Εμείς οι τεμπέληδες…

Επειδή είναι λίγο κουραστικό το παραμύθι ότι οι Έλληνες δε δουλεύουν πολύ σε σχέση με τους Ευρωπαίους -αν και, επιτέλους, βγαίνουν και επίσημα στοιχεία στη δημοσιότητα που το διαψεύδουν- σκέφτηκα να στείλω τη δική μου εμπειρία προς δημοσίευση.
Εργάζομαι τον τελευταίο καιρό σε ένα δημόσιο φορέα της Γερμανίας. Στην Ελλάδα εργαζόμουν στο ευρύτερο δημόσιο, σε τομέα που πολλοί νομίζουν ότι ήταν προνομιούχος. Η μοιραία σύγκριση
μπορεί να συνοψιστεί στα παρακάτω:
– Στην Ελλάδα ξεκίνησα με 20 μέρες άδεια το χρόνο, σταδιακά μετά από πέντε χρόνια έφθασα τις 25. Στη Γερμανία ξεκίνησα με 29. Όταν κλείσω τα 40, θα έχω 30 μέρες κανονική άδεια.
– Στην Ελλάδα δούλευα 37,5 ώρες την εβδομάδα. Στη Γερμανία δουλεύω 39 ώρες την εβδομάδα.
– Στη Γερμανία καταμετρούνται οι ώρες που περνάω στη δουλειά με κάρτα. Μπορώ να δουλέψω επομένως είτε λιγότερες είτε περισσότερες από 39 ώρες και τα επιπλέον ή λιγότερα λεπτά της ώρας καταγράφονται. Μπορώ να πάρω πλέον των 29 ημερών άδεια το χρόνο επιπλέον 12 μέρες αν έχω εργαστεί παραπάνω (σύνολο: 41 μέρες).
– Υπάρχουν κάποιες μέρες το χρόνο (π.χ. μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, γύρω στο Πάσχα) που μπορεί κανείς να πάρει επιπλέον τέτοιες ημέρες, εφόσον έχει δουλέψει παραπάνω από το 39ωρο την εβδομάδα και έχει «μαζέψει» κι άλλες ώρες εργασίας. Μπορεί κανείς, δηλαδή, να μαζέψει πάνω από 50 ημέρες άδεια το χρόνο (εφόσον έχει εργαστεί περισσότερο). Στην Ελλάδα αυτό δεν το είδα στον αντίστοιχο φορέα που δούλευα (ούτε κατά διάνοια), πέρα από κάποιες ώρες κάθε μήνα που μπορούσα να λείπω (όχι πάνω από 10 ώρες το μήνα, που δεν μπορούσα να τις πάρω ως μία ολόκληρη ημέρα επ’ουδενί).
Έχω δουλέψει στο παρελθόν και σε άλλη χώρα βορειότερα της Ελλάδας (κι αυτή πλούσια, κι αυτή στη ζώνη του ευρώ). Από την ευρωπαϊκή μου εμπειρία μπορώ να πω ότι ποτέ στην Ελλάδα δεν είχα τόσες διακοπές όσες …ως δημόσιος υπάλληλος στην κεντροβόρεια Ευρώπη!
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω το γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι νέοι Έλληνες (μόνοι ή με τις οικογένειές τους) καταφθάνουν στη Γερμανία ψάχνοντας για δουλειά. Οι τόσες ημέρες διακοπών δεν είναι απαραίτητο ότι θα τις έχει κανείς στον ιδιωτικό τομέα.
Να είστε καλά,
Γιάννης.