…με το νέο Φως. Παρ’ όλα αυτά, να περάσετε καλά, να προσέχετε και να μην επιτρέψετε να σας συμπεριφέρονται σαν πρόβατα. Έχουμε μεν την καλοσύνη του αμνού αλλά έχουμε και δόντια Δράκου.
Είθε η καινούρια χρονιά να είναι το τέλος του παραμυθιού. Αυτό που κάποιοι πονηροί μαζεύτηκαν σε έναν τόπο (όχι και τόσο) μακρινό και αποφάσισαν να τον ληστέψουν. Πήραν λοιπόν κυβερνητικές θέσεις, αυλές, ιερατεία, τα πάντα. Και άρχισαν να πίνουν το αίμα των υπηκόων που δούλευαν όλο και περισσότερο για να ικανοποιήσουν τις άπληστες ανάγκες τους. Ξάφνου ένας από αυτούς γύρισε και είπε μ’ ένα αίσθημα ενοχής: Βρε παιδιά, δεν είναι κρίμα που καταληστεύουμε αυτή τη χώρα; Που έχουμε τους ανθρώπους σαν σκλάβους; Που τους κρατάμε αμόρφωτους και στο σκοτάδι;
Οι άλλοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και απόρησαν. Δεν είχαν υπολογίσει μία τέτοια αντίδραση. Είναι δυνατόν κάποιος να σκεφτεί τη χώρα αφού η κλίκα τους πέρναγε τόσο καλά; Αποφάσισαν λοιπόν για να αποφύγουν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον και έβγαλαν μία νέα κατηγορία για όποιον είχε τέτοιες “ευαισθησίες” που απειλούσαν τον ολιγαρχικό παράδεισο τους: Την βάφτισαν “πατριωτισμό” και την ποινικοποίησαν.
Άκου “τη χώρα”… Εθνικιστές Τάσο μου, εθνικιστές.