ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ, ΚΑΙ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΕΥΘΕΩΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Και επειδή το ελεεινόμετρο ακόμη δεν έχει εφευρεθεί, είναι δύσκολο να επιλέξει κανείς αν σ αυτόν τον ιδιότυπο συναγωνισμό, «παίρνουν κεφάλι» τα αθλιότερα μέτρα όλων των εποχών ή η κατευθυνόμενη επικοινωνιακή καταιγίδα που επιχειρεί να τα νομιμοποιήσει στη συνείδηση της κοινωνίας.
Η κεντρική ιδέα είναι λιτή αλλά άκρως περιεκτικότατη σε φορτίο μαζικού κοινωνικού εκβιασμού και απροκάλυπτης εξαπάτησης.
Επιχειρείται να εμφανιστεί η δοτή κυβέρνηση, και μέσω αυτής οι δυνάμεις της υποτέλειας που τη στηρίζουν, ότι αναζητούν εναγωνίως τη διέξοδο από την κόλαση της ύφεσης και από τον εφιάλτη της οικονομικής κρίσης.
Ως εδώ καλά με τις διατυπώσεις. Υπάρχουν ωστόσο κάποιες σημαντικές παράμετροι που η αποσιώπισή τους μόνο σε δολιότητα παραπέμπει και οφείλουμε να τις αναδείξουμε:
1.Σ αυτόν τον αγώνα δρόμου, η δοτή κυβέρνηση δεν είναι μόνη στο ιδιότυπο γαϊτανάκι που τις σφυρίζουν οι οικονομικές συμμορίες τα συμφέροντα των οποίων καλείται να υπερασπιστεί. Μαζί της «μοχθεί» και το σύνολο των πολιτικών συμμοριών της Ευρώπης, υπό το βάρος που ασκεί πάνω τους η εκβιαστική πίεση των αυτονομημένων αγορών…
2.Η ίδια η δικτατορία των αγορών, λειτουργεί ως ιδιότυπο καθαρτήριο για τις πολιτικές που θα συμφωνηθούν, και το ρόλο του πολιτικά λογοκρινόμενου από τις αγορές, οι πολιτικοί αχυράνθρωποι τον έχουν αποδεχτεί αναντίρρητα.
3.Το κεντρικό ζητούμενο, δεν είναι η σωτηρία ή ο θάνατος του ευρώ αλλά η υπεράσπιση της ανεξέλεγκτης κερδοφορίας. Το πρώτο θύμα σ αυτή την υπόθεση υπήρξαν οι κοινωνίες οι ίδιες που κατασφαγιάστηκαν ακόμη και τα στοιχειώδη τους δικαιώματα, και αν χρειαστεί στο όνομα αυτού του σκοπού να αφανιστεί και το ίδιο το ευρώ, κανείς δε θα διστάσει να το θυσιάσει.
Ας ρίξουμε τώρα και μια ματιά τόσο στην ουσία, όσο και στο περιεχόμενο των μέτρων της «σωτηρίας» τους, και στο τι πραγματικά καλούνται να σώσουν αυτά τα μέτρα μετουσιωμένα σε εφιαλτικές πολιτικές.
Μέσα από το καλοστημένο σκηνικό της «κρίσης του χρέους» και των διογκωμένων δημοσιονομικών ελλειμμάτων, επιχειρήθηκε…
Α.Ένα πρωτοφανές πλιάτσικο στα λαϊκά εισοδήματα, στην πολλαπλά φορολογημένη περιουσία των πολιτών, στην ίδια την κοινωνική αποταμίευση που έχωσαν βαθιά το βρώμικο χέρι τους για να υπεξαιρέσουν παράνομα και το τελευταίο ίχνος από το όποιο απόθεμά της.
Αυτή η πρακτική, δεν γέμισε τα κρατικά ταμεία αλλά τους αφαίρεσε και το τελευταίο κέρμα από τον ήδη πλιατσικολογημένο τους λογαριασμό.
Β.Μια ληστρική επιδρομή στη δημόσια περιουσία που κυριολεκτικά οδηγείται στην πλέον ταπεινωτική εκποίηση, με πρόσχημα την ανάγκη εγγραφής εσόδων στον τρέχοντα προϋπολογισμό.
Η αλήθεια ωστόσο την οποία αποκρύπτουν, είναι πως στο όνομα ενός κατοχικού προϋπολογισμού εξασφαλίζουν ένα σταθερό και εφιαλτικό έλλειμμα στον προϋπολογισμό ζωής της ύπαρξης αυτού του τόπου.
Ολόκληρο το διαχρονικό εθνικό περιουσιακό στοιχείο εκποιείται εν μια νυκτί, και το κοινωνικό περιουσιολόγιο απογυμνώνεται με ευθύνη των κλητήρων που διορίστηκαν για να εκτελέσουν τα κατασχετήρια των νταβατζήδων.
Αυτό το εθνικό έγκλημα βαφτίζεται αποκρατικοποίηση στο σαβουάρ βιβρ του αντεθνικού δοσιλογισμού.
Γ.Μια αδίστακτη επιδρομή που πισωγυρίζει δεκαετίες ολόκληρες τη ζωή μας, βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη, και αυτός ο κατήφορος δεν έχει τελιωμό.
Μέτρα όπως η επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και του κατώτατου μισθού για να μειωθεί ακόμη πιο δραστικά το «εργατικό κόστος», η κατάργηση 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, της επικουρικής και της κύριας σύνταξης, αλλά και η δραστική μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, των εργοδοτικών εισφορών σε Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, Εργατική Εστία, ΟΑΕΔ, αυτά περιλαμβάνονται στο λεγόμενο μη μισθολογικό κόστος που θέλουν να μειώσουν, το τσεκούρωμα των βαρέων και ανθυγιεινών, άλλο στόχο έχουν.
Οπως και οι περικοπές στους κρατικούς προϋπολογισμούς που θα τσακίζουν την Κοινωνική Ασφάλιση, την Υγεία, την Παιδεία, τα κοινωνικά επιδόματα για ανέργους, ΑμΕΑ, στις όποιες παροχές απέμειναν για την τρίτη ηλικία, για παιδικούς σταθμούς κ.λπ. αλλά και η αντιλαϊκή φοροληστεία, αυτό στο οποίο αποσκοπούν είναι να μετατρέψουν τον τόπο σε ένα απέραντο κολαστήριο για τον απλό καθημερινό άνθρωπο, και ταυτόχρονα ολόκληρη την επικράτεια σε μια νεοαποικιακή μπανανία «επενδυτικών ευκαιριών» για τις διεθνείς οικονομικές συμμορίες που ξαναμοιράζουν την πίτα και τα βιλαέτια τους.
Οπως και οι περικοπές στους κρατικούς προϋπολογισμούς που θα τσακίζουν την Κοινωνική Ασφάλιση, την Υγεία, την Παιδεία, τα κοινωνικά επιδόματα για ανέργους, ΑμΕΑ, στις όποιες παροχές απέμειναν για την τρίτη ηλικία, για παιδικούς σταθμούς κ.λπ. αλλά και η αντιλαϊκή φοροληστεία, αυτό στο οποίο αποσκοπούν είναι να μετατρέψουν τον τόπο σε ένα απέραντο κολαστήριο για τον απλό καθημερινό άνθρωπο, και ταυτόχρονα ολόκληρη την επικράτεια σε μια νεοαποικιακή μπανανία «επενδυτικών ευκαιριών» για τις διεθνείς οικονομικές συμμορίες που ξαναμοιράζουν την πίτα και τα βιλαέτια τους.
Συμπέρασμα…
Αυτή η διέξοδος από την κρίση, θέλει ταπεινωμένο το λαό και απόλυτα ασύδοτες τις συμμορίες του χρήματος στο μεγάλο φαγοπότι που θα ακολουθήσει…
Αυτή η «σωτηρία» δεν αφορά και δεν προσκομίζει οφέλη για τον απλό καθημερινό άνθρωπο που πασχίζει για τη ζωή, το βιοπορισμό και την αξιοπρέπειά του.
Πρόκειται για μια «σωτηρία» του εφιαλτικού σχεδίου της παγκόσμιας διακυβέρνησης, στο δέντρο της οποίας οι κοινωνίες θα χρησιμοποιηθούν ως ανθρώπινο λίπασμα για την ανεξέλεγκτη γιγάντωσή του.
Αυτήν ακριβώς την πολιτική υπηρετούν οι πολιτικοί αχυράνθρωποι που στηρίζουν το έργο της δοτής κυβέρνησης…
Σ αυτήν τη συντονισμένη εξαπάτηση έχουν στοιχηθεί τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ και η ατζέντα της πολιτικής τους αρθρογραφίας.
Αυτή η πολιτική και η αδίστακτοι εκφραστές της πρέπει να ανατραπεί παραδειγματικά…
Και αυτός ο πολλαπλά εξαπατημένος λαός θα πρέπει θα πρέπει να οργανώσει την ανατροπή της, και να το κάνει με τρόπο που δε καταστεί γι ακόμη μια φορά θύμα των δρομολογούμενων αλλαγών, αλλά πρωταγωνιστής και καταλύτης δραστικών πολιτικών εξελίξεων.