Ο Λουίτζι Γκαλβάνι (9 Σεπτεμβρίου 1737 – 4 Δεκεμβρίου 1798) ήταν Ιταλός γιατρός και φυσικός του 18ου αιώνα που ανακάλυψε ότι τα ζωϊκά νεύρα και οι μύες παράγουν ηλεκτρισμό. Ανακάλυψε την παραγωγή ηλεκτρισμού από χημικά μέσα.
Από το όνομά του χαρακτηρίστηκε το γαλβανόμετρο και ο γαλβανισμός.
Σπούδασε Θεολογία και Ιατρική στην Ιταλία. Η δημοσίευση του έργου του «Περί του Σχηματισμού των Οστών» (1762), τον καθιέρωσε στο χώρο της Ιατρικής. Την ίδια χρονιά διορίστηκε καθηγητής ανατομίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια.
Εξίσου σημαντικό ήταν το έργο του και στον τομέα της φυσικής. Το όνομά του συνδέθηκε με το φαινόμενο επαφής μεταξύ των μετάλλων, που ερμηνεύτηκε θεωρητικά από τον Βόλτα και έμεινε γνωστό ως το φαινόμενο Βόλτα.
Ο γαλβανικός ηλεκτρισμός χρησιμοποιείται για να περιγράψει το συνεχές ρεύμα που παράγεται από τις στήλες ή τους συσσωρευτές. Χάρη στα πειράματά του και τη θεωρητική τους στήριξη, ο Γκαλβάνι έθεσε τη βάση των σύγχρονων μελετών για την επίδραση του ηλεκτρισμού ερεθισμών στους ζωντανούς οργανισμούς.
Όταν ο Ναπολέων ίδρυσε την Αλπιανή Δημοκρατία, μετά την εισβολή του στην Ιταλία, ο Γκαλβάνι παραιτήθηκε από την πανεπιστημιακή του έδρα για να μην αναγκαστεί να δώσει τον όρκο πίστης στη νέα κυβέρνηση. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν ιδιαίτερα δύσκολα με πολλές στερήσεις.
Λίγο αργότερα ανακλήθηκε τιμητικά στη θέση του, αλλά η υγεία του ήταν ασταθής, έχοντας προσβληθεί από μαρασμό, από τον οποίο και τελικά υπέκυψε.
Το 1841 εκδόθηκαν τα «Άπαντά» το, ενώ στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Μπολόνια, αναγέρθηκε ανδριάντας προς τιμήν του.
Πέθανε στις 4 Δεκεμβρίου 1798.
(Πηγές: Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Wikipedia)