Γράφει ο Αντώνης Αντωνάς
Ο ηρωϊκός Σιερκάς, με τα ψευδώνυμα «Βουκεφάλας» ή και «Χουϊλής», περιτριγυρίζει στους δρόμους της Λευκωσίας, υπό τις επευφημίες των πολιτών.
Και λίγο χιούμορ… κατά την διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ 55-59.
Όταν οι αποικιοκράτες ιταμά και τελεσιγραφικά κατά την διάρκεια των ταραχών, ζήτησαν από τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ να παραδοθούν… μόνο ένας γαϊδουράκος …παραδόθηκε ..Στις πλάτες του έγραφε « I Surrender! – Παραδίδομαι » και είχε κρεμασμένο τον οπλισμό του…, ο οποίος ήταν ξύλινος. Ακόμη και ο γαϊδουράκος, προτού τον συλλάβουν Τούρκοι επικουρικοί , αφού μετάνοιωσε, διότι με το ζόρι τον έβαλαν να παραδοθεί, ηρωικά αντιστάθηκε και με γαϊδουροκλωτσιές (πορτοκλωτσιές), τραυμάτισε αρκετούς από αυτούς.
Ο Γαϊδουράκος, ήταν υπό την προστασία των αγωνιστών της ΕΟΚΑ (Εμπνευστής Τομεάρχης ΕΟΚΑ ΡΕΝΟΣ ΛΥΣΙΩΤΗΣ.) τον έλεγαν Σιερκά, αλλά του είχαν και αγωνιστικά ψευδώνυμα, «Χουιλής» και «Βουκεφάλας», συνελήφθη τελικά με λάσσο και «φυλακίσθηκε».
Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ με καταδρομική ενέργεια τον απελευθέρωσαν και συνέχισε να προσφέρει τις εθνικές του υπηρεσίες μεταφέροντας οπλισμό και εφόδια στα λημέρια των αγωνιστών στα απρόσιτα βουνά του Τρόοδους.
Απλή επική τιμητική αφήγηση αφιερωμένη στον ηρωικό γαϊδουράκο Σιερκά, Χουιλή, Βουκεφάλα.
Ο «Βουκεφάλας». Ο ηρωικός γαϊδουράκος που ρεζίλεψε τους Άγγλους
Ήταν ένας γάϊδαρος με μεγάλα αυτιά,
λεβέντης, όμορφος και μ΄αρχοντιά,
Αποστολές ηρωικά εκτελούσε.
Πολεμοφόδια, τρόφιμα, αντάρτες,
στα λημέρια της ΕΟΚΑ κουβαλούσε.
Και όταν οι Άγγλοι ζήτησαν απ΄ τους αντάρτες,
να παραδοθούν, αυτοί τον Βουκεφάλα επέλεξαν,
πρώτο να στείλουν με το ζόρι να παραδοθεί.
Του φόρτωσαν οπλισμό ξύλινο και μια ταμπέλα,
«I surrender», του καημένου οι άδικοι,
στα στενά της Λευκωσίας τον αμολύσαν.
Ο κόσμος τον χειροκροτούσε και επευφημούσε,
και ολόκληρο τάγμα Τούρκων επικουρικών τον κυνηγούσε.
Ο Βουκεφάλας αντιστάθηκε και με κλωτσιές,
σε φυγή τους έτρεψε και αρκετούς τραυμάτισε.
Με λάσο τον συνέλαβαν, ποδοπέδες του πέρασαν,
με σιδερένια ασήκωτη μπάλα,
σε μπουντρούμι κελλί τον φυλάκισαν.
Λόγω του «οπλισμού», που κουβαλούσε,
και του νόμου που επικρατούσε
την εσχάτη των ποινών είχε απ΄τους…
πραγματικούς γάϊδαρους, που τον δικάσαν…
Εκτελεστικό απόσπασμα θα τον εκτελούσε…!
Οι αντάρτες τύψεις νοιώθοντας, με ενέργεια καταδρομική,
τον απελευθέρωσαν, χαρούμενο και ευτυχή,
τον «Βουκεφάλα» τον θαρραλέο και συμπαθή.
Την αποστολή στο Τρόοδος, συνέχισε την ηρωική….,
Μετά την απελευθέρωση, μέχρι βαθιά γεράματα έζησε,
λεύτερος στα λεύτερα πια βουνά του Τρόοδους,
στα γνωστά της ΕΟΚΑ τα λημέρια, τα κρησφύγετα,
εκεί που αγωνιστές την ζωή τους έδωσαν για την Λευτεριά,
υπό την προστασία των αγωνιστών και χωρικών,
αφήνοντας την πνοή την τελευταία, περιπλανώμενος,
λεύτερος, λίγα χρόνια μετά την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού….
Ο αγώνας ο απελευθερωτικός παρά τις δυσκολίες του είχε και το χιούμορ του……
Στην πρόκληση του Χάρντιγκ απάντησε ο αρχηγός Γεώργιος Γρίβας, εκδίδοντας μια από τις πιο εμπνευσμένες προκηρύξεις της ΕΟΚΑ με τίτλο: «Οι νικηταί δεν παραδίδονται».
«Εις δύο ιστορικάς καμπάς διά το Ελληνικόν Εθνος, όταν ο ιταμός εισβολεύς εζήτησε την παράδοσιν των όπλων, έλαβεν απάντησιν: εις μεν τας Θερμοπύλας «Μολών Λαβέ», εις δε την Πίνδον «ΟΧΙ». Ως στρατιωτικός αρχηγός του μαχομένου κυπριακού λαού, απαντώ: Μολών Λαβέ! Παύσις του αγώνος δεν είναι δυνατή πριν επέλθη οριστική συμφωνία».
Αμέσως μετά, ο Γρίβας κάλεσε τα μέλη της οργάνωσης σε αγώνα μέχρις εσχάτων: «Εις την ιταμήν απαίτησιν της αγγλικής κυβερνήσεως περί παραδόσεως, απαντώ: Παραμείνατε όλοι ακλόνητοι εις τας θέσεις σας, ως πραγματικοί ήρωες. Θα αγωνισθώμεν όλοι μέχρις εσχάτων, ως Έλληνες. Ο αγών μας δεν πρέπει να αμαυρωθεί, έστω και από μίαν λιποψυχίαν. Σύνθημά μας: Ελευθερία ή θάνατος!»
Ως απάντηση στις αξιώσεις του Βρετανού κυβερνήτη τα μέλη της οργάνωσης εξαπέλυσαν στους δρόμους της Λευκωσίας έναν γάιδαρο ο οποίος έφερε πινακίδα με την επιγραφή «My Marshall, I surrender» (= στρατάρχα μου, παραδίδομαι).
Η Βρετανική Αυτοκρατορία ή τέλος πάντων ότι είχε απομείνει απ’ αυτήν, γελοιοποιήθηκε σε όλα τα διεθνή μέσα.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ
www.ledrastory.com
http://koukfamily.blogspot.com/2019/09/55-59.html