβουλος στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, στο Υπουργείο Εξωτερικών, στην Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης, στο Εργαστήριο Πολεμικής Μάχης του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ, στον Στρατό των ΗΠΑ, στο Γραφείο του Υπουργού Άμυνας και σε άλλες υπηρεσίες.
Είναι τακτικός λέκτορας σε θέματα επιχειρήσεων πληροφόρησης, PSYOP, δημόσιας διπλωματίας, προπαγάνδας και πολιτικού πολέμου για το Εθνικό Πανεπιστήμιο Άμυνας και το Εθνικό Πανεπιστήμιο Πληροφοριών.
Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος σε θέματα διεθνούς ασφάλειας από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, όπου το 1993 κέρδισε το Βραβείο Καθηγητών του Πανεπιστημίου για την καλύτερη διατριβή. Ο Δρ Waller απέκτησε το Μ.Α. του στις Διεθνείς Σχέσεις και την Επικοινωνία το 1989, ως υπότροφος του John M. Olin στο Κέντρο Αμυντικής Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, αποφοιτώντας πρώτος στην τάξη του. Πήρε πτυχίο στις διεθνείς σχέσεις από το Πανεπιστήμιο George Washington το 1985, όπου αποφοίτησε πρώτος στην τάξη του ως μέλος του Phi Beta Kappa.
– Δρ Waller, σας ευχαριστούμε που είστε μαζί μας σήμερα. Είστε ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στον κόσμο σε θέματα πολιτικού πολέμου. Είστε ένας ζωντανός θρύλος στο ψυχολογικό πόλεμο και στις κινηματικές (επαναστατικές) και αντικινηματικές (αντιεπαναστατικές) επιχειρήσεις. Θα ήθελα να πείτε στους αναγνώστες μας, τι συνέβη κατά τη διάρκεια της προεκλογικής προεδρικής περιόδου του 2020. Υπήρξε μία επιχείρηση προπαγάνδας, στρατιωτικού τύπου, για την απομάκρυνση του Προέδρου Τραμπ;
– Λοιπόν, υπήρξε μία προσπάθεια από βετεράνους του στρατού, συμπεριλαμβανομένων δύο αντιστυνταγματαρχών που σχεδίασαν τη στρατηγική των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της εξέγερσης στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι οποίοι εμφανίστηκαν δημόσια, αφού εργάστηκαν υπόγεια για να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των εν ενεργεία στρατιωτικών για την απομάκρυνση του προέδρου Τραμπ από το αξίωμα, σε περίπτωση που υπήρχε αμφισβητούμενο αποτέλεσμα στις εκλογές του 2020.
– Πιστεύετε ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης συμμετείχαν σε αυτή την επιχείρηση;
– Σίγουρα. Μεγάλο μέρος της «δουλειάς» έγινε από την Washington Post, το MSNBC, κάποια συστημικά media της αριστεράς και πολυεθνικά ΜΜΕ, καθώς και από πολλά Μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
– Ο Ζάκερμπεργκ…
– Και οι φίλοι του…
– Έχουμε λοιπόν, εν αποστρατεία στρατιωτικούς, έχουμε τα ΜΜΕ, έχουμε την εμπλοκή της Κίνας και του Ιράν. Αναρωτιέμαι τελικά, ποιος δεν συμμετείχε σε αυτή την επιχείρηση…
– Λοιπόν, είναι δύσκολο να βρεθούν όλες οι συνδέσεις όσον αφορά στο ποιος ακριβώς έκανε τι. Έτσι, έχουμε ενδείξεις για το ποιος θα μπορούσε να έχει εμπλακεί. Αλλά κάποιες από τις σχέσεις μπορεί να ήταν απλώς υφιστάμενες εταιρικές ή προσωπικές σχέσεις, αλλά δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι ήταν επιχειρησιακές σχέσεις. Έτσι, για μένα θα ήταν παρατραβηγμένο να πω ότι ορισμένα… ας πούμε ξένα στοιχεία εμπλέκονταν, αν και εξυπηρετούνταν ορισμένα ξένα συμφέροντα. Είναι δύσκολο να πούμε, δεδομένης της περίπλοκης φύσης των πραγμάτων στις ΗΠΑ. Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι το αμερικανικό λογισμικό αντιεξεγερτικής δράσης που αναπτύχθηκε για χρήση εναντίον τρομοκρατών σε όλο τον κόσμο, υιοθετήθηκε, ως πολιτική έκδοση, από μία εταιρεία που συνδέεται με τον πρώην στρατηγό Stanley McChrystal που διοικούσε τις δυνάμεις μας στο Αφγανιστάν και που χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο πολιτικού πολέμου κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2020, αυτό το γνωρίζουμε.
Γνωρίζουμε ότι δύο εν αποστρατεία αντισυνταγματάρχες που είχαν συνεργαστεί με τον Stanley McChrystal και άλλους στο Αφγανιστάν και ανέπτυξαν το εγχειρίδιο των ΗΠΑ για την καταπολέμηση των εξεγέρσεων, βγήκαν δημόσια να προσπαθήσουν να πείσουν τον στρατηγό Milley που είναι ο πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Στρατού, είναι ο υψηλότερος στρατιωτικός αξιωματικός μας, να προσπαθήσουν να πείσουν τον στρατηγό Milley λοιπόν, να βγει και να πει ότι θα απομακρύνει φυσικά τον πρόεδρο Trump με τη βία, εάν υπήρχε διαφωνία σχετικά με τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας του εκλογικού σώματος του 2020 και ο Trump δεν έφευγε από τον Λευκό Οίκο, στην πραγματικότητα 12 ώρες πριν λήξει η θητεία του. Το γνωρίζουμε αυτό, όλα αυτά είναι στα δημόσια αρχεία. Υπάρχουν και άλλες ακόμα πιο πρόσφατες ενδείξεις, όπου 3 απόστρατοι στρατηγοί βγήκαν σε άρθρο της Washington Post, το οποίο συνυπογράφουν, να ζητήσουν από πολιτικούς κομισάριους στον αμερικανικό στρατό να διατηρήσουν μία πολιτικοποιημένη παρουσία και ουσιαστικά, να εκκαθαρίσουν τον στρατό από τους αξιωματικούς που δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις του κόμματός τους και να επέμβουν μετά τις εκλογές του 2024, στρατιωτικά, στις Ηνωμένες Πολιτείες για να αντιμετωπίσουν τον πληθυσμό ως εξεγερμένο λαό.
– Μήπως κάποιος ενορχηστρώνει ένα αφήγημα φόβου εναντίον ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού ή χρησιμοποιώντας την ορολογία του Star Wars «Η δύναμη αφυπνίζεται» και αυτό φοβίζει τις διεφθαρμένες Ελίτ της χώρας;
– Λοιπόν, και τα δύο. Πραγματικά, είχαμε για πολλά, πολλά χρόνια, μέσους πολίτες, που δεν είναι εξτρεμιστές, πολλοί από αυτούς δεν είναι καν συντηρητικοί ή ρεπουμπλικάνοι, σύμφωνα με τα αμερικανικά πολιτικά πρότυπα. Είναι απλά μέσοι άνθρωποι της εργατικής τάξης και είδαν ότι τα φορολογικά τους χρήματα σπαταλήθηκαν σε αυτή την αυξανόμενη συγκεντρωτική κυβέρνηση με τις ηθικά διεφθαρμένες, αν όχι νομικά διεφθαρμένες σχέσεις της με έναν τεράστιο εργολαβικό τομέα που υπάρχει, να έχει παρασιτική σχέση με την κυβέρνηση και με τα φορολογικά τους χρήματα, οπότε τελικά είπαν ότι φτάνει πια και αυτό, ήταν το φαινόμενο που οδήγησε τον Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία. Δεν το ξεκίνησε ο Ντόναλντ Τραμπ, ήταν η κατεστημένη πολιτική ηγεσία που το ξεκίνησε και τελικά, το κοινό αντέδρασε σε αυτό. Έτσι, τώρα, έχουμε την αίσθηση ότι το κατεστημένο μάχεται για να διατηρήσει τον εαυτό του. Ένα τεράστιο μέρος της οικονομίας μας λειτουργεί μόνο από τα χρήματα των φορολογουμένων και από δάνεια που οι φορολογούμενοι θα πρέπει να αποπληρώσουν, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουμε 9 από τους 20 πλουσιότερους δήμους στις Ηνωμένες Πολιτείες στην περιοχή της Ουάσινγκτον, παρόλο που δεν υπάρχει βιομηχανία στην περιοχή της Ουάσινγκτον που να μην συνδέεται με την κυβέρνηση. Έτσι, αυτή η τεράστια πλούσια Ελίτ είναι διακομματική, είναι Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι, Φιλελεύθεροι, Μετριοπαθείς και Συντηρητικοί, αλλά υπάρχουν σαν Κεντρική Κυβέρνηση και αυτή είναι η βιομηχανία τους και έχεις το κοινό να λέει «δεν πρόκειται να το υποστηρίξουμε αυτό πια». Οπότε, τους αντιμετωπίζουν ως εχθρούς του κράτους και αυτό είναι που εκνευρίζει τους πολίτες και είναι το πραγματικά ανησυχητικό. Επειδή πρόκειται για μέσους Αμερικανούς από την εργατική τάξη που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του στρατού μας.
– Αξιολογώντας τις πολιτικές και οικονομικές συνέπειες των στημένων εκλογών, των λουκέτων, των υποχρεωτικών εμβολιασμών, του περιορισμού της ελευθερίας των πολιτών και των προβλημάτων στην εφοδιαστική αλυσίδα, η επίθεση της Κίνας με τον Covid-19 αποδεικνύεται χειρότερη και αποτελεσματικότερη από την επίθεση της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ και τι πρέπει να κάνει το πολιτικό κατεστημένο στην Ουάσιγκτον γι’ αυτό;
– Λοιπόν, θίγετε πολλά σπουδαία σημεία με αυτό, αλλά επιτρέψτε μου να επικεντρωθώ στη σύγκρισή σας μεταξύ του κινεζικού ιού και του Περλ Χάρμπορ. Αυτό που έκανε η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, ως ανοιχτή στρατιωτική πράξη, ήταν ότι ένωσε το αμερικανικό κοινό πίσω από τον Πρόεδρό του και ένωσε ολόκληρη τη χώρα να πάει σε πόλεμο εναντίον της αυτοκρατορικής Ιαπωνίας. Αυτό που έκαναν οι Κινέζοι, είναι ότι ακόμα δε ξέρουμε αν εξαπέλυσαν τον ιό επίτηδες ή αν απλά οπλοποίησαν μία τυχαία απελευθέρωσή του. Ακόμα δε ξέρουμε. Είμαι επιρρεπής στο να πιστεύω ότι χρησιμοποίησαν ως όπλο μια τυχαία απελευθέρωση. Μόλις συνειδητοποίησαν ότι ο ιός είχε διαφύγει, εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία. Κατέληξαν να προκαλέσουν μία κατάσταση όπου διχάζει το αμερικανικό κοινό εναντίον του εαυτού του, διχάζει τις περιφέρειες μεταξύ τους, διχάζει την αγροτική Αμερική εναντίον της αστικής Αμερικής, διχάζει τη συντριπτική πλειοψηφία της χώρας εναντίον της ηγεσίας στην Ουάσιγκτον και διχάζει ακόμη και τα μέλη των οικογενειών μεταξύ τους, όπως θα γινόταν σε κάθε σοβαρή εμφύλια κρίση. Έτσι, η Κίνα, μπόρεσε να μας επιτεθεί, είτε ήταν μια σκόπιμη επίθεση είτε μια επίθεση που έγινε από πλεονέκτημα, μπόρεσε να μας παραλύσει, να χωρίσει τον έναν από τον άλλο, να μας χωρίσει από τους φίλους και τους συμμάχους μας, να αποδυναμώσει το διεθνές μας κύρος και βρίσκετε πολιτικούς που δεν κατηγορούν πλέον την κινεζική κυβέρνηση γι’ αυτό, αυτό συνέβαινε πριν από ενάμιση χρόνο και αντ’ αυτού, κατηγορούν τους Αμερικανούς πολίτες που αρνούνται να συμμορφωθούν με τη δικτατορική κεντρική κυβέρνηση. Έχουμε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση.
– Πιστεύετε ότι οι αμερικανικοί θεσμοί είναι ανεπανόρθωτα διαλυμένοι ή υπάρχει ακόμη χρόνος για την ελεύθερη ψυχή του έθνους να τους διορθώσει;
– Υπάρχει ακόμα χρόνος. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είπε κάτι για τους Αμερικανούς, ότι οι Αμερικανοί θα κάνουν το σωστό, αφού πρώτα έχουν κάνει όλα τα λάθος πράγματα. Ήταν πιο κομψός ο τρόπος που το είπε. Έτσι, είναι κάτι από το οποίο μπορούμε να ανακάμψουμε, απλά θα είναι άσχημο, θα είναι επώδυνο και θα είναι παρατεταμένο, αλλά μπορούμε. Το βλέπουμε αυτή τη στιγμή στην πραγματικότητα, βλέπουμε πώς ο διαχωρισμός των εξουσιών που εξακολουθούμε να έχουμε εδώ, ανάγκασε τον Πρόεδρο Μπάιντεν να υποχωρήσει από τις εντολές του για τον εθνικό εμβολιασμό και τον ένα περιορισμό μετά τον άλλο και τα δικαστήρια έκριναν ότι οι εντολές του Μπάιντεν δεν είναι νόμιμες και έτσι ο Μπάιντεν έπρεπε να υποχωρήσει από αυτό. Έχουμε κάποιες αντιδράσεις στο εσωτερικό του στρατού, έχουμε κάποιες αντιδράσεις από την κοινότητα των εργολάβων που εξυπηρετεί τον εαυτό της εξυπηρετώντας την κυβέρνηση και έχουμε πολλές αντιδράσεις από την ιδιωτική βιομηχανία, όπως με τις αεροπορικές εταιρείες, έτσι, έχουμε το δημόσιο και τους ιδιωτικούς θεσμούς και έχουμε το διαχωρισμό των εξουσιών μας που εξακολουθεί να λειτουργεί, απλά λειτουργεί πολύ αργά και είναι μία πολύ μπλεγμένη διαδικασία.
– Όλες οι δημοσκοπήσεις μέχρι σήμερα δείχνουν ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θα κερδίσει με μεγάλη διαφορά στις εκλογές του 2022. Τι πρέπει να περιμένουμε από ένα Ρεπουμπλικανικό Κογκρέσο και Γερουσία;
– Δεν είμαι πραγματικά σίγουρος για την ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων, επειδή είχαν την ευκαιρία να κάνουν πράγματα στο παρελθόν και τα πήγαν μέχρι τα μέσα του δρόμου ή δεν τα πήγαν ούτε στη μέση. Ενώ οι Δημοκρατικοί είναι απρόθυμοι να συμβιβαστούν, επειδή έχουν μια πολύ επιθετική ατζέντα και έχουν ένα τεράστιο ποσό χρημάτων πίσω τους, όπου δε χρειάζεται να συμβιβαστούν τόσο πολύ στα περισσότερα πράγματα. Οι Ρεπουμπλικανοί ανυπομονούν για συμβιβασμό, οπότε βλέπετε ότι, όταν είχαν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία την τελευταία φορά, δεν είχαν αυτές τις έρευνες, δεν μείωσαν τα έξοδα του προϋπολογισμού, δεν αποχρηματοδοτήθηκαν τα ριζοσπαστικά στοιχεία, ψήφισαν για να επιβεβαιώσουν τους διορισμούς γενικών αξιωματικών και στρατιωτικών και ανώτερων δημόσιων αξιωματούχων μέσω της διαδικασίας επιβεβαίωσης από τη Γερουσία, που επέτρεψε στα στοιχεία αυτά να επιδιώκουν μια ριζοσπαστική ατζέντα, όπως και έκαναν. Έτσι, οι Ρεπουμπλικάνοι, αποδείχθηκαν πολύ αδύναμοι στο να σταματήσουν αυτή την ανεξέλεγκτη τάση, η οποία έχει πάρει κεφάλι στη χώρα μας. Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν επικεφαλής, μίλησε πολύ για το σταμάτημά της, αλλά στην πραγματικότητα δεν έκανε και πολλά, ήταν κυρίως ρητορικού επιπέδου.
– Μετά την αναμενόμενη –εξαιτίας της υγείας του- αποχώρηση του Μπάιντεν από την προεδρία και με δεδομένο ότι η Κάμαλα Χάρις είναι η πιο αντιδημοφιλής αντιπρόεδρος των ΗΠΑ τα τελευταία 50 χρόνια, πιστεύετε ότι σύντομα θα υπάρξει κενό εξουσίας στην Αμερική;
– Αυτή τη στιγμή οι Δημοκρατικοί προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του κενού εξουσίας, αν ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν μπορεί πλέον να υπηρετήσει ως πρόεδρος. Η αντιπρόεδρος Χάρις, είναι μία πολιτική καταστροφή. Το κοινό δεν τη συμπαθεί, το ίδιο της το κόμμα δεν τη συμπαθεί, το ίδιο της το προσωπικό δεν τη συμπαθεί και δεν την εμπιστεύεται καθώς και το προσωπικό του Λευκού Οίκου δεν τη συμπαθεί και δεν την εμπιστεύεται. Διαρρέουν ιδιωτικές πληροφορίες για την ίδια και τις κακές ηγετικές της ικανότητες στα συστημικά ΜΜΕ, οπότε, όπως βλέπετε, αυτή η εσωτερική μάχη μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα για τον έλεγχο του Λευκού Οίκου, είναι μια προσπάθεια να δυσφημιστεί η Αντιπρόεδρος Χάρις από τους Δημοκρατικούς του Μπάιντεν, σε σημείο που να πρέπει να παραιτηθεί από Αντιπρόεδρος και ένας νέος Αντιπρόεδρος να διοριστεί από τον Πρόεδρο και στη συνέχεια να επικυρωθεί από τη Γερουσία. Τελικά, και αυτό είναι απλώς μια εικασία, αυτός ο αντιπρόεδρος θα επιλεγεί, προκειμένου ο πρόεδρος Μπάιντεν είτε να παραιτηθεί για λόγους υγείας, είτε να απομακρυνθεί από το ίδιο του το υπουργικό συμβούλιο, επειδή έχει καταστεί διανοητικά ανίκανος και τότε αυτός ο νέος αντιπρόεδρος θα γίνει αυτομάτως πρόεδρος.
– Σας ευχαριστούμε Dr. Waller για αυτή τη διαφωτιστική συζήτηση! Ήταν μεγάλη τιμή και πραγματική ευχαρίστηση για εμάς!