Όταν η πανίσχυρη πολυεθνική και ο υπερχρεωμένος πολίτης βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο λόγω κορονοϊού

Ραπ ο Γιώργος Καρανάσιος
Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, ζώντας αυτή την πρωτοφανή κρίση, δεν μπορεί να μην προβληματίζεται, να μην αγχώνεται για την επόμενη μέρα, αλλα και να μην προσπαθεί να βρει λύσεις. Δε σημαίνει οτι οι σκέψεις του, που καταλήγουν πολλές φορές σε προτάσεις, είναι απόλυτα σωστές κι εφαρμοστέες. Είναι όμως τροφή για σκεψη σε άλλους, πηγή ερωτημάτων, διαλόγου και αρχή προσπάθειας για επίλυση προβλημάτων.
Απο την αρχή της κρίσης, εχω πει πως το υγειονομικό κομμάτι, είναι κάτι που οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουμε, οφείλουμε να εμπιστευτούμε τους ειδικούς, και να πειθαρχήσουμε. Στην οικονομική και κοινωνική ζωή, συμμετέχουμε όλοι. Κι οφείλουμε τον επόμενο πόλεμο που έρχεται, τον οικονομικό, να τον κερδίσουμε.
Ζούμε πρωτόγνωρες στιγμές σαν πλανήτης, ζούμε όμως και σε μια χώρα ανοχύρωτη οικονομικά περισσότερο από πολλές, και πρεπει διπλα να σκεφτουμε λυσεις, διπλά να προσπαθήσουμε, διπλά να πιεστούμε. Είναι θέμα επιβίωσης.
Οι πρώτη μήνες του 20, εν μέσω κρίσης κορωνοιου, μας έχουν δείξει ήδη κάποια πράγματα:
Η πολυεθνική με κάποια δις αποθεματικό, με τον πολίτη που χρωστάει στεγαστικό, απέχουν ούτε δυο βδομάδες από τον ίδιο τερματισμό: Την χρεοκοπία.
Οι συμφωνίες των κρατών, εμπορικές, πολιτικές, ίσως και στρατιωτικές (θα το δουμε το επόμενο διάστημα) είναι μόνο για τους καλούς καιρούς. Στους δύσκολους καιρούς, ο καθένας κοιτάει το σπίτι του. Με κάθε τρόπο.
Οι πολιτικές ιδεολογίες για να αναπτυχθούν και να συγκριθούν, προϋποθέτουν ευημερία, άνεση χρόνου και “κανονικές συνθήκες”. Στις περιπτώσεις σαν αυτή που ζούμε, αποδεικνύονται λίγες, και καμιά σημασία δεν έχουν στην επίλυση των προβλημάτων.
Με καλό η κακό σενάριο, η υγειονομική κρίση θα τελειώσει. Και τότε θα έρθουμε αντιμέτωποι, με το restart. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ασφαλή σενάρια για την επόμενη μέρα. Δημιουργούνται εύλογα απορίες για μια σειρά από πράγματα, τόσο στο οικονομικό όσο και στο κοινωνικό κομμάτι. Απορίες που θα λυθούν στην πράξη, τώρα μόνο σενάρια μπορούμε να κάνουμε, και πρέπει να κάνουμε ώστε να προσπαθήσουμε να έχουμε τις πιθανές λύσεις για κάθε σενάριο…
Θα υπάρχει σε έξι μήνες ή ένα χρόνο από τώρα Ευρωπαϊκή Ένωση? Αν υποθέσουμε πως σε 2 μήνες η Ιταλία η Ισπανία και η Γαλλία επανέρχονται σιγά σιγά, τα ποσοστά ανεργίας θα αγγίξουν το 20% και πάνω. Κοινωνικά τραυματισμένες θα ζήσουν πιθανότατα κοινωνικές αναταραχές, που θα πηγάζουν από μια σειρά λόγων όπως η απώλεια εργασίας και εισοδήματος, αλλά κι η απόδοση ευθυνών για τα θύματα του υγειονομικού πολέμου. Μην τρέφετε αυταπάτες πως αυτό θα είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο… Δεν θα μου φαινόταν απίθανο, αμέσως μετά από το τρίμηνο της κρισης του ιου, να ζήσουμε άλλο ένα τρίμηνο κοινωνικών αναταραχών σε όλη την Ευρωπη, με διαρκή αμφισβήτηση της ύπαρξης της Ένωσης, ειδικά όταν λαοί βιώνουν σήμερα τη δέσμευση υγειονομικού υλικού από χώρες συμμάχους. Και μην ξεχνάμε πως στη Γαλλία, τα κίτρινα γιλέκα υπήρχαν ήδη… Τι θα γίνει οταν σε κάποια χώρα απο αυτές που είχαν πλήρως ανταποδοτικό ασφαλιστικό, η κυβέρνηση τους πει πως πρέπει να κοπεί η σύνταξή τους..
Πιθανόν αναταραχές να έχουμε και στην Ελλάδα, αφού ξεπεράσουμε το υγειονομικό θέμα. Θα πρέπει να δούμε πώς θα τις αποφύγουμε, και πως θα πάρουμε μπρος, όσο το δυνατό νωρίτερα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται σχέδιο, και μια ηγεσία να το εφαρμόσει. Δε μιλάω για την κυβέρνηση, αλλά για όσο το δυνατό μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού κόσμου, που χρειάζεται να συμφωνήσει άμεσα, και παράλληλα με τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης να καταστρώσει σχέδια και να τα θέσει άμεσα σε εφαρμογή. Λέω σχέδια, γιατί ένα σχεδιο μπορεί να είναι και λάθος. Θέλουμε και δεύτερο και τρίτο!
Σε πρώτη φάση κυβέρνηση κι αντιπολίτευση, θα πρέπει να παραμερίσουν τις όποιες ιδεολογικές διαφορές κι αγκυλώσεις, και να δουν την πραγματικότητα. Και για να δεις την αλήθεια, δεν πρέπει να γράφεις και να αναπαράγεις στα social media βλακείες τύπου, “αν σήμερα είχαμε Τσιπρα κυβέρνηση” και hastag “θα_λογαριαστούμε_μετα”. Περιορίστε τους ανεγκέφαλους στα κόμματά σας.
Σε δεύτερη φάση, σπάστε αυγά. Χωρίς να σπάσετε αυγά, ομελέτα δεν γίνεται.
Θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια μια μείωση του ΑΕΠ. Ο δανεισμός θα φτάσει στα επίπεδα του 2010. Η ανεργία θα φτάσει στα ύψη. Βγειτε και πείτε στον κόσμο την αλήθεια. Σοκάρετέ τον. Δε θα πάθει τίποτα. Στις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις που καθημερινά βλέπετε, θα τρομάξετε. Αλλα προσπεράστε το. Μη σας νοιάζει. Ετσι κι αλλιώς αν κάποια στιγμή γίνουν εκλογές θα συγκυβερνήσετε. Με απλή αναλογική θα πάμε. Κάντε το μια ώρα αρχύτερα, όντας υπεύθυνοι!
Στο δια ταυτα.. Προσωπική γνώμη πάντα, ο χρόνος θα δείξει πόσο μέσα πέφτει ο καθένας μας αλλά και πάλι δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
1.Κρατικοποίηση τραπεζών. Θα χρειαστούν νέα ανακεφαλαιοποίηση, είναι σίγουρο, πάρτε στα χέρια του κράτους το μοχλό επανεκκίνησης της εθνικής οικονομίας. Με την κατάσταση που ζούμε, στα χέρια των τραπεζών είναι όλα τα γραναζια λειτουργίας της οικονομίας. Επιχειρήσεις, ξενοδοχεία, ακίνητα, υποδομές, μεταφορές, τροφοδοσία. Ολοι εξαρτώνται απο τις τραπεζες, όλοι χρωστάνε σε αυτές. Δε θα ήθελα να τις δω κοψοχρονια σε ξένα χέρια, και να αποφασίζουν ποιος θα επιβιώσει οικονομικά και ποιος όχι, με βάση τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους.
2. Τρώμε όλοι από την ίδια κατσαρόλα. Αυτη είναι δεν έχει άλλη. Θα πρέπει όλοι να φάμε κι ας μην χορτάσουμε. Αν κάποιος χορτάσει, κάποιος θα πεινάσει. Εξηγήστε άμεσα στους δημοσίους υπαλλήλους και στους συνταξιούχους, ότι θα δουν μειώσεις. Ακόμη και τα 800 ευρω του επιδόματος, από κάπου θα πρέπει να βρεθούν. Τουλάχιστον για το επόμενο εξάμηνο, κανένας μισθός και καμιά σύνταξη του δημοσίου, πάνω από 1000 ευρώ. Εφαρμόστε το χωρις καμιά εξαίρεση με πρώτους τους βουλευτές και τους δικαστικούς. Χωρίς παραθυράκια. Χωρίς αναστολές, χωρίς προσφυγές, χωρίς αντισυνταγματικότητες. Οι υπόλοιποι θα δεχτούν να δώσουν και παραπάνω. Και δεν είναι λαϊκισμός. Σταδιακή επαναφορά στην κανονικότητα, ανάλογα με τη μείωση του ποσοστού ανεργιας και την αύξηση του ΑΕΠ.
3. Πάγωμα για 2 χρόνια των οφειλών στις τράπεζες. Κάθε είδους. Πάγωμα των πληστειριασμών. Αναχρηματοδότηση επιχειρηματικών δανείων, καθώς κι επιπλέον άτοκος δανεισμός για την επαναλειτουργία επιχειρήσεων, με αντίστοιχη δέσμευση διατήρησης των θέσεων εργασίας και οικονομικές ρήτρες.
4. Μονομερής αναπροσαρμογή των συμβάσεων του ιδιωτικού τομέα, μέχρι και 30%, χωρίς να πέφτει κατω από τον βασικό. Διάρκεια μέχρι 6 μήνες. Υποχρέωση του εργοδότη να διατηρήσει το 80% των εργαζομένων.
5.Αναστολή πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών, για 6 μήνες και μετά ρύθμιση σε 48 δόσεις.Για το διάστημα των 6 μηνών, σε όσους έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν, έκπτωση: 30% αν πληρώνουν κάθε μήνα και στην ώρα τους, 50% αν πληρώσουν τις εισφορές 6 μηνών τον πρώτο μήνα εφάπαξ κι επανυπολογισμος της τελικής οφειλής με βάση τις ΑΠΔ στο τέλος του 6μήνου.
6.Πάγωμα των επιταγών που πάνε για σφράγισμα, για 4 μήνες, και χρηματοδότησή τους μεσω πλαφόν από τις τράπεζες σε ποσοστό 70% για αλλο ενα χρόνο μετά.
7.Φορολόγηση των καταθέσεων, με κριτήριο το εισόδημα (δε γίνεται με σύνταξη 1000 € να εχεις καταθέσεις 250 χιλ. και να μην πέφτει στην αγορά αυτό το χρήμα) ώστε να τονωθεί η κατανάλωση.
8. Μείωση του ΦΠΑ. Ιδανική θα ήταν η φορολόγηση επι του τζίρου με ενα μικρό ποσοστό (πχ 6%), ως αντικατάσταση όλων των φόρων, για 2 χρόνια. Επιμερισμός αυτού του ποσού σε ασφαλιστικές εισφορές και γενικό φόρο. Εκει η ατομική ευθύνη της απόδειξης, θα αποκτήσει άλλο νόημα για τον καταναλωτή.
9. Μέριμνα για τις επιχειρήσεις που η λειτουργία τους βασιζόταν στο ΕΣΠΑ. Αυτά τα χρήματα ήδη πάνε αλλού. Τι θα γίνει όμως πχ όταν ανοίξουν οι παιδικοί σταθμοί?
10. Στρατηγικό σχεδιασμό για τον Τουρισμό. Έχει τη μεγαλύτερη συμμετοχή στο ΑΕΠ, χρειάζεται να σηκώσει κεφάλι το συντομότερο. Ο σχεδιασμός θα πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει ρήτρα πληρότητας στα ξενοδοχεία των νησιών ως εξής: Αυξημενη φορολόγηση, αν η πληρότητα κατα τη διάρκεια λειτουργίας είναι μειωμένη. Οι τιμές θα πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να φέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο.το συντομότερο δυνατόν. Το value for money έχει εθνική σημασία κι όχι επιχειρηματική.
Πριν όμως από όλα αυτά ή και παράλληλα, ρίξτε το βάρος στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Διπλασιάστε τους μισθούς στους γιατρους, δωστε αυξήσεις στο νοσηλευτικό προσωπικό και δώστε επιπλέον κινητρο στον επαναπατρισμό των γιατρων που έφυγαν τα τελευταια χρόνια. Δεκαετη φοροαπαλλαγη σε όσους γιατρούς έρθουν και εργαστουν αμεσα στο ΕΣΥ απ το εξωτερικό. Το brain gain θα μετουσιωθεί σε πράξη. Πραγματική ενίσχυση της Δημόσιας υγείας, κι ολική αναδιάρθρωση του σχεδιασμού λειτουργίας αλλα κυρίως διοίκησης των μονάδων υγείας.
Διάλογος και αποφάσεις σε επίπεδο κομμάτων. Δεν γίνεται αυτές τις στιγμές τα κομματα να έχουν συμπεριφορές παρατάξεων φοιτητικού συλλόγου που προσπαθεί να πάρει απόφαση για ένα δελτίο τύπου.
Τελος, κατι που οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε…
Προετοιμασία για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Ισως γινει, πιθανόν γιατί θα μας προλάβουν άλλοι…