Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Στην τηλεφωνική επικοινωνία των δυο φίλων, του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τράμπ με τον Τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συζητήθηκε και η ένταση στην ανατολική Μεσόγειο. Τα βασικά ζητήματα συζήτησης των δυο ανάρτησε στο Twitter ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Τζουντ Ντίρι.
Μπορεί κάποιες γενικές αναφορές να τυγχάνουν πολλαπλών αναγνώσεων, όμως γνωρίζοντας πως λειτουργούν και εν πολλοίς συμπεριφέρονται οι δυο Πρόεδροι, μπορεί κανείς να εξαγάγει συμπεράσματα.
Ανέφερε, λοιπόν, ο αξιωματούχος του Λευκού Οίκου:
«Ο Πρόεδρος Τραμπ υπογράμμισε τη σημασία η Τουρκία και η Ελλάδα να επιλύσουν τις διαφωνίες τους στην Ανατολική Μεσόγειο».
Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η τοποθέτηση;
Α) Να βρείτε μόνοι σας, Ελλάδα και Τουρκία και εμείς δεν αναμιγνυόμαστε
Β) Συζητάτε, συγκρουστείτε, αλλά να τα βρείτε.
Ποιες είναι οι διαφορές της Ελλάδος και της Τουρκίας; Η Τουρκία έχει προχωρήσει μονομερώς και παράνομα σε μια συμφωνία με το καθεστώς της Λιβύης και καθόρισε θαλάσσια σύνορα.
Ο καθορισμός αυτός των ζωνών επηρεάζει την Ελλάδα, της οποίας η κατοχική Τουρκία αμφισβητεί την κυριαρχία της, τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Η ένταση προκαλείται από την Τουρκία και όχι από την Ελλάδα. Κι εάν αρχίσουν συνομιλίες για «να επιλυθούν οι διαφορές», η Τουρκία το μάξιμουμ που μπορεί να δώσει είναι να μειώσει τις αξιώσεις της, της παράνομες διεκδικήσεις της. Στην αντίπερα όχθη, η Ελλάδα για να… αγοράσει ειρήνη θα κληθεί να δώσει ανταλλάγματα.
Το ζητούμενο είναι να εγκαταλείψει η Άγκυρα τις επεκτατικές της βλέψεις κατά της Ελλάδος και της Κύπρου. Θα το πράξει τούτο; Μάλλον όχι. Καθώς οι υποδείξεις από τους λεγόμενους στρατηγικούς εταίρους είναι στην καλύτερη περίπτωση παραπέμπουν στην τήρηση ίσων αποστάσεων. Και οι ίσες αποστάσεις στην περίπτωση των Αμερικανών, όταν αφορά την Τουρκία, ήταν διαχρονικά στη λογική που αναπτύσσει ο Ερντογάν και ερμηνεύει το καζάν-καζαν ( win win).
Η απόλυτη κοροϊδία είναι και η αναφορά στην ανάρτηση του αξιωματούχου του Λευκού Οίκου για τη λιβυκή κρίση:
«Οι δύο ηγέτες συζήτησαν την ανάγκη να εξαλειφθεί η ξένη επιρροή και να διατηρηθεί η κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη».
Και αναφέρεται τούτο ενώ η Τουρκία ενισχύει, ως γνωστό, στρατιωτικά και οικονομικά, όπως και πολιτικά το καθεστώς της Τρίπολης. Όταν προφανώς η Άγκυρα αναφέρεται στην «εξάλειψη της ξένης επιρροής» εννοεί τους άλλους, όχι την ίδια.