Νέοι μύδροι Παυλόπουλου κατά μεταβατικής: Ιλαροτραγωδία η κυβέρνηση, εκτροπή η όποια επιμήκυνση!
Από την συνέντευξη στον Τύπο της Κυριακής
1. Ποια είναι η άποψή σας για το νέο «θρίλερ» που βρίσκεται σ’ εξέλιξη το τελευταίο διάστημα, σχετικά με τον 13ο και 14ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα;
Πρόκειται, δυστυχώς, για μιαν ακόμη πραγματική ιλαροτραγωδία μεταξύ Υπουργών της Κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου, οι οποίοι αδυνατούν να συνεννοηθούν, έστω και στοιχειωδώς μεταξύ τους, και μάλιστα για τόσο σοβαρά προβλήματα. Δείτε π.χ. τις δηλώσεις του κ. Α. Λοβέρδου, που ισχυρίζεται ότι δεν έθεσε τέτοιο θέμα η Τρόικα. Και ας τις αντιπαραβάλετε με τις δηλώσεις του κ. Γ. Κουτρουμάνη, που δέχεται το ακριβώς αντίστροφο. Όπως όμως και να έχουν τα πράγματα η ουσία έγκειται σε τούτο: Δεν έχει καμία αρμοδιότητα η Τρόικα ν’ ασχολείται με ζητήματα που ρυθμίζει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Και αυτό δεν έχει τεθεί με έμφαση προς την Τρόικα από πλευράς της Κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου. Λυπούμαι, αλλά πρέπει να επισημάνω ότι ο τρόπος που διαπραγματεύεται η Κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου με την Τρόικα, κατά «τα πρότυπα» της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, είναι τουλάχιστον ανεπαρκής για τη θωράκιση των δικαιωμάτων του κοινωνικού μας συνόλου. Και απέχει, κατά τούτο, πολύ από τη στάση του ιταλού πρωθυπουργού M. Monti για το λαό του. Τέλος, και εν πάση περιπτώσει, όπως διεθνώς έχει καταδειχθεί η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα ουδεμία ευθεία σχέση έχει τόσο με το έλλειμμα όσο και με την ανάπτυξη. Το αντίθετο μάλιστα. Τέτοιες μειώσεις «στεγνώνουν» περισσότερο την αγορά και επιτείνουν την ύφεση.
2. Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας μπορεί ν’ αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας ή υπάρχουν «παράθυρα» που, ενδεχομένως, μπορεί να επικαλεσθεί η Τρόικα, λόγω των εκτάκτων οικονομικών συνθηκών και να οδηγήσουν στην καταστρατήγησή της;
Όχι μόνο μπορεί αλλά και πρέπει ν’ αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας. Ουδεμία δε επίκληση «έκτακτων» οικονομικών περιστάσεων είναι ικανή να θίξει τον πυρήνα της συλλογικής αυτονομίας, όπως την κατοχυρώνει το Σύνταγμά μας. Και εξηγούμαι: Έχω τονίσει επανειλημμένα και με έμφαση ότι καμία Τρόικα και, ιδίως, κανένα όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να μας ζητήσει να παραβιάσουμε την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Και τούτο διότι, εκτός από το Σύνταγμά μας (άρθρο 22 παρ. 2 και 3) η συλλογική αυτονομία –άρα και η προστασία της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας- κατοχυρώνεται από κανόνες Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας (π.χ. 98/1949, άρθρο 2, 151/1978, άρθρο 8, 154/1981, άρθρο 5) καθώς και από κανόνες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (άρθρα 6 και 12). Οι κανόνες αυτοί αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα τόσο του Διεθνούς Δικαίου όσο και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Άρα αν μας ζητήσουν –που φυσικά δεν μπορούν να μας το ζητήσουν- η Τρόικα και ιδίως τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παραβιάσουμε την προστασία που παρέχει στους εργαζόμενους η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στην Ελλάδα, είναι απλό να τους αντιτείνουμε ότι δεν έχουν καμία αρμοδιότητα να ζητήσουν κάτι τέτοιο, σύμφωνα με το δίκαιο που διέπει την οργάνωση και τη λειτουργία τους.
3. Το ίδιο ισχύει και για τον κατώτατο μισθό; Βλέπετε το ενδεχόμενο κατάργησής του;
Σαφώς και ισχύει το ίδιο. Ειδικότερα αναφέρομαι στην απάντηση που σας έδωσα προηγουμένως. Άρα και ο κατώτατος μισθός θωρακίζεται από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Συνεπώς είναι εντελώς αποπροσανατολιστικό να μιλάμε για κατάργησή του. Εν πάση περιπτώσει υπάρχουν Δικαιοσύνη και δικαστήρια στην Ελλάδα, που θα προστατεύσουν τους εργαζομένους. Όπως υπάρχει και αυτό τούτο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
4. Συμφωνείτε με την άποψη ότι η Τρόικα βάζει στο τραπέζι τη συζήτηση με αφορμή την ανταγωνιστικότητα, έχοντας ωστόσο δεχτεί εισηγήσεις παραγόντων της αγοράς;
Κάτι τέτοιο κατήγγειλε προσφάτως ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Ι. Παναγόπουλος και, δυστυχώς, δεν διαψεύσθηκε. Το ίδιο είχε υπονοηθεί και στο ζήτημα των TAXI, ως προς συμφέροντα που υποκινούν θέματα, τα οποία η Τρόικα δεν θέτει πρώτη. Αν ισχύει τούτο είναι όχι μόνον απαράδεκτο αλλά και υπονομευτικό για την ελληνική κοινωνία.
5. Μπορεί να υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία από πλευράς κυβέρνησης για ανατροπές στον ιδιωτικό τομέα;
Επαναλαμβάνω, για μιαν ακόμη φορά: Οιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία πρέπει να σέβεται το περιεχόμενο της εκάστοτε Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Σε αντίθετη περίπτωση, μια τέτοια πρωτοβουλία είναι αντίθετη τόσο προς το Σύνταγμά μας όσο και προς το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Και, βεβαίως, θα υπάρξει η κατάλληλη απάντηση από τη Δικαιοσύνη.
6. Όσον αφορά το δημόσιο τομέα, θεωρείτε ότι το μοντέλο αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων ανάβει το πράσινο φως για απολύσεις;
Έτσι όπως έχει νομοθετηθεί από την Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, με «εμπνευστή» τον κ. Γ. Ραγκούση, σαφώς το μοντέλο αξιολόγησης ανοίγει το δρόμο για απολύσεις. Και τέτοιες απολύσεις, όπως είχα τεκμηριώσει με άρθρο μου στον Ε.Τ. είναι αντίθετες προς το Σύνταγμα, είτε πρόκειται για μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους είτε πρόκειται για υπαλλήλους με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Οι πρόσφατες δε αποφάσεις προσωρινής δικαστικής προστασίας από τα αρμόδια δικαστήρια το επιβεβαιώνουν.
7. Ο χρόνος των εκλογών θα σημάνει, κατά τη γνώμη σας, πριν από το Πάσχα;
Οι εκλογές πρέπει να γίνουν οπωσδήποτε προ του Πάσχα. Άλλωστε μέχρι τότε θα έχουν ολοκληρωθεί τα θέματα, τα οποία δρομολόγησαν, υπό τις έκτακτες συνθήκες που όλοι γνωρίζουν, το σχηματισμό της Κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου. Άρα, κάθε παράταση της θητείας της βρίσκεται εκτός του πλαισίου νομιμοποίησής της. Καταλήγω λοιπόν με τη διαπίστωση ότι μια τέτοια –απευκταία φυσικά- παράταση θα μπορούσε να μετατρέψει τη δεινή οικονομική κρίση που βιώνουμε και σε κρίση θεσμών, σε κρίση Δημοκρατίας. Και τούτο πρέπει ν’ αποτραπεί οπωσδήποτε.
8. Πιστεύετε ότι θα υπάρξει προσπάθεια επιμήκυνσης της θητείας της μεταβατικής κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου;
Όπως φαίνεται κάποιοι, εντός αλλά και εκτός του πολιτικού συστήματος, το εύχονται και το υποδαυλίζουν, προφανώς δι’ ίδιον λογαριασμόν και συμφέρον. Αλλά όπως σας είπα προηγουμένως δεν θα τους περάσει, αφού οι δημοκρατικοί μας θεσμοί θ’ αποδειχθούν αρκούντως ισχυροί για να θωρακισθούν έναντι αυτών των εξωθεσμικών βλέψεων.
