Του Γ. Λακόπουλου
Η εσπευσμένη ανακοίνωση της υποψηφιότητας της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου υπήρξε μια αναγκαστική κίνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, για να εξορκίσει τα σημάδια πανικού που εμφανίσθηκαν λόγω των αδιεξόδων της πολιτικής του σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα.
Πηγη: anoixtoparathyro.gr
Στην πράξη είναι μια ίντριγκα του συστήματος Μητσοτάκη , ενας τακτικισμός ανάγκης , ή οπως είπε ο δημοσιογράφος Γ. Παπαχρήστος.
Πάντως δεν συνιστά καμία υπέρβαση, όπως προσπάθησε να το παρουσιάσει με το κακογραμμένο διάγγελμά του. Ούτε σχέση με την ουσία του θεσμού και τη λειτουργία του Πολιτεύματος. Αντίθετα συνιστά αλλοίωση του αφου οπως ειπε ο δημοσιογράφος Μαν. Κοτάκης, ο Πρωθυπουργος κατ ουσίας και … τις προεδρικές αρμοδιότητες ως προς την διεθνή εκπροσώπηση του κράτους και τις Ενοπλες Δυνάμεις. οοσιτισβντιΟύτε
Ο Πρωθυπουργός άσκησε το δικαίωμα της επιλογής ως φορέας της λαικής εντολής πιεζόμενος απο τα προβλήματά του και την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος , κατέληξε σε μια υποψηφιότητα που, όπως έλεγαν δικοί του άνθρωποι, δε υπήρχε στη «σορτ λιστ» , αλλά είχε την υποστήριξη συγκεκριμένου μιντιακού συγκροτήματος.
Η προσγείωση στην υποψηφιότητα Σακελλαροπούλου χρησιμοποιείται ήδη από τους επιτελείς του για τρεις στόχους:
Πρώτος είναι ο αντιπερισπασμός από τις κυβερνητικές αποτυχίες. Στα ελληνοτουρκικά οι χειρισμοί οδηγούν σε τραγωδία καθώς μετά την αποτυχία του Πρωθυπουργού στο Λονδίνο με τον Ερντογάν και το στραπάτσο στην Ουάσιγκτον με τον Τραμπ ήλθε το χαστούκι από τη Μέρκελ – που τον πέταξε έξω από τις διαβουλεύσεις για μια τρίτη χώρα στον εμφύλιο της οποίας ο ίδιος έσπευσε απερίσκεπτα να αναμειχθεί- νομιμοποιώντας και την τουρκική ανάμειξη. Η Τουρκία όμως κλήθηκε.
Ήδη εν τω μεταξύ οι διαχρονικοί χειρισμοί στις Πρέσπες και το Μεταναστευτικό και η πρόβλεψη για κακές οικονομικές επιδόσεις που άρχισαν ήδη, είναι προβλήματα που τον υπερβαίνουν και υπονομεύουν τον σχεδιασμό του για πρόωρες εκλογές εντός του 2020. Γι’ αυτό έσπευσε να κλείσει το προεδρικό στο χαμηλότερο δυνατό σημείο και χωρίς γωνίες.
Δεύτερος στόχος είναι να πληγεί η κεντρική παραταξιακή συσπείρωση των Καραμανλικών υπέρ Παυλόπουλου, με τους οποίους συντονίστηκε και η Ντόρα Μπακογιάννη. Για ορισμένους παρατηρητές ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου στον Κ. Καραμανλή που είχε ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητας Παυλοπούλου.
Ήδη πρόσωπα πολύ κοντά στον Πρωθυπουργό διακινούσαν ότι «ο Καραμανλής δεν είναι σε θέση να επηρεάσει τίποτε στη ΝΔ». Έχει διασφαλισθεί πάντως ότι θα ψηφίσει υπέρ της Σακελλαροπούλου, αφού δεν περιλαμβάνεται στη λίστα των «ανεπιθύμητων» που είχε διαμηνύσει.
Σε ό,τι αφορά τον Αντώνη Σαμαρά, εκτός του ότι ο Μητσοτάκης του έκλεισε τη δεύτερη πόρτα μετά την Κομισιόν, τον αποδυναμώνει με την «εξαγορά» βουλευτών που σχετίζονται μαζί του. Με νεώτερο παράδειγμα την τραγελαφική υπουργοποίηση Μηταράκη -μετά τον Βλάση.
Ο τρίτος στόχος αφορά την αντιπολίτευση. Ο Πρωθυπουργός θεωρεί ότι φέρνει σε δύσκολη θέση σε δύσκολη θέση τον Αλέξη Τσίπρα την ώρα που ετοιμάζει την εαρινή επίθεσή του κατά της κυβέρνησης.
Ο πρώην Πρωθυπουργός έχει καλή σχέση με την προτεινομένη πρόεδρο, αφού άλλωστε επί των ημερών έγινε πρόεδρος του ΣΤΕ. Έστω και αν αυτό συνέβη γιατί η κυβέρνηση Τσίπρα απλώς τίμησε την επετηρίδα.
Η πρωθυπουργική υποψήφια είναι συγκροτημένο πρόσωπο και ακούσθηκαν έπαινοι για το πρόσωπό της και πέραν του φιλοκυβερνητικού τύπου που ανέλαβε να τη «συστήσει» στο κοινό.
Το ίδιο έκανε πρώτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακόμη και με απίστευτες αερολογίες όπως: «Ο πολίτης είναι γένους αρσενικού. Η Δημοκρατία, η Ελλάδα και η Πρόοδος, ωστόσο, είναι γένους θηλυκού» και την απίστευτη φράση: «Και ναι, η κυρία Σακελλαροπούλου είναι γυναίκα».
Συν την προσωπική συνομιλία του με την Ιστορία: « Δεν είναι πολλές οι εμβληματικές ευκαιρίες που έχει ένας πρωθυπουργός να αφήσει το προσωπικό του αποτύπωμα για το μέλλον»…
Η σύγκριση με τον Παυλόπουλο
Από πολιτική άποψη η υποψηφιότητα Σακελλαροπούλου υπολείπεται του προφίλ που είχε ο απερχόμενος πρόεδρος σε θέματα που αφορούν τις ευαίσθητες ισορροπίες στο πολιτικό σύστημα, τις διεθνείς σχέσεις και την επαφή με την κοινωνία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ανακοίνωση του πρωθυπουργού …φωτογράφιζε τον Παυλόπουλο μέχρι να αναφέρει τη Σακελλαροπούλου, στην οποία απέδωσε και ιδιότητες που δεν έχει όπως η «διεθνής εμπειρία» και η «διεθνής αναγνώριση». Αντίθετα ολοι ανησυχούν για την προφανής αδυναμία της στο διεθνη χώρο- και κάποιοι ήδη το δηλώνουν.
Ηταν άκομψο ότι ο Πρωθυπουργός τη συνέκρινε ως πρόσωπο με τον Κ. Τασούλα- τον οποίο πρότεινε ο ίδιος τον ψηφίσει αντιπολίτευση και εξελίσσεται ήδη στον χειρότερο πρόεδρο Βουλής από τη μεταπολίτευση- και ότι είπε σε δικαστικό λειτουργό εν ενεργεία: «Από όσο ξέρω, δεν προέρχεται από τη δική μας πολιτική οικογένεια».
Σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές η εμπειρία από το παρελθόν όταν ανέλαβε πρόεδρος της Δημοκρατίας πρόσωπο χωρίς πολιτική εμπειρία- ο Χρ. Σαρτζετάκης– υπήρξε αρνητική.
Επιπλέον ειδικά στη ΝΔ είναι πολλοί όσοι δυσκολεύονται να καταλάβουν γιατί αποκλείσθηκε ένας επιτυχημένος πρόεδρος, χωρίς αντιπρόταση που να υπερβαίνει το προφίλ του.
«Σε τι είναι καλύτερη η Σακελλαροπούλου από τον Παυλόπουλο;» ρωτούσε παράγων που είχε προτείνει ανανέωση της θητείας του σημερινού προέδρου. Συμπληρώνοντας ότι «είναι πρωτοφανής ο αποκλεισμός του για προσωπικούς λόγους. Στελέχη την ΝΔ επισης επισημαίνουν την απρέπεια με την οποία ο Πρωθυπουργός αντιμετώπισε κατά την αναγγελια της Σακελλαροπούλου τον σημερινό πρόεδρο.
Δεν συνιστά υπευθυνότητα -όπως επικαλέστηκε ο Μητσοτάκης- να αλλάζεις αλλάζεις έναν αποδεδειγμένα καλό πρόεδρο για να βάλεις κάποιον… άγνωστων προδιαγραφών και άγνωστης αποδοχής στη Βουλή.
Ιδίως όταν στην πολιτική αυτά είναι σαν το καρπούζι: ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου βγει. Αν όλη η φασαρία έγινε για να φύγει ο Παυλόπουλος, θα μπορούσε να το κάνει χωρίς την πασαρέλα.
Οι ικέτες έφαγαν πόρτα
Αυτό πάντως που δεν διέφυγε από την προσοχή κανενός είναι ότι η επιλογή του Πρωθυπουργού, σε συνδυασμό με την διαχείριση του θέματος του έκανε ως τώρα, διέσυρε συγκεκριμένα πρόσωπα που είχαν επιδιώξει την εύνοιά του με κάθε τρόπο με την ελπίδα να ξαναμπούν στο παιχνίδι της πολιτικής.
Η πρώην επίτροπος Άννα Διαμαντοπούλου, αφού έφαγε πόρτα για την κυβέρνηση, βρέθηκε στο κέντρο ολόκληρης εκστρατείας για την προεδρία της Δημοκρατίας και δεν κουραζόταν να προκαλεί αποστροφή σε συνομιλητές της, εξυμνώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Άδωνι Γεωργιάδη για να έχει την εύνοιά τους.
Η επίσης πρώην επίτροπος Μαρία Δαμανάκη, σε πλήρη αντιδιαστολή με τον προσωπικό μύθο της, επέτρεψε να την εμφανίζουν ως εκλεκτή του πρωθυπουργικού ζεύγους για την προεδρία και να συνεχίζεται η συζήτηση για την υποψηφιότητα της με πρόταση της Δεξιάς.
Για τον Βαγγέλη Βενιζέλο η απόφαση Μητσοτάκη είναι το τελικό Βατερλό, αφού χάνει και την τελευταία ελπίδα του να παίξει θεσμικό ρόλο στο δημόσιο βίο,- έστω εμμέσως μέσω άλλου προσώπου- παρότι εξάντλησε την προσωπική του δεινότητα υπέρ του νεομητσοτακισμού.
Ένας ακόμη πρώην επίτροπος ο Δημ. Αβραμόπουλος είδε και την τελευταία κλωστή στη σχέση του με τον Μητσοτάκη να κόβεται. Μαζί του έμειναν στον αέρα ευυπόληπτοι και προβεβλημένοι ακαδημαϊκοί και επιστήμονες –Σκουρής, Σισιλιάνος, Αλιβιζάτος, Ευθυμίου, Νανόπουλος- είδαν τα ονόματα τους να κρέμονται στα μανταλάκια, ενώ ένας έφτασε στο σημείο να… αποδεχθεί τη υποψηφιότητα. Ηττα συνιστά αυτή η εξέλιξη για τη Φώφη Γεννηματά που αγνοήθηκε πάλι εκκωφαντικά από τον Μητσοτάκη
Αν η πολιτική έχει και μια παιδαγωγική πλευρά, η διαχείριση της υποψηφιότητας για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι μια αρνητική παιδαγωγική.
ΥΓ. Οσοι ασχολούνται επίμονα με το Διαδίκτυο πρόσεξαν οτι το ΑΠ ανέβασε πρώτο την είδηση για την αναγγελία Σακελλαροπούλου