Αυτό το έθνος να λυπάστε…

Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ’ τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους
Από τον Λιβανέζο ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν [1883-1931] που το έγραψε το 1923 .
ΥΓ
….για την Ελλάδα του σήμερα, δεν είναι οι βάρβαροι το ζήτημα..
Χρόνια πολλά
Χρόνια Καλά
Με Υγεία και σκεφτείτε και τους απόκληρους του μνημονίου είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, μέχρι να χτυπήσει τη δική μας.
Για το 2012;
Ελπίδα μόνο ελπίδα και ακοή.
Ελπίδα για τους πολίτες
Ακοή για τους πολιτικούς που πρέπει να περπατήσουν στο δρόμο και να δουν και να ακούσουν γιατί έως τώρα μόνο μεταξύ τους μιλούν τυφλωμένοι από τα φώτα της κάμερας και κουφοί από τα σάλια και τα χειροκροτήματα των αυλικών.