Αγαπητή Ολυμπία,
Θέλω να καταθέσω τις ταπεινές μου σκέψεις για την τραγικότητα που ζούμε και η οποία άρχισε από την λεγόμενη «Εξέγερση του Πολυτεχνείου». Οι μετέχοντες, φορώντας την κάλπικη προβιά μιας ηρωικής τάχα γενιάς, εξαργύρωσαν την συμμετοχή τους με θέσεις και θώκους παχυλά αμειβόμενους εντός και εκτός της Ελλάδος. Όντας κάλπικοι όμως, απέτυχαν σε όλα. Φύσει το άρχειν οικήιον τω κρέσσονι -Η αρχηγία ανήκει εκ φύσεως στον καλύτερο-, μας λέει ο Δημόκριτος. Απ αυτούς δεν περιμέναμε ποτέ σπουδαία πράγματα. Δεν περιμέναμε ποτέ να έχουν το θάρρος και την μαεστρία ενός Καποδίστρια. Περιφερόμενοι ανά τας Ευρώπας με την στάμπα του απατεώνα στο μέτωπο, σαν το σημάδι του Κάιν, αντιμετωπίζονται από τους Ευρωπαίους φίλους μας ως ζήτουλες και κακομοίρηδες. Δεν είχαμε ποτέ την ελπίδα να ψελλίσουν ένα ΟΧΙ. Τα ΟΧΙ θέλουν Μεταξάδες και αυτοί είναι απλώς κλεφτοκοτάδες. Δεν πιστέψαμε ποτέ ότι έχουν την στρατηγική ευφυΐα ενός Κολοκοτρώνη, την ορμή και την σπιρτάδα ενός Καραϊσκάκη. Η αυτοθυσία ενός Παπαφλέσσα δεν τους ταιριάζει. Με την κατοχή που έφεραν στην Πατρίδα μας δεν ελπίζουμε σε αυτοκτονία τους , σαν την Πηνελόπη Δέλτα. Αυτοί το μόνο που μας λένε είναι «Φέρτε τα λεφτά σας φέρτα.» Εμείς οι δύσμοιροι θέλαμε απλώς να κάνουν σωστά και ευσυνείδητα τη δουλειά τους, όπως την κάνουν οι απλοί κρατικοί υπάλληλοι. Απέτυχαν λοιπόν στην κρατική και πολιτική διοίκηση. Ατυχώς για μας, δεν ήξεραν και από οικονομικά. Δυστυχώς για αυτούς, δεν ξέρουν και από Ιστορία. Δεν ξέρουν από παντεσπάνια και Μαρίες Αντουανέττες. Νομίζουν ότι οι Βερσαλλίες είναι απόρθητες. Πιστεύουν ότι στην εποχή μας οι Άθλιοι δεν εισβάλλουν πια σε Χειμερινά Ανάκτορα. Δεν έχουν διαβάσει ότι το Βατερλό του Ναπολέοντα άρχισε από τους κουρελήδες χωρικούς της Αστουρίας, τους ξυπόλητους βοσκούς της Σιέρα Μορένα, τις απελπισμένες μάνες της Σαραγόσα. Μένουν ήσυχοι πιστεύοντας ότι οι μελλοντικοί αυτόχειρες θα εξακολουθούν να πεθαίνουν ήσυχα, ανώνυμα και άδοξα στο σπίτι τους. Οι άνομοι νόμοι τους, τούς παρέχουν προσωρινά θαλπωρή. Τα τρομερά δικαστήρια στήνονται όμως από την Νέμεση και την Αδράστεια, τις Σεμνές Θεές. Είναι καταδικασμένοι να δικαστούν από τους ΥΠΕΡΤΑΤΟΥΣ. Χιλιάδες οι κατήγοροι, αθώα θύματα, θα περάσουν και θα σταθούν μπροστά τους. Με φλογισμένα μάτια και βροντερή φωνή θα απευθύνουν το κατηγορητήριο.
Πρώτοι-πρώτοι οι ΑΘΑΝΑΤΟΙ: ο Καραθανάσης, ο Βλαχάκος, ο Γιαλοψός.
Οι ΉΡΩΕΣ Ηλιάκης και Σαλμάς
– Μας στείλατε προδοτικά στον θάνατο-.
Οι τρεις εργαζόμενοι και το αγέννητο της Μarfin
-Μας κάψατε για εκφοβισμό-.
Οι 82 του ΣΑΜΙΝΑ
-Δεν παραιτηθήκατε-.
Ο κύριος Μανώλης με την κάμερα.
Οι γυναίκες που βιάστηκαν.
Οι φιμωμένοι γέροντες στα κρεβάτια τους.
Οι νεκροί των ληστειών.
Αθώα θύματα των βάρβαρων ορδών που με δικό σας σχέδιο εποικίζουν αθρόα την πατρίδα μας.
Οι άνεργοι νέοι.
Οι απολυμένοι εργάτες.
Οι πενιχρά αμειβόμενοι εργαζόμενοι.
Οι άστεγοι.
Οι δίχως φάρμακα συνταξιούχοι μας.
Οι απελπισμένοι δανειολήπτες.
Τα λιπόθυμα από την ασιτία παιδιά στα σχολεία.
Οι μανάδες με τις άδειες κατσαρόλες.
Ατέλειωτος χορός αρχαίας τραγωδίας. Αν είχαν Ελληνική Παιδεία, θα ήξεραν ότι όλες μα όλες οι Τραγωδίες τελειώνουν με Κάθαρση και Τιμωρία. Αν είχαν διαβάσει Πλάτωνα, θα γνώριζαν ότι ο Αρδιαίος ο τύραννος πάντα μα πάντα θα σύρεται επί Ασπαλάθων. Θα μάθουν όμως ότι η ζωή θα έρχεται ξανά και ξανά στο όμορφο, τραχύ και Άγιο χώμα της Ελλάδας μας!
Με τιμή,
Αγγελική Παπακωστοπούλου