Γράφει η Μαρία Σεφέρου
Κοιτάζοντας τα σημερινά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, το μάτι μου έπεσε στη συνέντευξη του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης στο Έθνος. Ωπ, λέω, εδώ θα έχει πολύ ψαχνό. Πρέπει οπωσδήποτε να τη μελετήσω. Ο Θόδωρος μας έχει συνηθίσει να τα λέει έξω από τα δόντια, και λόγω της υψηλής θέσης που κατέχει στην κυβέρνηση τα λόγια του έχουν βαρύτητα. Άρχισα λοιπόν να μελετάω τη συνέντευξη ψάχνοντας για «βάρος» λέξεων, ανάλογο με τη βαρύτητα της κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα και, φυσικά, το βάρος του ομιλούντος. Εις μάτην όμως αναζητούσα βαρύτητα στην ελαφρότητα, και γι’ αυτό απογοητεύτηκα σφόδρα, αχ και βαχ…
Θέλω, λοιπόν, να σχολιάσω κάποια σημεία της συνέντευξης που υπογραμμίζουν την έλλειψη σοβαρότητας και υπευθυνότητας του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, τέτοιας που απαιτούν οι χαλεποί καιροί που ζούμε αλλά και το υψηλό πόστο που κατέχει.
«Η ΝΔ, έχοντας προεξοφλήσει την ήττα της, τους τελευταίους μήνες της θητείας της είχε κάνει μια λευκή απεργία και τίποτα δεν προωθούσε. (…)
Αυτή η παράταξη στερείται πολιτικού ήθους, δεν ενδιαφέρεται για το καλώς εννοούμενο πάγιο συμφέρον της χώρας, αλλά μόνο για τη δική της παρουσία στην εξουσία. Επειδή, όμως, πολλά πετάγονται και μένουν, εγώ δεν έχω σκοπό να αφήσω τίποτα.»
Κύριε Πάγκαλε, πριν αρχίσετε καλά-καλά τη συνέντευξη σπεύσατε να βγάλετε το κομματικό σας δηλητήριο εναντίον των ηττημένων κατά κράτος αντιπάλων σας – πολιτικό μίσος που σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται για τη σημερινή κατάντια της χώρας. Ο γενικός αφορισμός σας κατά της ΝΔ δείχνει πολιτική ανωριμότητα και προσωπική έλλειψη ήθους. Τέτοιον γενικό αφορισμό θα τον καταδίκαζα από οπουδήποτε κι αν προερχόταν και σε οποιαδήποτε παράταξη, κόμμα, κι αν αναφερόταν. Έχετε περίσσεια χολής κατά της ΝΔ, και αυτό είναι γνωστό. Όμως, ήταν τώρα η κατάλληλη ώρα και στιγμή για να την εκτοξεύσετε; Η προεκλογική κίνηση τελείωσε προ τετραμήνου!
Εκτός όμως του κομματικού σας μίσους, ο αφορισμός αυτός δείχνει πόσο επικίνδυνα επιπόλαιος είστε. Είναι δυνατόν μια ολόοοκληρη παράταξη να στερείται ήθους; Μέσα σε κάθε παράταξη, κάθε κόμμα, κάθε κοινωνική ομάδα, όπως και σε κάθε οικογένεια, υπάρχουν δυστυχώς κι εκείνοι που στερούνται ήθους. Το να χαρακτηρίζει κανείς έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο ανήθικο δείχνει το έλλειμμα δημοκρατικού ήθους και την κομματική εμπάθεια εκείνου που κάνει το χαρακτηρισμό.
Ώστε κατά τη γνώμη σας, η ΝΔ «δεν ενδιαφέρεται για το καλώς εννοούμενο πάγιο συμφέρον της χώρας, αλλά μόνο για τη δική της παρουσία στην εξουσία.» Αν είναι έτσι, κύριε Πάγκαλε, τότε να βγάλετε διαφημιστικό σποτ στις τηλεοράσεις και να το επισημαίνετε αυτό, ώστε η επάρατη Δεξιά να μην ξαναδεί εξουσία και το ΠΑΣΟΚ, που νοιάζεται μόνο για το καλό του τόπου ΚΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, να μονιμοποιηθεί! Έτσι θα γλιτώναμε και τις πολυδάπανες εθνικές εκλογές κάθε τόσο. Τι να σας πω; Με απογοητεύετε! Ακόμη κι ένα κομματικοποιημένο παιδάκι του νηπιαγωγείου δε θα πέταγε τέτοια “μαργαριτάρια”!
Πάμε τώρα στην προκλητική δήλωση του κ. Αντιπροέδρου.
Ερώτηση: «Έχετε κοινωνικές συμμαχίες; Βλέπουμε ότι οι αγρότες έχουν κλείσει τα σύνορα της χώρας…»
Απάντηση: «Το ΠΑΣΟΚ είναι πλειοψηφία στην ΑΔΕΔΥ, τη ΓΣΕΕ, την ΠΑΣΕΓΕΣ. Ποιοι αγρότες; Πόσα είναι τα τρακτέρ; Είναι εσχάτη μειοψηφία. Δεν ξεπερνούν τα 500-600.»
Κύριε Πάγκαλε! Η απάντησή σας προκαλεί θλίψη και αποτροπιασμό! Οποία κομματική αλαζονεία! Κομπάζετε για κάτι, την κομματικοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος, για το οποίο θα έπρεπε όλοι οι πολιτικοί να ντρέπεστε. Βέβαια, δε μας είπατε κάτι καινούργιο. Το ότι το συνδικαλιστικό κίνημα είναι κατακερματισμένο και καπελωμένο από τα κόμματα, και κατ’ εξοχήν από το ΠΑΣΟΚ, το γνωρίζαμε από τότε που βλέπαμε προέδρους συνδικαλιστικών οργανώσεων να γίνονται βουλευτές και στη συνέχεια υπουργοί. Όμως το να θριαμβολογείτε περί αυτού δημόσια δείχνει ότι δεν έχετε ιδέα για το τι ζημιά έχουν κάνει στο ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα οι ξεπουλημένες στα κόμματα ηγεσίες τους. Εσείς βεβαίως πιστεύετε στο διαίρει και βασίλευε, κι αυτό το λέτε “δημοκρατία”! Μετά κάποιοι αναρωτιούνται πώς φτάσαμε στη σημερινή τρισαθλιότητα…
Αλλά και ο απαξιωτικός τρόπος που μιλήσατε για τους αγρότες δείχνει την αλαζονεία της εξουσίας από την οποία διακατέχεστε. «Ποιοι αγρότες;», «Είναι η εσχάτη μειοψηφία». Ντρέπομαι για λογαριασμό σας, κύριε Πάγκαλε, ντρέπομαι διότι νόμιζα ότι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν «έσχατες μειοψηφίες», αλλά υπάρχουν άνθρωποι. Κι αυτούς οι κυβερνήσεις, και μάλιστα οι “σοσιαλιστικές”, πρέπει να τους αφουγκράζονται με κατανόηση. Και σα να μην έφταναν αυτοί οι χαρακτηρισμοί, χλευάσατε το κίνημα των αγροτών ως εν δυνάμει «τραγωκωμωδία»! Προσέξτε, όμως, διότι και οι τραγωκωμωδίες μπορούν ν’ αποβούν μοιραίες για την κυβέρνησή σας και τη χώρα.
Όμως και στα άλλα θέματα δε γίναμε σοφότεροι από τη συνέντευξη του κ. Πάγκαλου. Αναρωτιέμαι γιατί μπήκε στον κόπο να τη δώσει; Τι μας πρόσφερε;
Ερώτηση: «Τους καταλόγους των οργανισμών από τους υπουργούς θα τους πάρετε;»
Απάντηση: «Κατάλογοι υπάρχουν. Έγινε μια σύσκεψη για ένα θέμα που υπάρχει στο προεκλογικό μας πρόγραμμα και το οποίο εφαρμόζεται.»
Προσέξτε την ασαφή απάντηση, «κατάλογοι υπάρχουν. Έγινε σύσκεψη για το θέμα…» Και συνέχισε ο δημοσιογράφος, που είχε καταπιεί τη γλώσσα του, με μισή ερώτηση.
Ερώτηση: «Πότε;»
Απάντηση: «Σήμερα, χθες! Όλα αυτά δεν θα είναι διακηρύξεις όπως στο παρελθόν, αλλά θα είναι πολιτικές που θα εξαγγέλλονται, θα στηρίζονται και θα εφαρμόζονται. Και η εφαρμογή θα παρακολουθείται από την κυβέρνηση.»
Κοιτάξτε πώς απαντάει με «θα, θα, θα», στη μισή ερώτηση του δημοσιογράφου για τους οργανισμούς. Και λέω ‘μισή’ , διότι δεν διευκρινίζει τι ακριβώς ρωτάει για τους οργανισμούς. Φαίνεται ο δημοσιογράφος ή φοβόταν να θέσει ολόκληρη την ερώτηση, ή νομίζει ότι όλοι οι αναγνώστες γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται. Υποθέτω πως θα εννοούσε την κατάργηση οργανισμών.
Και η απάντηση από τον κ. Αντιπρόεδρο δόθηκε, όπως είδατε, γενικώς και αορίστως με πολλά «θα». Δεδομένης, όμως, και της μέχρι σήμερα αναποφασιστικότητας, καθυστερήσεων και παλινωδιών της κυβέρνησης, μόνο αισιοδοξία δεν αντλεί κανείς από την απάντηση του κ. Πάγκαλου.
Πάμε παρακάτω:
Ερώτηση: «Υπάρχει “σχέδιο Β”, αν αποτύχει το πρόγραμμα σταθερότητας;»
Απάντηση: «”Σχέδιο Β” με την έννοια κάποιου κόλπου για να αποφύγουμε τα δύσκολα δεν υπάρχει. Προοπτική ακόμη πιο δύσκολη και πιο καταστροφική για τη χώρα αν αποτύχουμε είναι προφανές ότι υπάρχει και δεν θέλω ούτε καν να τη συζητήσουμε! Γιατί έχω εμπιστοσύνη στην ικανότητα του Έλληνα πολίτη και στη δυνατότητά του να αντιληφθεί την πραγματικότητα. Πιστεύω ότι θα πετύχουμε το “σχέδιο Α”.»
Εδώ ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης διαφωνεί με τον Υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος μιλάει για την εφεδρεία του “Σχεδίου Β”. Υπάρχει όμως, πρόσθεσε ο κ. Πάγκαλος, προοπτική ακόμη πιο δύσκολη και πιο καταστροφική. Βρε τι ακούμε και δε λαλούμε! Δεν υπάρχει “σχέδιο Β”, αλλά υπάρχει προοπτική πιο δύσκολη και πιο καταστροφική για τη χώρα, αν αποτύχει το “σχέδιο Α”. Τώρα τι σόι προοπτική είναι μια καταστροφική προοπτική δεν το κατάλαβα. Υποτίθεται ότι τα σχέδια Α και Β είναι για τη σωτηρία της χώρας και όχι για την καταστροφή της… Κι εγώ γιατί είχα την εντύπωση ότι ο κ. Πάγκαλος διάλεγε πιο προσεκτικά τις λέξεις;
Ας το πάρει το ποτάμι, όμως. Προσέξτε τώρα γιατί δεν θα χρειαστεί το καταστροφικό εναλλακτικό κόλπο Β. Διότι ο κ. Πάγκαλος έχει εμπιστοσύνη στην ικανότητα του Έλληνα πολίτη και στη δυνατότητά του να αντιληφθεί την πραγματικότητα! Δηλαδή η σωτηρία της χώρας εξαρτάται από σένα κι από μένα! Δεν εξαρτάται από τα μέτρα της κυβέρνησης και τη δυνατότητά της να τα υλοποιήσει, αλλά από μας το λαουτζίκο, αν θα είμαστε φρόνιμοι και υπάκουοι. Αν αντιληφθούμε την κρισιμότητα της κατάστασης και δε βγαίνουμε στους δρόμους να ζητάμε, κι αν μαζεύουμε τις αποδείξεις μας – αυτό μας ζήτησαν, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; – σώθηκε η Ελλάδα! Κι αν αποτύχει το “σχέδιο Α” δε θα φταίει η κυβέρνηση αλλά ο λαός! Βλέπετε, στις “δημοκρατίες”, πάντα ο λαός φταίει, πάντα ο λαός πληρώνει την ανικανότητα, την ανευθυνότητα, τα σπασμένα και τα κλεμμένα της εξουσίας.
Ερώτηση: «Αποκλείετε, δηλαδή, το ενδεχόμενο να βρεθούμε στα χέρια του ΔΝΤ;»
Απάντηση: «Δεν είναι μόνο αυτό, είναι μια σειρά από φοβερές συνέπειες για την οικονομία, την κοινωνική μας ειρήνη, στον τρόπο που ζούμε. Και, τελικά, είναι ηθική απαξίωση του ελληνισμού γενικότερα την οποία εγώ δεν θα ήθελα ποτέ να ζήσω και θα κάνω τα πάντα για να την αποφύγω. Είναι μια φοβερή δοκιμασία, μια πρόκληση εθνικού μεγέθους την οποία πρέπει να ξεπεράσουμε…»
Δεν είναι μόνο αυτό! Δηλαδή ποιο «αυτό»; «Φοβερές συνέπειες για την οικονομία»; Μα υποτίθεται ότι το ΔΝΤ, αν μπει, θα το κάνει για να σώσει τη χρεοκοπημένη οικονομία από κει που τη βουλιάξατε εσείς οι πολιτικοί. Και ποια κοινωνική ειρήνη θα διασαλευτεί; Έχουμε κοινωνική ειρήνη και δεν το αντιλήφθηκα; Και ποιος τρόπος που ζούμε κινδυνεύει; Ο τρόπος που φυτοζωούμε με δανεικά; Και η επέμβαση του ΔΝΤ θα είναι ηθική απαξίωση του ήδη απαξιωμένου ελληνισμού!
Πάντως ο κύριος Πάγκαλος δε θα ήθελε ποτέ να ζήσει κάτι τέτοιο, και θα κάνει τα πάντα για να το αποφύγει! Θαυμάστε δήλωση Αντιπροέδρου Κυβέρνησης που θέτει στο επίκεντρο τον εαυτούλη του και δεν το κρύβει! Μην ανησυχείτε, κύριε Πάγκαλε, οι μόνοι που δε θα θιγείτε από το ΔΝΤ είστε εσείς οι πολιτικοί. Απεναντίας, μάλιστα, αν ο μη γένοιτο χρειαστεί, θα συνεργαστείτε αρμονικά με δαύτους για το “καλό” μας…
Ερώτηση: «Ποιες είναι οι ευθύνες των υπουργών;»
Απάντηση: «Έχουν μεγάλο συμφέρον να μπορούν τη δράση τους να τη συζητούν με άλλους συναδέλφους τους. Οι πιο πολλές δράσεις χρειάζονται περισσότερα από ένα υπουργεία. Η οικονομική και κοινωνική επιτροπή θα είναι το κατεξοχήν πεδίο διακλαδικότητας. Είναι ένα πεδίο προβληματισμού επί της εφαρμογής και όχι επί της χάραξης της πολιτικής, την οποία την κάνει το υπουργικό συμβούλιο.»
Εδώ έχουμε μια κουφή ερώτηση που θα μπορούσε να την είχε κάνει ο Μπόμπος. «Ποια είναι η ευθύνη ενός Υπουργού, μαμά;» Και η απάντηση, εξίσου ευφυής: οι υπουργοί πρέπει να διαβουλεύονται συναμεταξύ τους! Προσέξτε, όχι με τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, αλλά ο ένας με τον άλλο. Εδώ μάθαμε και για το “κατ’ εξοχήν πεδίο διακλαδικότητας’” που θα γίνει, τρέχα γύρευε. Ό,τι καταλάβατε κατάλαβα.! Πρόκειται, πάντως, για άλλη μια επιτροπή «οικονομική και κοινωνική», που θα προβληματίζεται επί της εφαρμογής της πολιτικής!
Προβληματισμός επί προβληματισμού, διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων, μου δίνουν την εντύπωση ότι τα παιδία παίζει και άγρια μας εμπαίζει, νομίζοντας ότι η κυβέρνηση είναι κάτι σαν παιδική χαρά. Βρε τι τραβάμε και δεν το μαρτυράμε, σύντροφοι αριστερο-δεξιο-κεντρώοι και σοσιαλιστές πάσης Ελλάδος, μετά μεταναστών λαθραίων και μη…
Για το υπόλοιπο της άοσμης, άγευστης και χαλαρότατης συνέντευξης χωρίς πολιτικό στίγμα, που δείχνει ότι για τον κύριο Πάγκαλο πέεερα βρέχει, διαβάστε εδώ.
Καλή φώτιση και καλό συντονισμό, κύριε Πάγκαλε, και συγνώμη που σας στενοχώρησα.