Μια φορά και έναν καιρό…

του Σάββα Καλεντερίδη
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια χώρα, με πλούσια ιστορία και πλούσιους και καλόβολους ανθρώπους. Ανθρώπους που πολέμησαν και έχυσαν το αίμα τους για να είναι ελεύθεροι και να βούλονται ελεύθερα, δηλαδή, να μπορούν να κανονίζουν τα του οίκου τους.
Κάποια στιγμή, στη χώρα αυτή εμφανίστηκε μια ξένη εταιρεία, που ήθελε να κάνει δουλειές. Η εταιρεία αυτή, αντί να μπει στην αγορά και να κερδίσει με το σπαθί της το μερίδιο που εδικαιούτο, διάλεξε άλλο δρόμο. Πήγε σε έναν κορυφαίο και ψηλό πολιτικό, ο οποίος της έταξε να της δώσει κρατικές δουλειές, με το αζημίωτο βέβαια.
Η εταιρεία αυτή, έχοντας τη βοήθεια του καλού πολιτικού, εδραιώθηκε στην αγορά και έκανε χρυσές δουλειές. Εν τω μεταξύ, η οικογένεια του καλού πολιτικού, με τεράστια κεφάλαια και από άλλες ανάλογες δουλειές, απέκτησε ρίζες βαθειές και η επιρροή της επεκτάθηκε και στο άλλο κόμμα εξουσίας. Έτσι, η εταιρεία αυτή, με τη βοήθεια και του καλού πολιτικού, κατάφερε να αποκτήσει ισχυρά ερείσματα και στο άλλο κόμμα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη ισχυροποίηση της εταιρείας αυτής, αφού κυβέρνηση και αντιπολίτευση πλειοδοτούσαν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων όχι της χώρας και του λαού, αλλά της εταιρείας, η οποία φυσικά μοίραζε μέρος των υπερκερδών της στους πολιτικούς φίλους από τα δυο κόμματα εξουσίας και όχι μόνο.
Η μηχανή δούλευε καλά, το τέλειο έγκλημα. Όπως στη ρουλέτα οι μαφιόζοι που έχουν στήσει τη δουλειά ΜΑΥΡΟ-ΚΟΚΚΙΝΟ κερδίζουν, έτσι και στη χώρα αυτή, η εταιρεία και οι πολιτικοί της φίλοι, ΠΡΑΣΙΝΟ-ΜΠΛΕ κέρδιζαν, ενώ ο καλόβολος λαός ΠΡΑΣΙΝΟ-ΜΠΛΕ έχανε.
Σε κάποια στιγμή, όταν ένας κοντός πολιτικός φίλος της εταιρείας αυτής ξεπούλησε τον ηγέτη ενός αγωνιζόμενου λαού, ο καλόβολος λαός της πλούσιας σε ιστορία χώρας, που δεν παρέδωσε ποτέ στους διώκτες του ικέτη, ξεσηκώθηκε και κινδύνευε να χάσει την εξουσία ο κοντός πολιτικός φίλος, και μαζί μ’ αυτόν έμπαιναν σε κίνδυνο και τα συμφέροντα της εταιρείας.
Τότε, ο ψηλός πολιτικός φίλος της εταιρείας, έκανε μια ομάδα από σημαίνοντα πρόσωπα της πολιτικής ζωής και της δημοσιογραφίας και άρχισε να κατασυκοφαντεί τους εμπλεκόμενους, για να βγάλει λάδι τον κοντό πολιτικό φίλο της εταιρείας, που εν τω μεταξύ ετοιμαζόταν να κάνει χρυσές δουλειές σε κάποιους μεγάλους αθλητικούς αγώνες που θα διοργανώνονταν στη χώρα με την πλούσια ιστορία.
Αμέσως μετά, ο κοντός πολιτικός, για να μην φανεί και αγνώμων, έδωσε μερικά δισεκατομμύρια, από τα λεφτά του καλόβολου αυτού λαού, στο Ίδρυμα που εν τω μεταξύ έκανε ο ψηλός πολιτικός, για να διδάσκονται στο μέλλον οι απόγονοι αυτού του καλόβολου λαού πώς ασκείται η πολιτική, σε συνδυασμό με την ανηθικότητα και τον παράνομο πλουτισμό.
Μετά, αφού το φαγοπότι συνεχιζόταν απρόσκοπτα, ήλθε στην κυβέρνηση άλλος πολιτικός, που, στην κυριολεξία, χωρίς να το καταλάβει, τυλίχτηκε στο δίχτυ που είχε στήσει γύρω του η εταιρεία, σε συνεργασία με την ομάδα του ψηλού και του κοντού πολιτικού.
Εν τω μεταξύ, η εταιρεία αυτή άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα, γιατί μια άλλη μεγάλη χώρα, ζήτησε να μπουν κανόνες στο παιχνίδι. Τότε άρχισαν να ξεβράζονται στις ακτές αυτής της πανέμορφης χώρας με τη μεγάλη ιστορία και τους καλόβολους ανθρώπους πολιτικά πτώματα που βοηθούσαν όλα αυτά τα χρόνια την εταιρεία αυτή, με το αζημίωτο βέβαια.
Άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας τιμολόγια με οικιακές συσκευές και τηλεφωνικά κέντρα της εταιρείας αυτής, που προορίζονταν στην κόρη και το γυιο του ψηλού πολιτικού, που εν τω μεταξύ διεκδικούσαν πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα, για να μπορούν να εξυπηρετούν ες αεί όχι τα συμφέροντα του καλόβουλου λαού, αλλά της εταιρείας και της …αχόρταγης τσέπης τους.
Επίσης, άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας οι σελίδες του ημερολογίου της γραμματέως του κορυφαίου άνδρα της εταιρείας στην Ελλάδα, ο οποίος μοίραζε τα λεφτά, τις οικιακές συσκευές και τα τηλεφωνικά κέντρα, στους πολιτικούς γκάκστερς, που υποτίθεται ότι υπηρετούσαν με πίστη και αφοσίωση τα συμφέροντα του δύσμοιρου καλόβολου λαού, που εν τω μεταξύ άρχισε να ξυπνάει.
Και άρχισε να ξυπνάει γιατί χτύπησαν ηχηρά οι καμπάνες της χρεωκοπίας. Γιατί τόσα χρόνια, ο καλός λαός πλήρωνε τους φόρους και τις υποχρεώσεις στην πατρίδα, πλην όμως, οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ και οι ΜΠΛΕ, είχαν ανοίξει τρύπες στα ταμεία και τα λεφτά του καλόβολου λαού πήγαιναν στις τσέπες τους.
Τώρα λοιπόν που οι καμπάνες της χρεωκοπίας χτυπάνε ηχηρά και καλείται ο λαός να πληρώσει τα κλεμμένα των πολιτικών, βγαίνουν στο φως οι συνομιλητές του μεγάλου άνδρα της εταιρείας που έκλεβε τα λεφτά του καλόβολου λαού και τα μοίραζε στους πολιτικούς.
Ενώ λοιπόν ο λαός έχει αρχίσει να ξυπνά από τους ήχους της καμπάνας της χρεωκοπίας, οι πολιτικοί που αναφέρονται στο ημερολόγιο του μεγάλου άνδρα της εταιρείας που έκλεβε τα λεφτά του καλόβολου λαού και τα μοίραζε στους πολιτικούς, έχουν το θράσος να βγαίνουν και να λένε στον καλόβολο αυτό λαό, που εν τω μεταξύ έχει αρχίσει -θέλοντας και μη- να ξυπνάει από τους ήχους της καμπάνας της χρεωκοπίας, ότι δεν ξέρουν τίποτα και δεν έχουν συναντηθεί ποτέ με τον μεγάλο άνδρα της εταιρείας που έκλεβε τα λεφτά του καλόβολου λαού και τα μοίραζε στους πολιτικούς.
Κάποια Κυριακή, μάλιστα, ένας από τους πολιτικούς, που ήταν το πρώτο βιολί σε ένα κόμμα που ανέλαβε την εξουσία στην πλούσια σε ιστορία χώρα, με τους πλούσιους και καλόβολους ανθρώπους που εν τω μεταξύ έχουν αρχίσει να ξυπνάνε από τους ήχους της καμπάνας της χρεωκοπίας, σε πρωινή εκπομπή τηλεοπτικού καναλιού, που αποτελεί υπόδειγμα διαπλοκής και μέσου που εξασφαλίζει τη διασπάθιση του πλούτου αυτής της πλούσιας χώρας, σε πολύ απαλή ερώτηση δυο καλών δημοσιογράφων, απευθυνόμενος στον καλόβολο λαό είπε ότι δεν ξέρει πώς γράφηκε το όνομά του στο ημερολόγιο των ραντεβού του ισχυρού άνδρα της εταιρείας που έκλεβε τα λεφτά του καλόβολου λαού και τα μοίραζε στους πολιτικούς και τα κόμματα.
Οι καλοί δημοσιογράφοι το έκλεισαν πολύ ευχαριστημένοι το θέμα και ο καλός πολιτικός αποχώρησε ευτυχισμένος που για άλλη μια φορά έπεισε τον καλόβολο λαό της πλούσιας σε ιστορία χώρας, που κινδυνεύει άμεσα με χρεωποκία.
Το ίδιο έκανε και άλλος καλός πολιτικός, φίλος του καλού πρωθυπουργού της καλής και πλούσιας σε ιστορία χώρας και υπουργός κοντά στον πρωθυπουργό, του οποίου το όνομα ήταν γραμμένο οκτώ φορές στο ημερολόγιο των ραντεβού του ισχυρού άνδρα της εταιρείας που έκλεβε τα λεφτά του καλόβολου λαού και τα μοίραζε στους πολιτικούς και τα κόμματα.
Δεν είδε, δεν άκουσε, δεν έφαγε μαζί του.
Ο καλόβολος λαός της πλούσιας σε ιστορία χώρας, που κινδυνεύει με κατάρρευση και χρεωκοπία θα τους πιστέψει ή ….;