Χαρακτηρίστηκε ως κτήνος, ως τρελός, ως δολοφόνος – τεχνίτης και ως παθολογικά ναρκισσιστής. Συγκλόνισε το πανελλήνιο όταν, πριν από 47 χρόνια, έσφαξε τρεις ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους εφτά, γιατί ήθελε να δει τον αδελφό του να χορεύει μια παραγγελιά.
Το βράδυ της 25ης Φεβρουαρίου 1973 ο Νίκος Κοεμτζής πήρε την μορφή του χάρου και σκόρπισε τον θάνατο στην κατάμεστη αίθουσα του νυχτερινού κέντρου «Νεράιδα της Αθήνας», στην Κυψέλη.
Δεν είμαι κακούργος. Έκανα αυτό που έκανα γιατί έτσι τα έφερε η κακιά η ώρα. Δεν είχα σκοπό να σκοτώσω άνθρωπο. Η κακιά η ώρα, σου λέω, και το βαρύ μεθύσι.
Από συνέντευξη στον Πάνο Σόμπολο
Τα παραπτώματα πριν το μακελειό
Ο Νίκος Κοεμτζής γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1938 στο Αιγίνιο Πιερίας και ήταν το δεύτερο από τα πέντε παιδιά της οικογένειάς του. Δεν είχε μάθει γράμματα και από μικρός μετακόμισε στην Θεσσαλονίκη και αργότερα στην Αθήνα για να δουλέψει. Το 1965 ωστόσο, η ασφάλεια χωροφυλακής προαστίων είχε εξαρθρώσει τετραμελή (τρεις άντρες και μια γυναίκα) σπείρα διαρρηκτών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν και τα αδέλφια Κοεμτζή (ο Νίκος και ο μικρότερος αδελφός του, Δημοσθένης).
Σημειωτέον δε, ότι ο Νίκος Κοεμτζής συνελήφθη και για ένοπλη ληστεία, καταδικάστηκε σε εξαετή φυλάκιση και αφέθηκε ελεύθερος το 1972, έναν χρόνο δηλαδή πριν από το φονικό. Μάλιστα, κυκλοφορούσε πάντα με έναν σουγιά μαζί του για προστασία, όπως έλεγε, και με αυτόν δολοφόνησε τους τρεις άτυχους ανθρώπους το μοιραίο βράδυ.
Το μοιραίο βράδυ
Το 1973 ο 35χρονος Νίκος και ο 28χρονος Δημοσθένης εργάζονταν και ζούσαν στην Αθήνα. Ζούσαν και οι δύο σε γενικές γραμμές καλά. Το Σάββατο 24 προς Κυριακή 25 Φεβρουαρίου οι αδελφοί Κοεμτζή μαζί με δύο κοπέλες και τον φίλο τους, Θωμά Καραμάνη, βγήκαν έξω για να διασκεδάσουν, καθώς τότε ήταν οι πρώτες απόκριες. Δυσκολεύονταν, ωστόσο, να βρουν τραπέζι, διότι τα μαγαζιά ήταν γεμάτα και ο Δημοσθένης πρότεινε να πάνε να ακούσουνε βαριά λαϊκά στην «Νεράιδα της Αθήνας», όπου τραγουδούσε ο Κώστας Καρουσάκης.
Κατά τη 1:00 έφτασαν στο μαγαζί και πριν τις 2:00 οι κοπέλες μάλωσαν με τα αδέλφια και έφυγαν. Έμειναν λοιπόν οι τρεις άντρες, που έπιναν ουίσκι και απολάμβαναν την μουσική. Μετά τις 2:00 ο Δημοσθένης ανέβηκε στην πίστα και είπε στον Καρουσάκη πως θέλει να κάνει μια παραγγελιά. Ο καλλιτέχνης απάντησε ότι τώρα τελειώνει η βάρδιά του και πως το κομμάτι θα το τραγουδήσει ο επόμενος. Ο επόμενος ήταν ο Τάκης Αθανασιάδης. Κατεβαίνοντας μάλιστα από την πίστα, ο Καρουσάκης είπε στον Αθανασιάδη το εξής : «Παίξ΄το, ρε Τάκη, να ησυχάσουμε από δαύτους». Το κομμάτι που ήθελε να ακούσει ο Δημοσθένης ήταν οι Βεργούλες.
Ήθελα να δω το αδελφάκι μου τον Δημοσθένη να χορεύει ζεμπεκιά. Είναι χάρμα Θεού πάνω στην πίστα και δεν χορταίνω να τον βλέπω!
Από την κατάθεσή του στην ασφάλεια λίγο μετά το μακελειό
Όταν η ορχήστρα άρχισε να παίζει το τραγούδι, ανέβηκαν πολλοί άλλοι να χορέψουν, πράγμα που δεν άρεσε στον Δημοσθένη και εξόργισε τον Νίκο. Σύμφωνα με τα έθιμα της εποχής, ήταν προσβολή να σηκωθεί και να χορέψει κάποιος άλλος, όταν στην πίστα χορεύει αυτός που έκανε την παραγγελιά. «Πες τους να κατέβουν και να αδειάσουν την πίστα. Δική μου παραγγελιά είναι το τραγούδι, Τάκη», διαμαρτυρήθηκε ο Δημοσθένης. Ο τραγουδιστής όμως του εξήγησε πως δεν μπορούσε να κάνει κάτι, διότι βρίσκονταν πολλά άτομα στην πίστα. Όταν επέμεινε ο Δημοσθένης, τού είπε να πάρει ο ίδιος το μικρόφωνο και να τους πει να κατέβουν.
Ο Νίκος καθόταν στο τραπέζι όλη αυτή την ώρα και παρακολουθούσε ό,τι συνέβαινε. Εκείνη την στιγμή σηκώθηκε και άρχισε να ουρλιάζει : «Παραγγελιά ρε! Δεν ακούτε ρε; Παραγγελιά»! Υπήρξε μια συμπλοκή με αυτούς που ήταν στην πίστα, όπου τραυματίστηκε ο Δημοσθένης και ο Νίκος άρπαξε το μαχαίρι από την ζώνη του και άρχισε να χτυπάει όποιον έβρισκε μπροστά του. Ακολούθησε αλαλούμ και όλοι έτρεχαν να σωθούν. Η πίστα αιματοκυλίστηκε και γέμισε πτώματα και τραυματίες.
Από το μένος του Κοεμτζή δεν ξέφυγε ούτε ο αδελφικός του φίλος, Θωμάς, τον οποίο μαχαίρωσε στην κοιλιά. Αμέσως εκείνος έπιασε με τα χέρια του την πληγή στην κοιλιά του για να συγκρατήσει το αίμα και λιποθύμησε. Ο Κοεμτζής δεν έβλεπε καν ποιους χτυπούσε. Την κατάστασή του χειροτέρευε και το μεθύσι του. Στο μαγαζί επικράτησε χάος. Άλλοι κείτονταν νεκροί, άλλοι τραυματισμένοι στο πάτωμα, άλλοι ζητούσαν με απελπισία βοήθεια και άλλοι κρύβονταν έντρομοι.
Η τελική, τραγική ετυμηγορία ήταν η εξής :
Νεκροί :
Μανόλης Χριστοδουλάκης, 28 χρονών, υπενωμοτάρχης της χωροφυλακής
Δημήτρης Πεγιάς, 31 χρονών, αστυφύλακας
Γιάννης Κούρτης, 34 χρονών, μηχανικός και βαφέας αυτοκινήτων
Τραυματίες :
Δημήτρης Παπαδάκης, 26 χρονών, ηλεκτρολόγος
Νίκος Δανιήλ, 31 χρονών, μηχανικός αυτοκινήτων
Ηλίας Τόλης, 34 χρονών, σερβιτόρος και συνιδιοκτήτης του κέντρου
Θανάσης Αθανασούλης, 35 χρονών, τραπεζικός υπάλληλος
Δημήτρης Σχίζας, 41 χρονών, μετρ του κέντρου
Θωμάς Καραμάνης, 31 χρονών, φορτοεκφορτωτής και αδελφικός φίλος του Κοεμτζή
Θεοφάνης Σύριος
Πρόκειται για λυσσαλέα χτυπήματα. Ο δράστης γνώριζε πολύ καλά από μαχαίρια. Ήταν τεχνίτης. Χαρακτηριστικά σάς αναφέρω ότι, όταν κάρφωνε την λεπίδα στα σώματα των θυμάτων του, έστριβε το μαχαίρι για να κάνει σίγουρη δουλειά.
Δημήτρης Καψάσκης, ο ιατροδικαστής που εξέτασε τους νεκρούς
Η σύλληψη και το τέλος
Ο Νίκος Κοεμτζής συνελήφθη μερικές μέρες μετά το φονικό και καταδικάστηκε τρεις φορές σε θάνατο και εφτά φορές ισόβια. Στάθηκε τυχερός ωστόσο, γιατί άλλαξε εκείνη την εποχή η νομοθεσία και η ποινή του μετατράπηκε απλώς σε ισόβια. Γλίτωσε, δηλαδή, την εκτέλεση.
Το 1996 αποφυλακίστηκε, μετά από 23 χρόνια φυλάκισης, και εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Το μακρύ ζεϊμπέκικο». Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών από έμφραγμα, στις 23 Σεπτεμβρίου 2011. Μέχρι τότε πουλούσε το βιβλίο του σε πάγκο στο Μοναστηράκι και ζούσε φτωχικά.
Αξιοσημείωτο είναι πως το 1980, το φονικό επεισόδιο που εκτυλίχθηκε στη «Νεράιδα των Αθηνών», γυρίστηκε σε ταινία. Πρόκειται για την ταινία «Παραγγελιά», με πρωταγωνιστή στο ρόλο του Νίκου Κοεμτζή, τον ηθοποιό Αντώνη Αντωνίου και συμπρωταγωνιστή στο ρόλο του Δημοσθένη Κοεμτζή, τον Αντώνη Καφετζόπουλο. Στην ταινία εμφανίζεται και η αείμνηστη ηθοποιός και ποιήτρια Κατερίνα Γώγου, που απαγγέλει ποιήματά της.
Πηγή:
Σόμπολος Π. (2017). Οι αστέρες του εγκληματικού πάνθεον όπως τούς έζησα, εκδόσεις Πατάκη.
maxmag.gr
φωτογραφία: Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Τα νέα», Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 1973. Πηγή : Νeakriti.gr