Οι δύο ιμπεριαλιστικές κακουργίες

Του Θύμιου Παπανικολάου
Με ουρλιαχτά και γαυγίσματα συσκοτίζεις την πολιτική σκέψη και επικαλύπτεις την αλήθεια. Ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι, αν όχι και ύποπτο, να ουρλιάζεις μόνον εναντίον μιας πλευράς του δράματος (Ε.Ε.-Γερμανία) και να αφήνεις στο απυρόβλητο το άλλο ιμπεριαλιστικό σκέλος: Τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Τα μονομερή σοβινιστικά γαυγίσματα εναντίον της Γερμανίας (με σοβινιστικά αναθέματα του τύπου «η χώρα του ναζισμού» και τα παρόμοια), είναι δόλια, παραπλανητικά και πολύ ύποπτα.
Το ίδιο παραπλανητικά και δόλια είναι τα απλουστευτικά σχήματα που ανάγουν  τα πάντα σε μια έννοια ισοπεδωτική: Η «Δύση», λες και αυτή η Δύση είναι μόνο η Ευρώπη και δεν είναι το καπιταλιστικό σύστημα με την ιμπεριαλιστική του διάρθρωση και τις εσωτερικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς.
Κάποιοι δήθεν εχθροί της Νέας Τάξης (άλλη μια γενική δεισιδαιμονική αφαίρεση που επικαλύπτει τον καπιταλιστικό, ιμπεριαλιστικό  χαρακτήρα αυτής της «Νέας Τάξης), ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ μόνον εναντίον της Ευρώπης και της Γερμανίας, προσπαθώντας με απλουστεύσεις να παρακάμψουν τους ενδο-ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, να δικαιολογήσουν την εθνικιστική τους μονομέρεια (κατά των Γερμανών μόνο), καθώς και την παντελή απουσία λόγων και πράξεων εναντίον του αυτοκρατορικού δυνάστη: ΗΠΑ.
Αυτοί, λοιπόν παρακάμπτουν τον ενδοϊμπεριαλιστικό πόλεμο και τους ανταγωνισμούς με τούτο το τέχνασμα: Γερμανία και Ε.Ε. έχουν τους ίδιος στόχους με τους Αμερικανούς. Μόνο που ξεχνούν να κτυπήσουν τους Αμερικανούς και στρέφονται αποκλειστικά και χυδαία απλουστευτικά εναντίον των Γερμανών ληστών!!!
Το τέχνασμα αυτό είναι δόλιο, όχι μόνο γιατί κτυπάει το ένα σκέλος της ιμπεριαλιστικής διάρθρωσης και εμμέσως καλύπτει το άλλο, αλλά διότι παρακάμπτει την οξύτητα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών,   συσκοτίζει ισοπεδωτικά τα πράγματα και δημιουργεί θανάσιμες αυταπάτες.
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ΑΠΟΛΥΤΗ αντίθεση μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αντιθέσεις σχετικές. Αυτό είναι το αλφάβητο της πολιτικής επιστήμης.
Το γεγονός ότι θέλουν τα ίδια πράγματα Ευρώπη και Αμερική στην εκμετάλλευση και κηδεμονία των αδυνάτων δεν σημαίνει ότι δεν έχουν αντιθέσεις και οξύτατους ανταγωνισμούς μεταξύ τους.
Κάθε ιμπεριαλισμός ταυτίζεται στην πολιτική προώθησης των συμφερόντων του. Και αυτή η πολιτική προώθησης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων είναι που οξύνει τους ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλισμών.

Είναι πραγματικά, κουραστικό, να αναγκαζόμαστε να μιλάμε γι’ αυτά τα αλφαβητικά ζητήματα της επιστημονικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού.
ΣΗΜΕΡΑ οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί, λόγω της κρίσης, μεταξύ της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης με ηγεμονική δύναμη το γερμανικό ιμπεριαλισμό και μεταξύ της Αμερικής, έχουν οξυνθεί σε υπέρτατο βαθμό. Ουσιαστικά υπάρχει πόλεμος μεταξύ των υπερεθνικών ανταγωνιστικών μονοπωλίων και των ισχυρών κρατών.

Ο στόχος όλων είναι ο ίδιος, αυτός που είναι σε κάθε ιμπεριαλιστικό πόλεμο: Η αλλαγή συσχετισμών στην παγκόσμια αρένα, η αξιοποίηση της κρίσης από κάθε ιμπεριαλισμό προς δικό του όφελος, η ληστρική εκμετάλλευση και ολοκληρωτική υποταγή των δορυφόρων, καθώς και  το παραπέρα ξεζούμισμα των λαών, η πλήρης εξόντωση εθνών και κοινωνιών.
Αυτό επιδιώκεται για την Ελλάδα και όχι μόνο από την Ε.Ε. και τη Γερμανία, αλλά και από την Αμερική, σε πιο βάρβαρες για τα εθνικά μας συμφέροντα διαστάσεις.
ΣΥΝΕΠΩΣ είναι μέγα πολιτικό λάθος, αν όχι τίποτε άλλο, το να μην κτυπάμε ταυτόχρονα και τα δύο σκέλη των δημίων μας και να μην αναδεικνύουμε ότι αυτός ο ενδοϊμπεριαλιστικός πόλεμος εντείνει και θεριεύει, και από τους Ευρωπαίους και από τους Αμερικανούς, τις πιέσεις και τους εκβιασμούς εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, για την ολοκληρωτική ληστεία της και  διάλυσή της.
Η Ελλάδα οικονομικά είναι υποταγμένη ταυτόχρονα και στην Ε.Ε. (οι Γερμανοί  ελέγχουν βασικούς τομείς της οικονομίας) και στους Αμερικανούς.
Πολιτικά ελέγχεται σε μεγαλύτερο βαθμό από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και αυτό καθιστά, πιο οδυνηρό για την Ελλάδα, τον οξυμένο ανταγωνισμό Ευρωπαίων και Αμερικανών.
Δεν μπορούμε να απλοποιούμε αυτή την περιπλοκή των δεδομένων, όπως οι καθεστωτικοί μηχανισμοί, οι υποταγμένοι στους Αμερικανούς  (κόμματα, ΜΜΕ, κυβέρνηση, Πάγκαλοι, Καρατζαφέρηδες κ.λπ.) οι οποίοι φτύνουν σήμερα εκεί που έγλειφαν χθες, ουρλιάζοντας μόνον εναντίον του ενός σκέλους μετώπου του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Μια τέτοια επιλεκτική στάση οδηγεί από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Στρώνει το έδαφος στην ιμπεριαλιστική κακουργία των Αμερικανών με την απάτη της «απελευθέρωσης» από την κακουργία της Ε.Ε. και των Γερμανών.
Και οι δύο είναι κακουργίες εναντίον της Ελλάδας. Ο δρόμος είναι άλλος: να αγωνιστούμε ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ εναντίον και των δύο κακουργιών.
Ούτε με τη Σκύλλα ούτε με τη Χάρυβδη.
Και αν είναι να διαλέξουμε ανάμεσα στα δύο θηρία τότε το χειρότερο για την Ελλάδα δεν είναι το Ευρωπαϊκό και Γερμανικό θηρίο. Είναι το αμερικανικό κτήνος με τον τουρκικό του βραχίονα.
Το αμερικανικό κτήνος που άμεσα θέλει  την εθνική διάλυση και κατάτμηση της ελληνικής κοινωνίας…
Άλλες αναλύσεις πάνω σε όλα αυτά παρακάτω:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4242
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4241
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=23459#23459
Θα συνεχίσουμε με την ανάδειξη των στοιχείων που δείχνουν την οξυμένη σύγκρουση ανάμεσα στη ιμπεριαλιστική Ευρώπη και την καταρρέουσα αυτοκρατορία των ΗΠΑ…