ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ Για μια γνήσια ακομμάτιστη δημοκρατία…

Γράφει ο Παναγιώτης Δερματάς
Πολιτεύομαι, σύμφωνα με την πραγματική έννοια της λέξεως, σημαίνει ότι ζω ή ενεργώ ως πολίτης.
Ο πολίτης, αποτελεί ενεργό μέρος ενός κοινωνικού συνόλου με ίσες υποχρεώσεις και δικαιώματα που απορρέουν από αυτές.
Πολιτεύομαι, σύμφωνα με την σύγχρονη διεστραμμένη έννοια, σημαίνει ότι αποτελώ κάτι το ξεχωριστό από το σύνολο και είμαι υποψήφιος για να έχω τα χαρακτηριστικά του πολίτη. Σήμερα ο πολίτης δεν πολιτεύεται. Απλώς ζει στο περιθώριο των εξελίξεων οι οποίες αφορούν την ζωή του και εξουσιοδοτεί κάθε τέσσερα χρόνια αυτόν ο οποίος πολιτεύεται και ο οποίος αν εκλεγεί, ρυθμίζει εν λευκώ τις τύχες αυτών που τον εξουσιοδοτούν.
Με την αρχαία έννοια, καλύπτεται το σύνολο των πολιτών ενώ με την σημερινή, έχουμε μία
μικρή ομάδα εκλεκτών.
Τότε, οι πολίτες συνέθεταν την δημοκρατία. Δηλαδή το κράτος, ή διαφορετικά των δύναμι του δήμου. Ο,που δήμος αποτελούσε το σύνολο των μελών της συγκεκριμένης κοινωνίας.
Σήμερα η ομάδα των «εκλεκτών» έχει φθάσει στην αποκορύφωσι της ύβρεως και της αλαζονείας, στοιχεία τα οποία αποτελούν φυσικά επακόλουθα αυτής της υπερφυσικής ιδιαιτερότητας και ισχύος.
Δηλαδή, σήμερα αυτοί που ως πολιτευόμενοι εξουσιοδοτήθηκαν εν λευκώ από τους κατ΄ όνομα πολίτες, έχουν εγκαθιδρύσει μια μορφής σκληρή τυραννία, ίσως την μοναδική σε ποιότητα και επιστημονική εφαρμογή που έχει περάσει στα παγκόσμια χρονικά.
Κατάφεραν μέσα από την δύναμι που απέκτησαν να φτιάξουν τά θεμέλια πάνω στα οποία στήριξαν την ισχύ τους : Κατάφεραν δηλαδή, να εκμαυλίσουν τους «πολίτες», να τους διαφθείρουν, να τους διχάσουν, να τους αποπροσανατολίσουν, να τους ληστέψουν πείθοντας ότι η ληστεία αποτελεί φυσικό κανόνα ζωής , να τους εξαγοράσουν με φτηνά ανταλλάγματα, να σπάσουν τις ρίζες των ηθικών και παραδοσιακών τους αξιών, να τους στερήσουν την αίσθησι του δικαίου και της ελευθερίας και τελικά να τους πουλήσουν πραγματικούς σκλάβους σε ξένα συμφέροντα , με σκοπό την ιδιοτέλεια.
Αποτελεσματικός τρόπος διχασμού μέσω του οποίου εξουσιάζουν τον λαό είναι το κόμμα.
Αυτό, προέρχεται από το ρήμα κόπτω. Αποκόπτω δηλαδή κάτι από το σύνολό του, εφαρμόζοντας εδώ την βασική αρχή που εφάρμοσαν όλοι οι παγκόσμιοι δυνάστες : δηλαδή, διαίρει και βασίλευε…
Οι Φαραώ σύμφωνα με τον ιστορικό Διόδωρο, εδίχαζαν τον λαό μέσω της θρησκείας, ενώ οι σύγχρονοι Μακιαβελικοί άρχοντες τον διχάζουν μέσω των κομμάτων.
Για να επιτευχθεί αυτή η αρχή, εφεύραν την πολιτική «ιδεολογία» .
Η ιδεολογία, αποτελεί ένα σύνολο κοινών αντιλήψεων γύρο από τα συλλογικά ζητήματα οι οποίες αρχές αποτελούν μια πολύπλοκη γλώσσα επικοινωνίας αποκομμένη εντελώς από τις πραγματικές ηθικές αξίες τις οποίες ανέδειξε ο Ελληνισμός και οι οποίες έχουν καταξιωθεί στον χρόνο και στην οικουμένη.
Για να δέσει δυνατά η πολιτική «ιδεολογία», συνοδεύεται από φρικτές παρεμβάσεις μέσα στο σύστημα της αξιοκρατίας, της διαφάνειας και της ισότητας των «πολιτών» . Εδώ οι «ιδεολόγοι» στηρίγματα των κομματικών σχηματισμών, απολαμβάνουν μέσα από την αδιαφάνεια και την αναξιοκρατία που τους παρέχει το κόμμα, προνόμια εις βάρος των συνανθρώπων τους. Το ελάχιστο κόστος αυτής της διαδικασίας είναι ο παρασιτισμός και το μέγιστο η υπονόμευσις κάθε ελευθερίας, δράσεως και προόδου του κοινωνικού συνόλου.
Απόδειξι γι΄ αυτό ότι καμία απ΄αυτές τις «ιδεολογίες», δεν έδωσαν πρακτικές και αποτελεσματικές λύσεις στα σύγχρονα προβλήματα. Αντίθετα τα μετέτρεψαν σε φρικτά αδιέξοδα.
Άλλωστε ο «ιδεολόγος» είναι και οπαδός… δηλαδή ακόλουθος ο οποίος έχει απαρνηθεί την ελεύθερη δημιουργική σκέψι και ηθική και επικροτεί δια βοής τις αποφάσεις τού «ιδεολογικού» ηγεμόνα.
Γι΄αυτή του την υποτέλεια αμείβεται με μερίδια από την λαφυραγώγησι του δημόσιου πλούτου όταν εκλεγεί το κόμμα.
Για τον λόγο αυτό, όλες οι κομματικές «ιδεολογίες» εχθρεύονται ότι δήποτε το Ελληνικό το οποίο συστηματικά και υποχθόνια καταδικάζουν στο περιθώριο.
Οργάνωσαν έτσι τις δομές της λειτουργίας της κρατικής μηχανής, ώστε να παράγεται η αδιαφάνεια, ή συναλλαγή, η φθορά και η απάτη.
Για να μην βρουν εμπόδια στο καταλυτικό τους έργο, συγκέντρωσαν νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία σε ένα κέντρο, στο κέντρο δυνάστη ο οποίος συμπεριφέρεται ως τέτοιος που διατηρεί δημοκρατικά προσχήματα.
Δημοκρατικό πρόσχημα είναι και το σύστημα Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, και ο συνδικαλισμός των εργαζομένων και κάθε άλλος χώρος ιδιαίτερων συμφερόντων των πολιτών.
Είναι λοιπόν ανάγκη να φύγουμε από τους τύπους οι οποίοι απετέλεσαν τα πλαίσια των συλλογικών μας προβλημάτων και να αποκαταστήσουμε τις έννοιες των λέξεων.
Δηλαδή, όταν λέμε δημοκρατία, να εννοούμε την δύναμι του συνόλου της κοινωνίας και όχι τις αυθαίρετες συμπεριφορές των λίγων, των «εκλεκτών».
Πολλοί, σ΄ αυτό το σημείο κατέχονται από φόβο διότι αμφισβητούν την δυνατότητα των πολλών να συμμετέχουν ενεργά, να αποφασίζουν με γνώσι και σύνεσι, να διοχετεύουν σωστά την συλλογική θέλησι σε πράξι.
Αγωνιούν και για άλλα πράγματα τα οποία έχουν σχέσι με την προστασία των αξιών μας από τον στείρο γενιτσαρισμό που καλλιεργήθηκε επί πολλά χρόνια και οποίος αποβλέπει στο σπάσιμο των ριζών μας ώστε να σβήσουμε ως εθνική οντότητα και να υποταγούμε σε κάποια παγκόσμια εξουσία η οποία έχει αριστερό, σοσιαλιστικό ή δεξιό επικάλυμμα.
Αλλά βασική αρχή λειτουργίας μιάς οποιασδήποτε αντιπροσωπευτικής οντότητας, είναι το εθνικό σύνταγμα.
Εκεί, ο συνειδητοποιημένος λαός με τους αντιπροσώπους του , οφείλει να ορίσει αυτά τα πλαίσια τα ουσιαστικά και αυστηρά τα οποία θα καθορίζουν τις κινήσεις των μελλοντικών νομοθετικών και εκτελεστικών οργάνων του.
Θα ορίζονται αρχικά τα πλαίσια μέσα από τα οποία θα διασφαλίζεται η εθνική μας συνέχεια και θα κτυπάται σκληρά κάθε προσπάθεια άμεση ή έμμεση η οποία θα έχει στόχο να διαλύσει τά σύνορα και την εθνική μας συνοχή.
Και επειδή σ΄ αυτή την χώρα ανάμεσα στα σκουπίδια που την πολιορκούν, είναι και αυτοί οι οποίοι συστηματικά, μέσα από επιστημονικές μεθόδους την υποσκάπτουν είναι ανάγκη να καθορίσουμε ως κοινά αποδεκτό αυτόν τον ορισμό :
Η Ελληνική μας ιστορία, οι ηθικές μας αξίες, η φιλοσοφία μας, η γλώσσα μας, είναι στοιχεία ενιαία, αδιάσπαστα και σε μία διαρκή παραγωγική εξελικτική ανασύνθεσι, από τις αρχέγονες ρίζες μας μέχρι σήμερα. Όποιος προσπαθεί να υπονομεύσει καθοιονδήποτε τρόπο περιόδους της ιστορίας μας ως ανθελληνικές, εκφράζει υποχθόνια σκοτεινά συμφέροντα και θα κατηγορηθεί ως εχθρός της πατρίδας μας.
Η ιστορία μας χωρίζεται στις απαρχές της, μέσα στην οποία ενσωματώνεται πανάρχαια γνώσις προερχόμενη από τα βάθη των αιώνων, στην κλασική μαζί με την Ελληνιστική ό,που οι γνώσεις αυτές απογειώνονται και γίνονται τρόπος ζωής, στην Μεσαιωνική Ανατολικορωμαϊκή περίοδο ό,που εδώ το Ελληνικό πνεύμα καταφέρνει να σπάσει το σκοτάδι που κληρονόμησε από την δυτική Ρώμη και να ανακάμψει προχωρώντας πάρα πέρα με βάσι τις Ελληνικές αξίες οι οποίες πήραν την μορφή της ορθοδοξίας, στην νεώτερη ιστορία μέσα από την οποία αποδεικνύεται η δύναμις αυτών των αξιών και με τις οποίες αξίες αντιστάθηκε στην Τούρκικη τυραννία.
Μέρος της νεώτερης ιστορίας είναι η σύγχρονη η οποία αποτελεί θλιβερό μνημείο σκοτεινών επεμβάσεων ξένων συμφερόντων τα οποία αποσκοπούν στο να τιθασεύσουν και υποδουλώσουν την κοινωνική και εθνική μας δυναμική.
Ιδεολογίες πολιτικές ή θρησκευτικές οι οποίες υπονομεύουν τις αρχές του Ελληνισμού και υποσκάπτουν την εθνική μας οντότητα θα θεωρηθούν εχθρικές και θα καταπολεμηθούν
Με βασι αυτές, προωθούν την παγκοσμιοποίησι που σημαίνει παγκόσμια διακυβέρνησις νεοφιλελεύθερου ή σοσιαλιστικού χαρακτήρα.
Και οι δύο «ιδεολογίες» οι οποίες κάνουν τον διάλογο της υποταγής σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουν ως βασι αξιών την ύλη.
Αντίθετο μ΄αυτές, είναι το Ελληνικό πνεύμα το οποίο έχει ως βάσι αξιών τις αρετές, την ελεύθερη σκέψι, την παιδεία και όλες τις ηθικές αξίες οι οποίες δεν μπορούν να τιθασευτούν από την ύλη.
Αυτό το πνεύμα είναι δύναμις φωτεινή η οποία διαπερνά τα σκοτάδια και αποτελεί τον Ελληνικό οικουμενισμό.
Λόγω αυτής της δυναμικής μας,
Αποτελούμε μοναδική περίπτωσι έθνους που προσέφερε τις μοναδικές στην ανθρωπότητα αξίες και εισέπραξε πρωτοφανές και μοναδικό μίσος και απαξίωσι.
Έχεις δικαίωμα λοιπόν να αμφισβητείς σε ατομικό επίπεδο την συλλογική πίστι αλλά δεν έχεις δικαίωμα να πρακτορεύεις την Δυτική και Ανατολική βαρβαρότητα.
Μ΄ αυτήν σου την συμπεριφορά αποδεικνύεσαι εχθρός της πατρίδας γι΄αυτό θα σε αποβάλουν στα σκουπίδια τα εθνικά αντισώματα.
Αφού ξεκαθαρίσουμε το στίγμα των αξιών μας και αφού το περάσουμε βαθιά μέσα στο σύστημα εθνικής μας παιδείας και των πολιτιστικών μας εκφράσεων, πρέπει να καθορίσουμε τα λειτουργικά σχήματα μέσα στα οποία θα αναπτύξουμε την νέα μας εθνική προσωπικότητα.
Οι θεμελιωτές της παλαιάς δημοκρατίας είχαν επίγνωσι ότι μοναδικός της εχθρός είναι οι φατρίες.
Αυτές σήμερα έχουν ονομαστεί διαπλοκή.
Η διαπλοκή έχει διχαστικό, δηλαδή κομματικό σχήμα. Η κορυφή της φθάνει στα σχήματα τα κυβερνητικά και οι ρίζες της στα περιφερειακά και τοπικά.
Γι΄ αυτό ο κομματικός διχασμός καλύπτει όλο το εύρος της εκπροσωπήσεως. Ξεκινώντας από γενική διακυβέρνησι και φθάνοντας στην τοπική αυτοδιοίκησι, στα επιμελητήρια, στους συνεταιρισμούς, στους συλλόγους και στα σωματεία.
Αναρωτιέται ο κάθε πολίτης που διαθέτει ανεξάρτητη, δηλαδή ακομμάτιστη σκέψι, ποιος είναι ο λόγος που επιβάλλει να ΄προβάλλωνται μέσω κομματικών συνδυασμών οι τοπικοί εκπρόσωποι ;
Σε μία μικρή κοινότητα, γιατί δεν εφαρμόζεται η άμεση δημοκρατία ;
Μέσα στην άμεση δημοκρατία, όλοι οι πολίτες είναι ενεργοί, υπεύθυνοι και γειράσκουν αεί διδασκόμενοι. Δηλαδή εκπαιδεύονται διά βίου μέσα από την τοπική μικρογραφία της πολιτείας να διαχειρίζωνται σωστά τον εαυτόν τους ώστε να διαχειριστούν σωστά τις άμεσες συλλογικές υποθέσεις τους και στην συνέχεια μέσα από την πείρα, να διαχειριστούν την ίδια την πολιτεία. Δηλαδή, η τοπική κοινωνία, είναι ένα μεγάλο και ουσιαστικό σχολείο το οποίο καταξιώνει τον άνθρωπο στην πραγματική παιδεία.
Η σημερινή εικόνα με τους δημάρχους και τους συμβούλους να εξαρτώνται από τις ομάδες που τους ανέδειξαν, θα αποτελεί θλιβερό παρελθόν. Στο νέο σχήμα, δεν θα μπορεί να εξουδετερώσει την δημιουργική δυναμική μεμονωμένων ατόμων, κάθε οργανωμένη ομάδα συμφερόντων. Άλλωστε, ένας δημιουργός και έντιμος πολίτης, δύσκολα μπαίνει στις άθλιες κομματικές διαδικασίες οι οποίες καταδυναστεύουν το ήθος, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. – Δηλαδή όσοι περνούν απ΄ αυτές, είναι είτε ήρωες, είτε απλοί καιροσκόποι –
Και επιστρέφουμε στην γενική διακυβέρνησι .
Πώς εννοούμε άμεση κυβέρνησι χωρίς κόμματα ;
Εννοούμε κατ΄ αρχήν ότι επιλέγουμε ο καθ΄ένας στην επαρχία του η στον νομό του τους άμεσους εκπροσώπους για το νομοθετικό σώμα στο εθνικό κοινοβούλιο.
Αυτοί θα έχουν συγκεκριμένο πρόγραμμα και προτάσεις οι οποίες θα εγκρίνονται από τις τοπικές κοινωνίες και θα αφορούν καθαρά νομοθεσία.
Δεν θα έχουν καμία σχέσι με εκτελεστικά όργανα, με προγραμματισμούς δημοσίων έργων, και με πιστώσεις .
Δεν θα μπορούν να μεταπηδούν στην εκτελεστική εξουσία παρά μόνον μετά την λήξι της θητείας τους.
Αυτοί θα επιλέγονται με το σύστημα της υποχρεωτικής πολυσταυρίας ώστε να κτυπηθεί καίρια ο παραγοντισμός. Όσες θέσεις, τόσοι και σταυροί.
Θά επιλέγουν ανάμεσά τους το προεδρείο του νομοθετικού σώματος τό οποίο θα παίρνει τις εισηγήσεις από την κυβέρνησι και τους βουλευτές και θα κάνει νομοπαρασκευαστικό έργο το οποίο στην συνέχεια εφ΄όσον μετά από νομικό έλεγχο δεν αντικρούει στο σύνταγμα, θα έρχεται προς ψήφισι στην βουλή.
Εκτελεστική εξουσία.
Εδώ έχουμε τον πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό.
Είτε επιλέξουμε προεδρευόμενη δημοκρατία, είτε προεδρική, θα πρέπει ο πρόεδρος να επιλέγεται από τον λαό.
Άτομα καταξιωμένα στην δημόσια και ιδιωτική ζωή θα μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα, είτε να προτείνωνται από ομάδες ανθρώπων.
Θα αποκλείονται όσοι δεν έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, όσοι βαρύνονται με βαριά ποινικά παραπτώματα και όσοι συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με ειδικά συμφέροντα. (δηλαδή, δημόσια έργα και εμπορικές συμβάσεις) .
Όλοι οι υποψήφιοι θα παρουσιάσουν σύντομο βιογραφικό το οποίο θα προβληθεί μέσα από τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, ενώ ο καθ΄ένας χωριστά θα μπορεί να προβάλει ανεξάρτητα τις θέσεις του μέσα από το διαδίκτυο. Η διαφήμισις θα απαγορεύεται και όλοι θα περιλαμβάνονται σε κοινό ψηφοδέλτιο.
Ο πρώτος σε σταυρούς θα είναι ο πρόεδρος της δημοκρατίας, ο δεύτερος ο αντιπρόεδρος και οι υπόλοιποι δώδεκα θα αποτελούν το προεδρικό συμβούλιο.
Το πρόσωπο των εκλεγμένων πρέπει να είναι διαρκώς καθαρό, να μην είχαν ποτέ οποιαδήποτε διασύνδεσι με σκοτεινά κέντρα και να αποτελούν κοινωνικά πρότυπα για παραδειγματισμό της κοινωνίας.
Με τον ανάλογο τρόπο θα επιλέγεται και ο πρωθυπουργός.
Αυτός, αν το σύστημά μας είναι προεδρευόμενη δημοκρατία, θα διορίζει τους υπουργούς του μέσα από κατάλογο καταξιωμένων πολιτών και επιστημόνων, οι οποίοι θα έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, δεν θα βαρύνονται με αδικήματα, θα έχουν προβληθεί αξιοκρατικά και όχι υπόγεια, θα ‘έχουν την αποδοχή των δύο τρίτων από τα μέλη του συμβουλίου του προέδρου και του νομοθετικού σώματος.
Οι γενικοί διευθυντές των δημοσίων υπηρεσιών, οι ανώτατοι άρχοντες του στρατού, του ναυτικού, της πολεμικής αεροπορίας, των σωμάτων ασφαλείας και του πυροσβεστικού σώματος θα προέρχονται μέσα από εσωτερικές αξιοκρατικές εξελικτικές , διαφανείς διαδικασίες και θα αποκλείεται αυστηρά κάθε κυβερνητική ή άλλη παρέμβασις.
Κάθε διαδικασία αναλήψεως εξουσίας, θα συνοδεύεται από παράδοσι και λογοδοσία για τα πεπραγμένα της προηγούμενης.
Θα απαλλάσσεται των ευθυνών του ο εκάστοτε διαχειριστής μετά από έλεγχο και εισήγησι των ανεξάρτητων αρμόδιων ελεγκτικών οργάνων και με την ψήφισι της απαλλαγής από την πλειοψηφία του νομοθετικού σώματος.
Συμμετοχή των πολιτών.
Το ραδιοτηλεοπτικό πρόγραμμα της βουλής, πρέπει να αναβαπτισθεί ποιοτικά κι να στέλνει το σήμα του στην τελευταία γωνιά της χώρας., Εδώ ο ενεργός πολίτης θ ενημερώνεται και θα έχει πρόσβασι στην βουλή με προσωπικές του εισηγήσεις οι οποίες θα απευθύνονται μέσω του κοινοβουλευτικού αντιπροσώπου.
Άλλος δραστικός τρόπος συμμετοχής είναι τα δημοψηφίσματα τα οποία πρέπει να είναι συχνά, να μπορούν να προκαλούνται και από ομάδες πολιτών οι οποίοι θα θέτουν τα θέματα και θα τα στηρίζουν σε διάλογο με αυτούς που έχουν αντίθετη άποψι.
Δικαιοσύνη .
Αυτή αποτελεί αυθύπαρκτη οντότητα, με αυστηρούς εσωτερικούς κανόνες και δεν περιορίζεται ούτε ελέγχεται από κανένα εξωδικαστικό κέντρο.
Ο δικαστικός, πρέπει να αποτελεί με την συμπεριφορά του κοινωνικό πρότυπο, μαχητής της ηθικής δικαιοσύνης πού δίδαξε ο Σοφοκλής με την Αντιγόνη.
Είναι προσιτή στον λαό, δικάζει με την ενεργοποίησι των πολιτών, μέσα στην διαφάνεια και όχι στην δημοσιότητα.
Η δημοσιότης βλάπτει την δικαιοσύνη διότι επηρεάζει ψυχολογικά και μεταφέρει τον υποκειμενισμό στο έργο της.
Βλέπουμε λοιπόν ότι τα πράγματα είναι απλά και κατανοητά.
Θα πει κάποιος πώς μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς προγράμματα τα οποία συντάσσουν τα κόμματα ;
Αλλά θεωρώ ότι πνιγήκαμε στα προγράμματα και στις μελέτες.
Τα ουσιαστικά προγράμματα, βρίσκονται στους χώρους των σπουδών.
Ας βάλουμε τους σπουδαστές των νομικών επιστημών να συντάξουν κανόνες εσωτερικής λειτουργίας της δικαιοσύνης. Θα το κάνουν αυτό πολύ καλύτερα και αρτιότερα από τους εκλεγμένους κομματικούς ευνούχους των οποίων η ελευθερία στην δράσι καθορίζεται από την «κομματική πειθαρχία».
Αν θέλουμε να καθορίσουμε τις αρχές της οικονομίας μας και τους οικονομικούς μας προγραμματισμούς, έχουμε άριστους οικονομολόγους στις σχολές των οικονομικών επιστημών και σπουδαστές με αγάπη για το αντικείμενό τους οι οποίοι θα εργαστούν για το δικό τους συλλογικό αύριο.
Αν θέλουμε να καθορίσουμε την πολιτική μας στον τομέα της διπλωματίας και των διεθνών μας σχέσεων, ας αφήσουμε την εσωτερική αξιοκρατία των διπλωματικών μας υπηρεσιών και ας ενισχύσουμε το σώμα με αρίστους επιστήμονες που να γνωρίζουν ιστορία, φιλοσοφία, εθνικό πολιτισμό και οικονομία.
Μέσα από τον χώρο της έμπειρης διπλωματίας, πρέπει να αναδεικνύεται και ο εκάστοτε υπουργός εξωτερικών.
Μέσα από τον χώρο του στρατού, πρέπει να επιλέγεται ο υπουργός εθνικής Αμύνης.
Μέσα από τον χώρο της ανωτάτης παιδείας, να επιλέγεται ο υπουργός της.
Αν θέλουμε να εφαρμώσουμε τάξι και στο τελευταίο οικισμό της χώρας, έχουμε άριστες πολυτεχνικές σχολές τις οποίες αντί να αξιοποιήσουμε τις έχουμε καταντήσει πεδίον που εκτονώνει βάνδαλους και παντοειδή κομματικό υπόκοσμο.
Αν θέλουμε να απαλλαγούμε από τα άθλια τέρατα που μας καταδυναστεύουν, έχουμε άριστους ψυχολόγους οι οποίοι μπορούν να τα θεραπεύσουν είτε απαλλάσσοντάς τα από τα συμπλέγματα τα οποία τους κάνουν επικίνδυνες προσωπικότητες, είτε απαλλάσσοντάς μας από αυτούς.
Η Ελλάς δεν τέλειωσε. Αυτή αποτελεί σύνολο αξιών και φιλοσοφίας που έχει την δύναμι να εμπνέει και να αντιστέκεται.
Τέλειωσαν αυτοί που τα έβαλαν εναντίον της.
Το τέλος τους είναι οριστικό και αμετάκλητο. Ζούμε τις βαθιές πληγές που μας προκάλεσαν διότι αυτό είναι το κόστος της συλλογικής μας αφέλειας και αφροσύνης.
Το πληρώνουμε αυτό το κόστος για να συνέλθουμε και να πάμε πάρα πέρα. Σ΄αυτή την πορεία που καθόρισαν για μας οι αιώνες…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΕΡΜΑΤΑΣ www.dermatas.blogspot.com